Askerim bxb

11.Söz

Ayyyy 2 bin'i geçmişiz👏🎉
Teşekkürler umarım severek okuyorsunuzdur.
Oylarınızı ve yorumlarınızı bekliyorum
🌈💕🌈
Günlerdir aklımda dolaşan sorunun cevabını sonunda bulmuştum,en azından öyle umuyordum.

Çocuklarla kafeteryada oturmuş sohbet ederken yan masadaki kidemliler in konuşmalarına kulak misafiri olmuştuk.

Barlas,Doğuş ve Çakır komutanın çıkacağı önemli bir görev hakkında konuşuyorlardı.

Fazla zor olduğu ve geri dönebileceklerinden bile emin olmadıkları hakkında.

Bunları duyduğum an nedensiz bir şekilde onu görmek istemiştim, kalbim kırıktı.Ona küstüm,ama ya geri dönemezse diye düşünmeden edemiyordum.

Ona ne ara bu kadar bağlanmıştım

Derken kendimi odasına doğru giderken bulmuştum,sanırım gurursuzdum.

Odasının tam kapısına geldiğim an kapı açıldı,Barlas içeriden sanki koşarak çıkarken bana çarptı.

İlk ne olduğunu algılayamasada göz göze geldiğimizde bana çarptığını fark etti.

"Sen beni mi görmeye geldin?"diye fısıldadığında yavaşça başımı salladım,
hemen sonra"sanırım sizin işleriniz var komutanım,ben rahatsız etmeyeyim"deyip uzaklaşmak istediğimde eliyle bileğimi sarıp bir anda odaya çekti.

Kapıyı kapayarak hızla bedenimi kapıya yasladında kafasını boynuma gömdü.Derin nefesler alırken "özür dilerim"diye fısıldadı.

Ellerimi göğsüne bastırarak onu itmeye çalıştığımda gram hareket etmedi.

"O gün ben seni buraktıktan sonra komutan çağırdı odaya,görev hakkında konuştu zor olacağını söyledi,ben geri dönebilir miyim bilmiyordum.Sonra sen hala kendine bile itiraf edemesen de bana alıştığını bildiğimden istemedim üzülmeni istemedim.Seni kızdırmak istedim.Ben hep söyledim etrafımdaki herkese şehit olursam arkamdan ağlamayın,acı çekmeyin diye.Sen de acı çekme istedim,bana soğu sevme istedim.Ama o gün siktiğimin eli sana kalktığında gözlerindeki kırgınlığın dayanamayacağım kadar ağır olduğunu fark ettim."
O konuşurken "Barlas..."diyerek lafını kesmeye çalıştım ama elini kaldırarak yavaşça avcunu dudaklarımın üzerine bastırdı."Bırak konuşayım,lütfen"
dediğinde dudaklarımın üzerindeki elini çekti.

"Ben istiyorum,belki bencillik olucak ama arkamdan birisi üzülecekse onun sen olmanı istiyorum.Arkamdan üzülmeni istiyorum,beni unutmamanı istiyorum.Sanırım ben delirdim,
ben olmazsam eğer hayatında senin birisiyle olacağını düşünmek bile beni sinirlendiriyor.
Ben gitmeye hazırlanırken çok düşündüm,ben tam bir aptalım.Seni üzdüğüm için,ben biraz önce senin yanına gelmek için çıkmıştım.Ama sen kapıdaydın.Bana kızgın mısın hala"diye sorup sonunda gözlerime baktığında başımı salladım onaylarcasına."Küsüm ben sana"dediğimde dudağının kenarı kıvrıldı
"Nasıl bu kadar tatlı ola biliyorsun?"diye sorduğunda gerçekten cevap bekliyor gibiydi.

Konuyu değiştirerek"Ne zaman gidiyorsunuz?"diye sordum.

"Akşam yola çıkacağız"dediğinde daha yeni askeri ünüformada olduğunu fark ettim.
"Gel barışalım"diyerek baş parmağını sanki çocuk muşuz gibi uzattığında suratımı astım.

Omzumu silkerek "affetmem ki?"dediğimde güldü."Bana küs mü gideyim?"diye sorduğunda yeniden omzumu silktim."Eğer geri dönersen affederim seni"dediğimde başını salladı.

"Yapabilir miyim bilmiyorum"dediğinde bir ok gibi kalbime saplandı sözleri.

"Gelmezsen affetmem" diyerek yeniden omuz silktim"zaten kızgınım sana bir de geri gelme görürsün sen"dediğimde başını salladı.

