Tuanadan: Bunu dedikten sonra geri çekildim ve rahat bir şeyler giymek için çantama doğru yöneldim. Çantayı biraz karıştırdıktan sonra buldum birkaç parça kıyafet. Hemen lavaboya gidip üstümü değiştirdim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bunu giydim. Gayet rahattı. Hemen Çağanın yanıns geri döndüm.
Tuana: "Aşkım birşeye ihtiyacın varsa beni uyandır tamam mı? "
Çağan: "Bir şeye ihtiyacım yok da... Sana biraz kötü bir haberim var. "
Tuana: "Ne kötü haberi? "
Çağan: "Bu hepimiz için zor ama... Babam ne yazık ki okul kayıtlarımızı silmiş. Benim, senin, Leyanın, Yağızın, Denizin, Alisanın.. Hepimizin okul yılı boşa gitti yani. "
Dediği şeyle iyice sinirim tepeme çıktı. Aynı zamanda da üzülüyordum. Benim hayalim güzel bir şekilde okul bitirmekti. Ama ne yazık ki o da kızmat olmadı...
Neden sürekli kötü şeyler bizi buluyor? Neden sürekli kötüler kazanıyor? Neden sürekli iyiler kaybediyor? Biz bunları haketmedik.
Tuana: "Ama çok saçma nasıl yapar böyle bir şeyi? " hafif gözlerim doldu.
Ben kendi ayaklarımın üstünde durmak isterken, birileri benim yürümemi engelliyor.
Çağan: "Gel yat yanıma, üzülme. Hem bizim şirketimiz var. Annemin üstüne tamı tamına 3 şirket var. Annem elbette bize oradan iş verecektir. Üzme kendini. "
Yavaşça gidip yanına uzandım ve hafif bir şekilde sarıldım.
Tuana: "Benim üzüntüm işim olamayacağından değil ki. Benim üzüntüm doğru dürüst bir okulun olamayacağından. "
Çağan: "Belkide bu hayırlısıdır. Belkide böylesi daha iyi olacaktır. Olamaz mı? "
Tuana: "Olabilir, olabilir de.. Ne biliyim boşuna okullarımızı kaybettik. "
Çağan: "Şimdi böyle şeyleri düşünmeyelim. Yarın yeni evimize çıkacağız. Rüyamda bile seninle aynı eve çıktığımızı görmemiştim ben. Şimdi ise gerçek oluyor. İnanılır gibi değil. "
Allahım nasıl düşünmiyim ya? Koskoca hayalimi kaybettim ben! Ama Çağanı üzmemek için elimden geleni yapacağım.
Tuana: "Evet. Yarın yeni evimize çıkacağız. İçim böyle kıpır kıpır oluyor. "
Çağan: "O zaman yarına daha çabuk varabilmemiz için uyumamız lazım. Uyursak daha çabuk oraya gideriz. "
Tuana: "Evet öyle. O zaman hemen uyuyalım. İyi geceler Efem"
Ona daha sıkı sarılıp uyumaya çalıştım. Şu an içimdeki duygular öyle karışık ki. Hayatımda galiba ilk kes böyle bir gün geçiriyorum. Sabah Çağanlar beni o adamın elinden kurtardılar, Çağan vuruldu, Yağızın ikizim olduğunu öğrendim, ailenin ölmediğini öğrendim, okulumuzu kaybettik ve biz yarın yeni eve taşınıyoruz. Valla bu anlattıklarımdan bir 10 yıllık dizi çıkar. Şu işe bak ya. Sevgilimin, kardeşinin sevgilisi benim ikizim çıkıyo. Çok garip.
*** Sabah saat 10:14. Hemen kalkıp elimi yüzümü yıkadım ve kıyafetlerimi değiştirdim. Hastaneden çıkmamıza çok az kalmıştı. Hafif bir makyaj yapıp gloss sürdüm. Bir iki fıs da parfüm sıktım ve artık hazırdım. Çağanın yanında da bu süreçte doktorlar vardı. Son kontrollerini yapıyodular. Doktorlar çıkış işlemlerini hazırlarken biz de eşyalarımızı topluyorduk. Herşeyimizi alıp yavaş yavaş hastanede çıkış kapısına doğru yürüyorduk.
Çağan: "Hazır mısın güzelim? Yeni hayatımıza başlıyoruz. "
Kestik! Bölüm nasıldı? Sizce Çağan ve Tuana yeni evlerinde mutlu olabilecekler mi? Bebek odasını nasıl tasarlayacaklar? Yağızın ve Tuananın abi kardeş ilişkisi nasıl olacak? Hepsi diğer bölümlerdeee.. Diğer bölüm 11 oy 4 yorumda geliyoo
