The Ocean Princesses

Chapter 85

Napangiti ako Ng buksan niya Ang pinto Ng sasakyan Ng nakarating kami sa harap Ng bahay.

"Thanks" nakangiti Kong sambit dito ngumiti namn siya sakin.

"Your always welcome babe"hinampas ko Ng mahina Ang braso niya Kaya Napangiti siya sakin.

Kaagad kaming pumasok sa loob at sumalubong samin si manang.

"Ma'am kanina pa po sila naghihintay sa inyo sa loob" Sabi niya Kaya napatango ako dito saka kami pumasok sa loob.

Nakita namin silang naghihintay na.

"We're home" masaya Kong Sabi at pumunta sa kanya saka siya nginitian pero inirapan niya Lang ako.

"Ikw ha kunwari kapa na Hindi ka nag alala sakin pero pinasundo mo ako Kay aries dahil baka maabutan ako Ng ulan"nakangiti Kong Sabi sa kanya.

" Pwede ba don ka nga masyado Kang madikit"inis niyang Sabi pero tinawanan ko Lang siya hehe.

"Hehehe sabihin mo na kasi na nag alala ka sakin"

"Tsk at bakit namn ako mag alala sayo kaibigan ba kita?!"inis niyang tanong Napanguso namn ako dito.

" Ibig mong sabihin Hindi moko tinuring na kaibigan" Hindi makapaniwala na tanong ko dito.

" Pano Kong oo?"inis niya paring Sabi sakin.

"Wow ha Ang sakit non kahit slight wala?"gulat Kong tanong sa kanya dahilan para tumawa silang lahat habang nakatingin saming dalawa pero inirapan niya Lang ako.

Pero kahit ganon napangiti parin ako Alam ko namn na Hindi niya pinapakita Ang tunay niyang nararamdaman pero Alam ko sa sarili ko na mabait siya at soft hearted hehe.

"Tama na yang bangayan niyo kumain na tayo baka lumamig pa Ang pagkain natin don sa lamesa"nakangiti na Sabi ni Tito Carlos Kaya namn naglakad na kami papunta sa kusina saka kami masayang kumain Ng pagkain.

Hindi ko na yata makakalimutan Ang araw nato sobrang saya Ang naramdaman ko..

...

"Oy" tawag ko sa kanya Ng Makita ko siya sa balcony habang nakatingin sa swimming pool saka ako umupo sa harap niya at ngumiti dito.

"Kamusta na Ang pakiramdam mo" tanong ko dito tiningnan niya ako Ng masama Kaya napasimangot ako.

"Magaling na nga ako diba? Wala na akong sakit pwedeng pwede na ulit akong mab-"

"Manahimik ka nga Hindi yon maganda!"inis Kong Sabi sa kanya Ng Alam ko na Kong ano Ang isusunod niyang sasabihin pero natigilan ako Ng tinawanan niya Lang ako.

Psh! Gumaling Lang marunong na siyang ngumiti at higit sa lahat magbiro.

Pero kahit ganon napangiti parin ako dahil sa wakas Nakita ko na Ang totoong siya Hindi ko Alam Kong ano Ang naisip niya sa mga oras nayon Kong bakit siya nag bago bigla.

Yong sulat..

"Alam mo nagpapasalamat talaga ako at walang nangyareng masama sayo Isa Yong himala"nakangiti Kong Sabi sa kanya nakita Kong napangiti din siya.

" Binigyan Lang ako Ng pangalawang pagkakataon para itama Ang lahat Ng pagkakamali ko"Sabi niya pa Kaya namn napangiti ako dito.

" You change a lot"nasabi ko Wala sa oras habang diretsong nakatingin sa kanya nakita ko namn na natigilan siya.

"In a good way or in the bad way?" Patanong niyang Sabi Kaya napatawa ako dito.

" In a good way"sagot ko dito Kaya Napangiti siya.

Ang ganda niya talaga pagnakangiti Hindi tuloy ako sanay dahil palage siyang seryoso kong makatingin noon.

"I'm sorry nga pala sa inasta ko non" bigla niyang sabi Kaya napatingin ako dito.

" It's ok I know na may pinagdaan ka non Kaya ka umaasta Ng Ganon"Sabi ko dito Kaya ngumiti siya sakin.

" At salamat din dahil Hindi ka nag sawa sa ugali ko kahit ilang beses na Kitang trinato Ng hindi Tama Hindi mo parin ako sinukoan.. salamat..aking kaibigan."natigilan ako Ng marinig ko Ang huli niyang sinabi Kaya napatingin ako dito at hindi ko Alam Kong bakit pero bigla nalang tumulo Ang luha ko Kaya natigilan siya at natawa.

"Oy wag ka nga umiyak baka pagnakita nila tayo baka isipin nila inaaway nanamn Kita" natatawa niyang Sabi pero Hindi ko siya sinagot at Dali daling pumunta sa gawi niya saka siya niyakap Ng mahigpit at naramdaman kong natigilan siya pero mayamaya naramdaman ko Ang dahan dahan niyang paghaplos sa likuran ko Kaya namn mas niyakap ko pa siya Ng mahigpit.

"Aray wag masyadong mahigpit" nahihirapan niyang sambit Kaya napabitaw ako Wala sa oras saka ako Napanguso pero ngumiti din kalaunan.

"Ako nga Ang dapat magpasalamat sayo eh dahil sayo nagkaroon ako Ng Isa pang kaibigan"nakangiti bagamat sinsiro Kong Sabi sa kanya.

"Maraming salamat... kaibigan Kong.. Hanelyn.."napangiti kami sa isat Isa matapos Kong sabihin yon..