"Geri gelicem,beni affediceksin"dediğinde başımı salladım.

Elimi ceketimin cebine salarak bir çikolata çıkardığımda gözleri hemen ona kaydı.

"Ben tatlı olan her şeyi çok severim"
dediğimde
"Ben de tatlı olan bir çok şeyi seviyorum"
dedi.

"Bunu al"diyerek çikolatayı ola verdiğimde elimden alarak çikolataya baktı.Gülmeye başladığında anlamayarak ona baktım.

Çikolatayı bana doğrultarak"bundan ne anlamalıyım "Diye sordu.Çikolataya baktığımda ülker Albeni olduğunu gördüğümde,yüzüm yanlama başlamıştı.
"Hiç bir şey anlaman gerekmiyor,öyle denk gelmiş"dediğimde başını salladı usulca"öyle olsun"diyerek bir elini yanağıma atarak okşamaya başladı."Peki bu çikolatayı bana neden veriyorsun?"dediğinde.

"Ben insanlar mutlu olduğunda daha şanslı olduğuna inanıyorum.Hem bunu yedikten sonra ambalajına baktığında sözünü de hatırlarsın.Hem sana şans da verir"dedim.

Gülümsedi ve bir adım yaklaştı"şans vericeğine inandığım başka bir şey daha var"dedi ve bir adım daha attı.

Artık tam olarak dibime girmişti.Nefesimi tutmuş ne yapmaya çalıştığını anlamaya çalışıyordum."Deneye bilir miyim?"diye sordu.
Kafamı anlamadığımı belli edercesine salladım."Şans veriyormu görmek için?"
Ne olduğunu birmediğim halde içimden bir ses evet dememi istiyordu.
"Evet" dedim fısıltıyla.

Tam o an dudaklarını dudaklarımla birleştirdi ama hareket etmedi gözlerim şokla açılmış olanları anlamaya çalışıyordum.Geri çekilmeliydim ama yerimden kımıldayamıyordum bile.
Barlas'sa dudaklarını yavaşça dudaklarımın üzerinde hareket ettiriyordu.

Geri çekilmeden önce alt dudağımı dudakları arasına alıp emdi ve geri çekildi.
Gözlerim gözlerine değdiğinde hala şokun etkisinden çıkamamıştım.

Az önce beni öpmüştü.Tamam daha önce öpüşmüştük ama o zaman ikimizde tam olarak düşünemiyorduk,o sarhoştu bense o anın etkisiyle öyle davranmıştım.

Barlasa baktığımda gözleri parıl parıl parlıyordu.Ben hala dehşetle ona bakarken gülümsedi"İşte bu tat tüm çikolatalardan daha üstün.Ve asıl şansım sensin."derken kapı çaldı ben irkilirken dışarıdan Çakır komutanın sesi geldi.
"Barlas yarbay bizi odasına çağırdı görev hakkında konuşmalıyız,çabuk ol"dediğinde Barlas "Tamam ben birazdan gelirim"
diyerek onu yollladı.

Hemen sonra bana doğru bir az daha yaklaştı,sanki mümkünmüş gibi,bu defa o yaklaştığında bir adım geriledim.

Gülümseyerek omuzlarımdan tuttu ve yaklaşarak alnımdan öptü bu defa.

"Görüşürüz."diyerek arkamdaki kapıyı açtı anda durdu."Ha bi de benim için dua etmeyi unutma"
Dediğinde "sözünü tutarsın değil mi?"diye sordum.Başını salladı yavaşça"tutarım"diye fısıldadı.Bu defa ben çocuk muşuz gibi serçe parmağımı ona doğru uzattım oda aynı benim gibi serçe parmağını uzattığında"sözünden dönen şerefsiz olsun mu?"diye sordum.Kahkaha attı"Olsun"
dediğinde serçe parmağını tutarak hafifçe salladım.Elimi çekmek istediğimde elimden tutarak yavaşça kaldırdı ve avcumdan öptü.

Yanaklarım yanarken yavaşça ittim onu."Seni yarbay çağırmadı mı git hadi"dediğimde son kez
"Görüşürüz!"diyerek uzaklaştı.Koridorda gözden itinceye dek onu izdedim.

Dönerdi değil mi,dönerdi.

Umarım beğenmişsinizdir.
Barlas'ın tatlılıgı,ölüyorum bu çocuk için🌈💕🌈