Okuldaki takıntım

[16] Üzüntü ve Sinir

Tuanadan:
Çağanın babası da iğleşmişti. Ama ayağı kırıktı. Çok şükür iyi. Çok şükür. Halâ o mektubu saklıyorum. Şimdi ise dışardayım. Yani öyle evin yanında dolaşıyorum. Hava baya soğuktu. Yani ne de olsa geceydi. Bahçeden kedi sesleri geliyodu. Hemen bi gidip baktım. Ayy iki tane kedi. Hemde daha yavru. Hemen yanlarına eğilip sevmeye başladım. Bunlar bizim bahçede miydi ki? Ayy çok tatlılar ya... Çok geçmeden içeri girdim. Beni Leya karşıladı.

Leya: "Hah Tuana burda mısın, senin için oda hazır istediğin zaman yerleşebilirsin " gülümsedim.

Tuana: "Teşekkür ederim " gülümsedim.

Eşyalarımı alıp odama yerleştirmeye başladım. Odam baya büyüktü. Ve hemen Çağanın odasının yanındaydı. Çok geçmeden odamı düzmüştüm. Odamın balkonu da vardı. Çok güzeldi. Çok geçmeden yatağa yattım ve uyumaya çalıştım.

Çağandan:
Evet.. Bunca zaman içinde sadece Merhaba, nasılsın gibi diyaloglar kurduk Tuanayla. Hatta hiç konuşmadık da denilebilir. Bir hata nelere yol açabilir şimdi gördüm. Halâ o hastaneden döndüğümüz gece aklıma geliyodu. Çok güzeldi o gece. Unutulamazdı.. İlk öpücüğü mi ben ondan o zaman aldım. Ve kendimi çok iyi hissetmiştim. Ama artık kırık bardaktan bir farkım yok. Leya ara sıra bana tavsiyeler veriyo ama ben çekiniyorum onunla konuşmakta. Muhtemelen şimdi yeni odasında. Yarın Cuma günüydü. Haliyle bu hafta için okulun son günü. Neyse gıdıcez bakalım artık. Bu arada okulun yeni müdürü vardı artık. Annem çok yoruluyorum okulda. Ama yinede herşeyi o yöneticek. Çok geçmeden üstümü çıkarıp bende kendimi uykunun kollarına bıraktım.

Afradan:
Mektup:
Özür dilerim çocuklarım.. Biricik evlatlarım. Sizi bırakıp babanızın yanına gitmek zorundayım.. Üvey babanızın yanına... Evet Mert sizin babanız değil. Gerçek babanız değil. Ama emin olun ki o sizi çok sevdi. Bende sizi çok sevdim. Ama artık büyüdünüz ve gitmem lazım. Bugün siz okuldan gelince burda olmicam. Babanızın yanında olucam. Lütfen bana kırılmayın, kızmayın hatta hiç üzülmeyin. Hemde hiç. Çağan oğlum kardeşine iyi bak. Ona benim yokluğumu hissettirme. Leyam boncuk gözlüm kendini sakın üzme. Merak etme. Abin yanında, Tuana yanında hatta Yağız bile yanında olur sen istiyosan. Tuanaya ise gözünüz gibi bakın. Lütfen ama lütfen hiç üzülmeyin. Okulunuzu halâ ben yönetmeye devam edicem. Hatta sizin için mutlu haberlerim de var. Okul için yani.. Canım kuzularım, sizi çok seviyorum kendinize iyi bakın!

Afra Ak

Onları bırakmak zorundaydım. Yarın buralardan gidicektim. Onları öylece bırakıcaktım. Ama para konusunda sıkıntı çek mıç eklerdi biliyodum. Bir sürü şirketlerimiz var. Holdinglerimiz bile var. Son kez onlara veda edebilmek için odalarına gidip yanaklarından öptüm. Sonra kendi odama gidip eşyalarımı hazırlamaya başladım. Tüm eşyalarımı toplamaya gittim. Kıyafetlerimi katlayarak valizime yerleştirmeye başladım. Leyanın ayıcıkları sevdiğini bildiğim için ona küçüklüğünden kalan ayıcığı makyaj masasının üstüne üstüne notla birlikte bıraktım..
Çok geçmeden yatağa yattım ve uyumaya çalıştım.

Tuanadan:

***
Sabah erkenden uyandım. İçimde çok kötü bir his vardı. Hemen elimi yüzümü yıkayıp kıyafetlerimi giydim. Saçımı da taradıktan sonra öylece aşağı indim ve koltukta oturmaya başladım. Tam o sırada Hafize abla geldi. Çok tatlı ve iyi kalpli bir kadındı. Hep herkesin iyiliğini ister. Üzülsek bizi teselli etmeye çalışır.

Hafize: "Günaydın kuzum. "

Tuana: "Günaydın Hafize abla. " gülümsedim masayı kuruyodu. "Hafize abla, ben de yardım etsem sana bugün. Yani masayı hazırlamakta falan. "