...
Ayı ülkesine vardıklarında ve gizlice içeri sızdıklarında onları korkunç,garip bir manzara bekliyordu. Çürümüş ve mutasyon geçirmiş karanlık, o ağır kokulu orman Rin'in midesini bulandırmaya yeterken o ormandan geçmek zorunda olmaları ayrı bir işkenceydi.
Sasuke ile yan yana ilerlerken ağaçlardan gelen karanlık enerji onu adeta emdi.
Rin yüzünü düşürerek eskiden canlı yeşil olan ama şimdi iğrenç bir bataklığa dönüşen ağaçlara ilerledi.
Sasuke sessizce onu izledi.
Kızıl kadın ağaçlara yaklaştı. Elini onların gövdelerine koyup gözlerini kapatırken odaklandı. Onları anlamak ve görmek istedi.
Enerjiyi görmek ve hissetmek istedi.
İstediğini aldı da.
Kaşları çatılırken gözleri açıldı. Eskiden yeşil olan güzelliklere bakarken gözleri doldu. Hüzünle okşadı ağacın gövdesini.
"Zavallı şey...Ne yaptılar böyle size?"
Uzun tek örgülü saçları uçuşurken gözlerinden bir damla yaş aktı, havaya karıştı. Ağaçlar adeta acıyla inledi. Rin canının yandığını hissetti. Isobu onunla dalga geçmese daha İyi olabilirdi.
"Sen ciddi misin? Az önce bir avuç yeşillik için mi ağladın sen?"
"KES SESİNİ SEN!"
Karnına bakarak bağırdığında dışarıdan kesinlikle deli gibi gözüktü. Sasuke alışık bir şekilde izledi dakikalarca Isobu ve Rin kavgasını. Daha doğrusu Rin'in aksi aksi karnına Bağırmasını izledi.
Bu duruma alıştığı için bazen kendisine kızmıyor değildi.
Rin saçlarını beresine sakladıktan sonra Ormanın daha da derinliklerine inerken güçlü bir çakra hissettiler. Gittikçe çakra kaynağına yaklaşırken bunun Kakashi'nin bahsettiği kişi olduğuna şüphe yoktu. Bir kulübenin önündeydiler ve çakra çok güçlüydü.
Natsuhi denen kadının evi olmalıydı.
İlerlemeye devam ettiler.
"Hey orada Durun!"
Yollarına genç bir çocuk çıktı. Ev ile onlar arasında durdu. Sert ve şaşkınca sordu.
"Siz! Siz Konoha shinobileri misiniz? Naruto-san'ın arkadaşları mısınız? O nasıl,iyi mi!"
Rin kollarını göğsünde kavuşturdu. Çocuk konuşmadan konuştu.
"Gevezelik sonrada yapabiliriz. Birini arıyoruz. Natsuhi adında bir kadın. Nerede biliyor musun?"
Genç adam heyecanla bağırdı kaşları çatılırken.
"O benim annem! Biraz ilerideki dağın eteklerinde olan bir kulübede yaşıyoruz. Sizi götüreceğim! Takip edin!"
Karı koca birbirlerine baktılar ne yapmaları gerektiği konusunda. Rin omuz silkti ve yürümeye başladı. Başlarına bir şey gelirse hallederlerdi. İkiside güçlüydü, en güçlü.
Birkaç dakika ilerledikten sonra nihayet gerçekten kaldıkları o kulübeye varmışlardı.
Çocuk önden önden ilerlerken sanki aklına bir şey dank etmiş gibi durdu. Mahcubiyetle arasında kalan ikiliye döndü kulübe ardında kalırken. Sonunda aklına gelmişti işte. Kolu başının ardına giderken buran için Rin'e benzedi.
"Üzgünüm. Size kendimi tanıtmayı unuttum."
Mahcubiyetle gözleri kısıldı.
"Ben Sumaru."
Rin çocuğun mahcup halini tatlı buldu alayla tebessüm ederken. Sasuke soğukça konuştu ve iki kelime etti sadece.
"Uchiha Sasuke."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Born To Die | Rin&Sasuke
Fanfiction... Gözleri dolu doluydu kızın. Kolay ağlamazdı, ama şuan... O kadar karışıktı ki durum. Ne hissedeceğini bilmiyordu. Ne yapmalıydı nereye gitmeliydi? Kardeşini çok seviyordu,canından çok. Ama o... Neden? O yanlış yapmamıştı. Sadece onu korumuştu. U...
