Yeni yeni yeni bölüm diye çok yazan vardı. Alın aşklar
...
Rin yavaşça gözlerini açtı. Hemen doğruldu. Çevresine baktı. Yine rüya aleminde miydi yani? Parlak,sarı mavi ışıklar gözünü aldı.
Kendisine yaklaşan birini gördü.
Bu, annesini görmeden önce karşılaştığı o sarı gözlü kadındı. Hikayesini dinlediği,izlediği kadındı. Uzumaki'nin atası, Makaira Uzumaki. İlk Uzumaki.
Kendisine gülerek bakan kıza şaşkınlıkla baktı. O yerde oturuyordu, Makaira ise başında dikiliyordu.
"Teşekkürler ederim Rin."
Rin ayağa kalktı. Kendisine teşekkür eden kadınla yüz yüze geldi. Ikiside kırmızı upuzun saçlara sahipti. Belkide tek ortak noktaları buydu, ya da değildi.
Uchiha'dan söz etmeye gerek yoktu.
"Ben.."
Rin yutkundu ve derin bir nefes aldı. Tebessümle kadına baktı.
"Ben yapmam gereken şeyi yaptım. Söz verdiğim gibi, sözümü tuttum."
"Evet tuttun. Bizi nihayet bu lanetten kurtardın."
Güldü Makaira. Elini kızın yüzüne koydu.
"Artık seninde mutlu olma vaktin geldi."
Rin nefes verdi sıkıntıyla. Bakışları düştü.
"Sadece dinlenmek istiyorum. Yorgunum."
Bu sözleri Makaira'nın yüzünü güldürdü.
"Dinlenmek.." dedi.
"Madem istediğin bu..."
Geri çekildi. Rin bununla gözlerinin kapandığını hissetti. Uzaklaşan kadına baktı.
"İstediğin gibi, dinlenebilirsin. İstediğin kadar."
Rin tebessüm etti. Kendisini bıraktı ve gözleri kapandı. Çok yorgundu, canı yanıyordu. Sadece gözlerini kapatmak ve uyanmamak istiyordu. Uzunca bir süre, belkide sonsuza kadar.
Sadece dinlenmek istiyordu.
Artık yorulmuştu.
Omuzlarındaki bu yükten nihayet kurtulmak onu buna itmişti.
Ne kadar yorgun olduğunu nihayet fark etmişti. Nihayet dinlenme sırası ondaydı.
Tebessüm etti.
"Nihayet."
Fısıltısı havaya karıştı.
Karanlığa gömüldü yüzünde bir tebessümle. Sahi, kendini düşünmeyeli ne kadar zaman olmuştu böyle?
...
Tsunade sıkıntı ile yoğun bakım ünitesinden çıktı. Kapıda bekleyen Naruto ile yüz yüze geldi.
Sarışın hastane kıyafetleri içindeydi. Yüzündeki ve vücunda ki yaralar yeni yeni iyileşirken artık olmayan kolu ve bıraktığı yara sarılmıştı.
Endişeli bir ifade ile yaklaştı.
Yanında Kakashi ve Sakura vardı.
"Büyükanne, ne oldu? O iyi mi? Ne zaman uyanacak?"
Tsunade derin bir nefes aldı. Henüz Hokageliği yeni devrettiği Kakashi'ye baktı ve yeniden sarışına döndü.
"Ben buna cevap veremem Naruto." dedi.
"Bu Rin'e bağlı."
"Ne demek istiyorsun dattebayo?"
Kadın hüzünlü gözlerle baktı.
"Uyanmak istemeyen birini kaldıramam demek istiyorum."
Sakura yeni yeni uzayan saçları ve kocaman gözleriyle baktı.
"Demek istediğiniz-"
"Aynen öyle Sakura. Rin'in bedeninde bir sorun yok. Hastalık veya hasar. Sizinkiler gibi ama onu...Onu bitkisel hayata sokacak güçlü bir şey yok. Sorun onun kafasında. Uyanmak istemiyor."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Born To Die | Rin&Sasuke
أدب الهواة... Gözleri dolu doluydu kızın. Kolay ağlamazdı, ama şuan... O kadar karışıktı ki durum. Ne hissedeceğini bilmiyordu. Ne yapmalıydı nereye gitmeliydi? Kardeşini çok seviyordu,canından çok. Ama o... Neden? O yanlış yapmamıştı. Sadece onu korumuştu. U...
