Askerim bxb

19.Saklambaç

Ayyyy herkese merhaba nasılsınız bakalım?
Yeni bölüm geldi, umarım beğenirsiniz
🌈💕🌈

Bir kaç gündür ördek yavrusu gibi Barlas'ın peşinden ayrılmıyordum.

Boş zamanlarımda peşine düşüp nereye giderse takip ediyordum.

Ama hala affedilme üzerine bir gelişme kaydedememistim.

Şimdiyse toplantıda Barlas'a eşlik etmek için hazırlanıyordum.Büyük bir toplantı düzenleniyordu ve her komutan yanında bir asker götürecekti.

Tabi Barlas bu durumda beni ne kadar yanında istemesede, tüm boş zamanlarında başını şişirdiğimden sonunda zorla bile olsa onunla gelmemi kabul etmişti.
Tabi burada önemli olan Barlas'la güzel zaman geçirmekti.

Üzerime koyu mavi bir takım elbise giymiş ve şuan da her zaman olduğum gibi yakışıklıydım.

Benden yakışıklısı mezarda derdim ama şu an Barlas vardı,o yüzden söyleyemiyordum
Taştı mübarek,benim olması gereken bir taş...

Bunları düşünürken bahçeye çıkmış ve arabanın önünde beni bekleyen Barlas'la göz göze gelmiştim.Yanına vardığımda
"Nasılsın bakalım taş?"diye sordum, kaşları havalandı"Taş?"dedi sorar gibi"Taş gibi yakışıklısın ya ondan dedim"dediğim şeyle dudağının kenarı kıvrılır gibi oldu.Ama hemen sonra"Kaç saatdır seni bekliyorum"
diyerek konuyu dağıttı.

Onu umursamadan takım elbiseli halini süzdüm."Böyle de farklı bi yakışıklı olmuşsun"dedim gülerek.Arkasını dönüp
"Şımarma!"dediğinde sesi yumuşak bir tonda çıkmıştı.Tam kapıyı açıp sürücü koltuğuna geçerken "Sen de fena değilsin"
dedi.

Duyduğumu ilk idrak edemesem de fark ettiğim an yüzümü koca bir gülümseme kapladı.Hemen yanına geçtim arabaya binerek.

Askeriyeden çıkıp toplantı alanına doğru giderken"Affet beni"dedim yeniden.
Derin bir nefes alarak"Bunu daha ne kadar tekrar ediceksin?"diye sordu.Bir kaç gün içinde yanında olduğum her an bunu söylemiştim"Sen beni affedinceyedek"
"Benden af dilediğin zaman yeniden hatırlıyorum yaptıklarını, artık benden af dileme!Kalbimdeki acı ne zaman azalır bilmem ama seni o zaman kendim affederim.Yaptıklarını daha fazla bana hatırlatma!"başımı öne eğdim.
Doğru söylüyordu,zaten haklı olan hep oydu.

Bir süre böyle sessizce ilerledik en sonunda dayanamayıp vitesin üzerindeki elinden tuttum.

O gün yaptığı gibi elimi kavramadı ama geri çekmemi de istemedi.

Sonunda alana vardığımızda ben elimi çekmeden hemen önce elini çekerek dışarı çıktı.Hemen peşinden bende arabadan indim.

Ortalık komutan kaynıyordu.Etrafta yüksek rütbeli yüzlerce adam vardı.
Barlas etrafı süzdükten hemen sonra
"peşimden gel!"diye fısıldadı.
Yeniden ördek yavrusu Efese dönüşerek sadece bir adım arkasından takip etmeye başladım.

Sonunda durduğumda son anda durarak çarpmaktan kurtuldum.

Arkasından çıkıp yana geçtiğimde bir kaç komutanla konuşmaya başladı,bense selam vererek öylesine onları izlemeye başladım.
Yarbay ve tanımadığım bir binbaşı vardı.

Barlas arada beni göz ucuyla kontrol ediyor sonra sohbetine geri dönüyordu.
"Bu asker kim?"diye sordu yarbay bana bakarak,Barlas bana dönerek.

"Efes Aktan, kendisi şu an er,ama geleceğin komutanı olmak potansiyelini taşıdığını düşünüyorum."

Dediği şeyle gülümserken yarbay başını anladığını belli edercesine salladı.
Bir az daha bu söhbet gittikden sonra adının Asaf olduğunu öğrendiğim Yarbay
"Barlas sen napıyorsun?Hayat nasıl geçiyor?"diye sordu,Barlas"öyle farklı bir şeyler yok,aynı"dediğinde Yarbay tebessüm etti"İyi iyi,ben diyorum ki seni benim büyük kızla bir tanıştırayım"