ဆန်ကုန်မြေလေးတွေကခွင့်လွတ်ဖို့တောင်းခံနေကြတယ်

Chapter 21

ထိုအချိန်၌ ကျုံးယို့ယို့သည်တော့ တိုက်ခန်းတွင် ရှိနေသည်။ နောက်ဆုံးတွင် သူမသည် ကျုံးအိမ်မှ ထွက်ခွာလာပြီး ထိုသို့သောတိုက်ခန်းကျယ်ကြီးတွင် တစ်ယောက်တည်း နေထိုင်ခဲ့သည်။ သူမသည် အချိန်ပြည့်ရယ်မောနေပြီး လန်းဆန်းတက်ကြွနေကာ ကုတင်ပေါ်တွင် ရေဒီယိုကာယလေ့ကျင့်နည်းတစ်မျိုးကို ပြုလုပ်နေလေသည်! ကျုံးရှီယို့ ဖုန်းခေါ်လာတာကိုမြင်တော့ သူမက တွေးတောခြင်းပင်မရှိ ဖုန်းချလိုက်သည်။

အရမ်းမိုက်တာပဲ!

စာအုပ်ထဲမကူးပြောင်းလာခင်တွင် သူမသည် မိဘမဲ့တစ်ဦးဖြစ်သည်။ သူမသည် သူမ၏အခင်ဆုံးသူငယ်ချင်းများနှင့်အတူ အိမ်ငယ်လေးတွင် နေထိုင်ခဲ့သည်။ သူမ စားချင်သည့်အရာအတွက် သူမတွင် ပိုက်ဆံမရှိပေ။ သူမသည် ပြိုင်ပွဲများ၌ ဆုရရှိပြီးနောက်မှသာ ဟော့ပေါ့ကို တစ်ခါတစ်ရံ မှာယူနိုင်ခဲ့သည်။ သုံးရမည့်ပမာဏထက် ကျော်လွန်သွားမှာစိုးလို့ နောက်ထပ်ပါဝင်ပစ္စည်းတွေ ထပ်မစားရဲခဲ့သော်လည်း အခုတော့...

သူမသည် တီဗွီကိုဖွင့်၍ ဆိုဖာပေါ် လှဲချလိုက်ပြီး လောဘမကြီးဘဲ မနေနိုင်တော့ပေ။

ဤနေရာသည် ညဘက်၌လည်း လုံခြုံရေးအရမ်းကောင်းသည်ဟု ချင်းယောင်ပြောထားသောကြောင့် ကျုံးယို့ယို့က မကြောက်ဘဲ ဘောင်းဘီရှည်ဝတ်ကာ ဖိနပ်ကိုဆွဲစီးပြီး အောက်ထပ်ကိုဆင်းသွားခဲ့သည်။ ဤနေရာနားတစ်ဝိုက်တွင် သရေစာရောင်းသည့် လမ်းတစ်လမ်းရှိပြီး အတော်လေးစီးပွား‌ရေးဖြစ်ထွန်းလှ၏။ အခုအချိန်က လမ်းပေါ်မှာ လူတွေပြည့်နှက်နေပြီး  တိုဟူးနံကင်တွေ ရှိသည့်အချိန်ပင်။

ကျုံးယို့ယို့၏မျက်၀န်းတွေကတော့ တောက်ပနေလေပြီ။

ဒါပေါ့၊ သူမ အဲ့ဒါတွေကို အရင်းခံပြီး စားနေရဆဲဖြစ်ပြီး သူ့မရဲ့ဗိုက်က လောဘပိုကြီးလာလိမ့်မည်ပင်။ ကျုံးမိသားစုအိမ်မှာတုန်းက ပင်လယ်ခရုများနှင့် ကြက်တောင်ပံတွေကို စားရသည့်အချိန် စားချင်စိတ် လုံးဝမရှိခဲ့သော်လည်း အခုတော့ ဆာလို့သေတော့မည်ဖြစ်သည်။

သူမက အများအပြားမှာယူလိုက်ပြီး ထိုင်စားဖို့ရန်အတွက် ပြတင်းပေါက်နားက ဆိုင်သေးသေးလေးကို ရွေးချယ်လိုက်၏။