ဆန်ကုန်မြေလေးတွေကခွင့်လွတ်ဖို့တောင်းခံနေကြတယ်

Chapter 2

Timelineအရ လက်ရှိကာလသည် အထက်တန်း တတိယနှစ် ဖြစ်နိုင်သည်။မူလပိုင်ရှင်သည် အိမ်က သူမအား ဂရုမစိုက်သဖြင့်၊ လူဆိုးဂိုဏ်းဝင်များနှင့် တွဲခုတ်ကာ အလွန်ဆိုးသွမ်းနေပြီဖြစ်သည်။လွန်ခဲ့သည့်ရက်အနည်းငယ်က မုန့်ရှစ်ရွှမ်သည် ကျောင်းအ၀င်ဝတွင် မူလပိုင်ရှင်ကို စောင့်ဆိုင်းနေသည့် လူဆိုးဂိုဏ်းအုပ်စုကို တွေ့လိုက်ရသည်။ ထို့နောက် သူမက မူလပိုင်ရှင်ကို စာကြိုးစားသင်ရန်နှင့် မကောင်းသော လူအုပ်စုနှင့် မရောနှောရန် ပြောခဲ့သည်။

ရလဒ်အနေနှင့် ထိုလူဆိုးများက မုန့်ရှစ်ရွှမ်ကို တွန်းလှဲလိုက်ကြသည်။ပိန်ပိန်သေးသေး မုန့်ရှစ်ရွှမ်ခမျာ မြေပြင်ပေါ်လဲကျကာ လက်ကောက်ဝတ်ကလည်း လိမ်ချိုးသလို ဖြစ်သွားရ၏။ သူမ၏ မောင်လေးဖြစ်သူ ကျုံးရှစ်ယို့ စိုးရိမ်တကြီးဖြင့် အမြန်ပြေးလာကာ သူမကို ထူမ,ပြီး ဆေးရုံသို့ ပို့ဆောင်ခဲ့သည်။

ဆေးရုံမသွားခင် ကျုံးရှီယို့သည် ကျုံးယို့ယို့ကို ဒေါသနှင့် ရွံရှာစိတ်များ ပြည့်နှက်နေသည့် မျက်လုံးများနှင့် စိုက်ကြည့်နေခဲ့လေ၏။

ထိုအကြည့်တစ်ချက်ဖြင့်၊ ကျုံးယို့ယို့၏နှလုံးသားတစ်ခုလုံး သွေးစိမ်းရှင်ရှင် ကျခဲ့ရ၏။

သူမအိမ်ပြန်လာပြီးနောက် အမေကျုံးသည် အမြဲတမ်း ရွံရှာသလိုလိုအကြည့်မျိုးသာ ကြည့်ခဲ့သည်။အဖေကျုံးကမူ သူမကို ပေးစရာရှိလျှင် ပေးကမ်းတတ်သော်လည်း၊ကျန်တာ လုံးဝ ဂရုမစိုက်ပေးချေ။ မောင်ဖြစ်သူ ကျုံးရှီယို့သည်လည်း သူမကို သဘောမတွေ့ကြောင်း ရှင်းရှင်းလင်းလင်း မြင်နေရသည်။

ဤသုံးနှစ်အတွင်း ကျုံးရှီယို့သည် သူမကို အစ်မတစ်ယောက်အဖြစ် အသိအမှတ် ပြုမည်ဟု သူမ ထင်ခဲ့သေးသည်။သို့ရာတွင်၊မုန့်ရှစ်ရွှမ် တစ်ခါကလေးလဲကျသွားရုံဖြင့် သူမတို့ မောင်နှမကြားက အပြန်အလှန်ချစ်ကြည်ရင်းနှီးမှုလေးကို အမြစ်မှ ဆွဲနုတ်သလို ဖြစ်သွားခဲ့သည်။

မုန့်ရှစ်ရွှမ် နေကောင်းနေသော်လည်း၊ အမေကျုံးက အိမ်ပြန်ရောက်လာချိန်မှာ၊သမီးဖြစ်သူ၏ ဒဏ်ရာရထားသော လက်နီနီကို ကြည့်ပြီး အလွန်စိတ်မကောင်းဖြစ်ရသည်။ထို့နောက် သူမသည် ကျုံးယို့ယို့ကို ပြင်းထန်စွာ ပါးရိုက်ပြီး၊ ကိုယ့်ကိုယ်ကို တွေးတောဆင်ခြင်နိုင်ရန် ထမင်းစားခွင့်ပင်မပြုဘဲ အခန်းထဲတွင် သော့ခတ်ပိတ်ထားခဲ့သည်။