...
Rin gece gece çalınan kapı ile uyandı. Yatakta esnedi ve gerindi. Ay tam tepedeydi ve ışık yüzüne yansıyordu.
Ayağa kalktı. Üzerindeki şort ve atlet kollu takımını hiç değiştirmeden veya üzerine bir şey almadan kapıya yöneldi esneye esneye. Kızıl saçları darmadağınıktı. Zaten görevden daha sabah dönmüştü.
Açtı. Ve açar açmaz da öylece kalakaldı.
Şaşkın ördek gibi bakarken sessizce kendisine bakan adama baktı.
"Sasuke?"
Sasuke sessizce onu süzmüş ve yutkunmuştu. Bir şey diyip dememek arasında kalmıştı bir süre. Ama deme kararı aldı aralarında olan bir kaç dakikalık sessizlikten sonra.
"Ben..."
Sıkıntılı göründü.
"..evdeyim."
Rin bu dedikleri ile şaşkınca baktı. En son kaç ay önce görüşmüşlerdi? İki, üç?
Sevgili bile değillerdi. Bir isimleri yoktu , ilişki içinde falanda değillerdi. Sadece...
Rin'in o görevdeyken ona gönderdiği upuzun mektuplar vardı. Kız hayatı ve görevlerini anlatıyordu. Sasuke ise bir kaç kelime ile kıza dönüş yapıyordu. Genelde de sevindim, iyisin, sağol, teşekkürler gibi şeyler gönderirdi. Bazen Rin'i sinir bile ederdi iki cümlelik veya kelimelik mektuplar.
Şimdi ise karışısına geçmiş...
Evdeyim diyordu.
Rin'in evinin önünde evdeyim demişti.
Kız yanaklarının al al olmaya başladığını hissetti. Dakikalardır kapıda garip garip dikiliyorlardı. En sonunda onu içeri buyur etmek aklına geldi.
"Tabi ya"
Çekildi.
"Gelmek ister misin?"
Sasuke mırıldandı.
"Artık Naruto ile kalmıyorsun. "
Kız güldü.
"E Bi zahmet, evli insanların yanında kalmak istemem."
Güldü. Sasuke ise sessiz sessiz bakıyordu. En sonunda içeri adımlamaya karar verdi ve ayakkabılarını çıkardı. Rin de ona yandaki dolaptan bir terlik uzattı. Önde ilerlemeye başladı.
"İşte burası benim evim, yani Naruto ile olan evim."
Gülerek baktı.
"Pek büyük değil ama iki kişi için idealdir."
Sasuke sessizce evi izliyordu. Rin onu oturma odasına götürdü.
"Otur lütfen."
Sasuke yine sessiz sessiz kendisine gösterilen yere otururken Rin konuştu.
"Aç mısın?"
Güldü alnına vurarak.
"Tabiki açsın, yeni geldin değil mi?"
Elinde olan şeyleri düşündü. Dango,Dango,hazır ramen ve yine Dango. Kızardı utançla. Gerçekten rezildi. Sasuke onun sıkıntısını neyseki anlamıştı. Rin'i tanıyan herkes evinde bir halt olmadığını bilirdi.
"Aç değilim. Aç olsaydım bir restorana ya da Ichiraku'ya giderdim Rin."
Rin ona baktı merakla. Bir yandan da elleri ile oynuyordu, bileğindeki bilezikle oynuyordu. Bu onun aslında tedirgin ve utangaç olduğunda yaptığı bir şeydi.
"O zaman...neden geldin?"
Sasuke soruyla dondu. Oniks gözlerinde tereddüt belirdi birden. Kararsızlık üzerine çöktü.
"Ben..."
Konuşmadı. Sıkıntısı belliydi ve Rin söylemesini bekledi. Ama çocuk yapamadı.
"Boşver."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Born To Die | Rin&Sasuke
Fanfiction... Gözleri dolu doluydu kızın. Kolay ağlamazdı, ama şuan... O kadar karışıktı ki durum. Ne hissedeceğini bilmiyordu. Ne yapmalıydı nereye gitmeliydi? Kardeşini çok seviyordu,canından çok. Ama o... Neden? O yanlış yapmamıştı. Sadece onu korumuştu. U...
