Ayyyyy 200 okunmayı geçmişiz🎉Çok mutlu oldum.Okuyup destekleyen herkese çok teşekkür ederim.
Aslında bu bölümü 200 okunmanın şerefine atıcaktım ama bu fikrimdən vazgeçtim və bu bölümü sevimliresi adlı kullanıcıya ithaf ediyorum.
Umarım kendiside buna sevinir.
Sevimliresi bu kitaba ilk yorum yapan okuyucu ve yorumları beni gerçekten mutlu ediyor.
Teşekkür ederim Sevimliresi 💕
İyi okumalar🌈💕🌈O günün üzerinden tam bir hafta geçmişti,bu zamanlarda Barlas komutan eğitimler haricinde benimle tek kelime dahi etmemişti.
Kafeterya'ya inmemiş yemeğini odasına istemişti.Benden olabildiğince kaçıyordu.
Sanki elinde olsa eğitimlere bile gelmiycekti.O gün ona yumruk vurduktan sonra tek kelime etmemiş arabadan bir kaç dosya alarak yanıma burakmış ve gitmişti.
Bense hala söylediklerini düşünüyordum.
Ne yani benden hoşlanıyor muydu? Ama ben erkektim,tamam erkeklerden hoşlana bilirdi,ama benden değil!Ben kadınlardan hoşlanıyordum.Hep öyle olmuştu,çocukluk aşkım,lise sevgililerim hepsi kadınlardı.
Ondan etkileniyor muydun bilmiyordum, muhtemelen hoşlanmıyordum.Neden böyle aptalca bir şey yaşıyordum ki?
Komutanımdı o benim.Tamam iltifat etmesini seviyordum ama bunlar iyi bir asker olduğum için yapılan iltifatlardı.Sinirle nefes alıb vererek Barlas komutanın odasına doğru ilerledim.
Bu gün ona dosyaları düzenlemekte yardım edicektim.Bu güne kadar kaçmış ama bir anda beni dosya düzenlemek için odasına çağırmıştı.
Kapıyı çalarak gir sesini duyduğumda içeri girdim.Barlas masasında oturmuş dosyalarla ilgileniyordu.
Esas duruşa geçerek selam vermiş ve hemen önünde durmuştum.
Bana bakmıyordu.
"Dosyaları düzenlemeye gelmiştim komutanım"dediğimde bana baktı ve yanındaki daha yeni fark ettiğim dosya yığınını gösterdi.
"Yıllarına göre sıralayıp..."sol tarafımızdaki rafları gösterdi"oraya diz."ben hala ona bakarken tek kelime dahil etmeden yeniden dosyalarla ilgilenmeye başladı.
Ben ise hemen önündeki koltuğa oturarak dosyalara bakmaya başladım.Kaç dosya vardı acaba burda?100-den fazla olduğu kesindi.________
Saatlerdir dosyalarla uğraşıyordum ama bir türlü bitmiyordu.Yarısından fazlasını halletmiştim ama daha çok vardı ve saat çoktan sekiz olmuştu.Derin bir nefes alarak önümdeki dosyaları bir kez daha inceledim.
Barlas komutanın eve gitme zamanı çoktan geçmişti ama hala öylece oturmuş dosyalarla ilgileniyordu.Kafası karışmış gibiydi.
Ben bunları düşünürken o bir anda ayağa kalkarak beni hiç umursamadan dışarı çıktı.
Ben ise hala düşünceler kafamı kurcalarken dosyaları düzenliyordum.Ne yani bundan sonra böyle mi olucaktı?Zaten daha yeni normal bir ilişki içine girmiştik,
tabi normal denirse.Ben yeniden düşüncelere daldığım an Barlas komutan içeri girerek tam önümde ki koltuğa oturdu.İlk bir süre beni izledi, ona bakmıyordum ama ne yaptığının net bir şekilde fazkındaydım.Sonra önümdeki dosyaları eline alarak yıllarını kontrol etmeye başladı.
Muhtemelen dosyaları düzenlemeye yardımcı olmak istiyordu.
"Komutanım isterseniz evinize gidin.Zaten çıkma zamanınız geçti.Ben dosyaları düzenleyip çıkarım zaten."dedim.
Söylediklerimi umursamadan dosyalarla ilgilenmeye devam etti.Ta ki dosyalar bitinceye dek.Birlikte raflara yerleştirerek işleri bitirdiğimizde esas duruşa geçerek selam vermiş ve müsade istemiştim.Başını sallayarak çıka bileceğimi söylediğinde kapıya doğru ilerlemiştim.Ama kapı kolunu tutarak tam indiricekken bir anda elimin üzerine Barlas komutan elini koymasıyla durdum.
Bakışlarımı ona çevirdiğimde bana değil yere baktığını gördüm."Efes..."dedi fısıldayarak hemen sonra devam etti."O günden sonra ben senden uzak durmak istedim,ben bu zamana kadar hiç kimseye karşı böyle hissetmedim.Seni unutmaya çalıştım yanlış olduğunu,askerim olduğunu hatırlatmaya çalıştım kendime.
Belki senden uzak olursam seni unuturum diye düşündüm.Bu gün seni çağırmamın sebebi hala seni gördüğümde kalbim hızlanıyormu diye merak etmemdi."Sözünü keserek "Komutanım."dediğimde başını salladı."Beni dinle, Efes.Olmadı işte,olmadı.
Senden vazgeçmeye çalıştım ama olmadı.
Bu gün seni gördüğümde hala kalbimin hızlı attığını fark ettim.Ve vazgeçtim,seni unutmaya çalışmaktan vazgeçtim.Artık yeni bir amaçım var."dedi ve gözlerini yerden kaldırarak gözlerime dikti.O an kalbimin atışları gerektiğinden çok daha hızlıydı.
"Bana aşık olucaksın,Efes Aktan.
Bunu başarıcam,seni kendime aşık edicem"
Dediğinde nefesimin kesildiğini hissetdim.
Elini elimin üzerinden atarak hızla kapıyı açtım ve koğuşa doğru koştum.
İçeri girdiğimde her kes uyuyordu.
Hızla yatağıma yatarak kalp atışlarımı eski haline getirmeye çalıştım.
Ama bu fazdasızdı.Gelecek bölümlerde istediğiniz sahneler varsa lütfen belirtin.💕🌈💕
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Askerim bxb
RomanceTamamlandı Bir binbaşı en fazla ne kadar takıntılı ola bilir? Barlas binbaşı Efese ne kadar takık olabilirse...