49|Kaderin Mührü

211 27 18
                                    

Naruto, yavaş yavaş yürüyordu. Arkadaşlarını o çağırmıştı toplanma yerlerine biliyordu ama yine de...
İçindeki o kötü his ve pişmanlık yakasını bırakmıyordu.
Şimdi bir de burada arkadaşlarına açıklama yapmalıydı. Açıklama bekliyorlardı.
Hem Sasuke hem de Rin hakkında.

Ne diyebilirdi Naruto?
Ne demeliydi?

Yutkundu. Hiçbir fikri yoktu.
Mavi gözlerini kaçırdı yorgunca. Yorulmuştu.

Naruto'nun karşıdan geldiğini gören arkadaşları hemen ayaklanmışlardı. Ino koşar adımlarla çocuğa yaklaşmış soru yağmuruna tutmuştu.

"Naruto! Neler oluyor hemen anlat hadi? Sasuke-kun'a ne oldu? Rin nasıl, nerede? Neler oldu?! "

Shikamaru devam etti.

"Ailelerimizden bir şeyler duyduk..."

Yutkundu.

"Doğru mu?"

Naruto, yorgun mavilerini yavaşça çocuğun gözlerine yöneltti. Shikamaru, göz göze geldikleri anda anladı. Yine ağır bir depresyon altında olmalıydı Naruto.

"Naruto..."

Devamını getiremedi. Diyecek bir şey bulamadı. İno yeniden konuştu.

"Ne yani! Nasıl!"

Gözleri, tıpkı Naruto gibi geldiği andan beri sessizce bekleyen Sakura'ya kaydı.

"Sakura!"

Bir açıklama bekledi. Sasuke hakkında olanları, duyulanları yalanlamalarını bekledi. Hayır, dövüşmemişlerdi. Hayır, Sasuke Kage zirvesine saldırmaz, Akatsuki'nin üyesi olmazdı.
Umutla red bekledi. Ama kavuşamadı.

Sai,Naruto, Sakura...

Sadece sessizce duruyorlardı. Bu, Ino'yu mahvetti.
Demek doğruydu. Sasuke onlara ihanet etmişti geri dönülmez şekilde.
Yüzünü kapattı ağlayarak ve banka çöktü. Hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladı.
Onu teselli etmeye çalışsalarda fayda etmedi.
Ino'nun da canı yanıyordu ne de olsa.
Sasuke yoktu.

Konohamaru, ne zaman geldiği bilinmiyordu ama buradaydı işte. Ve sinirle Ino'ya çıkıştı.

"Kes şunu! O aptal Sasuke kimin umrunda!!"

Hırsla Naruto'ya yaklaştı. Neredeyse yakasına yapıştı.

"Naruto-niichan! Söyle bana! Ne yaptın da Rin-neechan bizden kaçtı! Söyle, söyle!"

Sarışını sarsıyordu küçük çocuk. Bir yandan da ağlıyordu.

"Sana defalarca kez söyledim! Ona kibar davran dedim, onun da bir kalbi var dedim!"

Daha da hırsla salladı Konohamaru.

"Neden beni dinlemedin aptal!!"

Ağlaya ağlaya yavaşça yere çökerken, Naruto da onunla beraber çökmüştü.
Birbirlerine usulca sarıldılar. En azından Naruto sarıldı, Konohamaru sinirle onu yumruklasada.
Küçük çocuk zaten yorulduktan sonra yumruklamayı kesmiş ve kendisini abi bildiği çocuğun kollarında bırakmıştı.

İkisi birlikte yerde ne kadar durdular bilinmez ama, Tsunade gelip onları azarlayana kadar böyle devam etmişti.
Onların bu tutumu sarışın kızı da utandırmıştı.
O Sasuke için ağlıyordu ama....

Aklına kırmızı saçlı kız geldi.

Kızıl fırtına hala daha yokken, O Uchiha'yı ağlamamalıydı.

O, arkasındakileri kendi çıkarları için terk etmemişti.

O, Orochimaru için onları bırakıp gitmemişti.

Born To Die | Rin&SasukeHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin