Askerim bxb

27.Sinsi plan

Merhaba nasılsınız bakalım umarım iyisinizdir 💕
Biraz önce bir bölüm daha attım,onu okumaya unutmayın💋
Bu bölüm geçiş bölümü her şey bir sonraki bölümde patlak vericek.
Umarım beğenirsiniz 💕 🌈 💕

En son Barlasa gitmemin üzerinden daha bir kaç gün geçmişti,ve o olayın üzerinden bir kaç ay.

Bu süre boyunca Barlas her fırsat bulduğunda beni odasına çağırıp öpüyor ve onunla birlikte eve gitmem için ikna etmeye çalışıyordu.

Ve şuan da aynı şeyi yapmak için odasına çağırmıştı.Kapıyı çalmadan içeri girdiğimde,bana küçük bir bakış atıp dosyalara geri dönmüştü.

Bende yanına yanaşarak yan bir biçimde kucağına oturduğumda dudağı kıvrılarak yanağımdan öptü.Bir koluyla belimi sararken diğer elindeki kalemle dosyaları imzalıyordu.

"Bu gün bizi çok yordun?"dediğimde"Az çalıştınız"dedi sadece."Az mı çalıştık?"diye sorduğumda sadece başıyla onaylamakla yetindi.

"5 saat 200 şınav ve 100 tur koşu sence az mı?"dediğimde elindeki kalemi bırakarak
boynumu öptükten sonra"daha iyisini yapa bilirdiniz, özellikle sen Efes.Sen gelecekte komutan olmak istiyorsun yavrum, kolay mı sanıyorsun?"dedi.

Başımı aşağı indirdiğimde beni iyice kucağına çekerek baş ve işaret parmağıyla çenemi kavradı.Başımı kaldırdığında
"yaptığım hiç bir şey yeterli gelmiyor zaten"dedim sadece.

"Bebeğim komutan olmak için ne kadar çalıştım biliyor musun?Ellerim sınav çekmekten aşınıncaya ve koşmaktan ayakta kalamayacak kadar,her gün.
Ve komutanlarım ne derdi onu biliyor musun?"dudağıma küçük bir öpücük bıraktı."Daha iyisini yapa bileceğimi.Ve yaptım da 200 şınav çekiyorsam 300,400,
500 gittikçe geliştirdim kendimi.Ve daha
iyi oldum.Ve şimdi görüyorsun."

Güldü bende güldüm"Çok mütevazısın"
dediğimde"sadece doğruları söylüyorum"
diye mırıldandı.
"Bana hep daha iyisini yapa bileceğimi öğrettiler.Azla yetinmemem gerektiğini.
Onlar beni yetiştirdi ve bende seni yetiştirip tıpkı benim gibi güçlü bir asker yapıcam"dediğinde kapı çaldı.

Barlas"Ne var asker?"dediğinde asker "Efendim anneniz geldi"dediğinde hızla kalkmak istesem bile izin vermedi.

"Nerede?"diye sorduğunda"Dışarıda bekliyor efendim"diye cevap verdi asker
.
"Tamam,buraya getir"dediğinde asker tamam diyerek uzaklaşmıştı kapıdan.

Aynı an kalkmak istediğimde aklıma minnacık tatlı bir fikir gelmişti.Ne vardı yani küçük bir sinsilik yapamazmıydım...

"Barlas"diye mırıldandım "Hım..."dediğinde boynuma öpücükler konduruyordu.
"Burada kalsam olur mu?"dediğimde "Kal gülüm..."diye mırıldanıp işine devam etti.
"Şey ben masanın altına saklansam?"
dedigimde işini bırakarak başını kaldırdı.

Kaşları şaşkınlıkla yukarı kalkmışken "Neden saklanıyorsun yavrum?"diye sordu.
"Ne konuştuğunuzu merak ediyorum"diye mırıldandığımda"Otur tanıştırayım birlikte sohbet ederiz"dedi.

"Ama benim yanımda konuşmaz ki,hem anneler oğullarını ziyaret ettiklerinde genelde"evlilik konuşurlar"şokla gözlerimi araladım"Tıtıtıtı kesin sana birini ayarladı bu yüzden duymamı istemiyorsun.İkimizi birlikte mi idare ediceksin?"dediğimde
gözleri şaşkınlıkla büyüdü.

"Olurmu öyle şey,tamam gir masanın altına dinle istediğin kadar!"dediğinde hafifçe sırıtıp yanağından öptükten hemen sonra masanın altına geçtim.

Ben saklanmaya çalışırken Barlas'ın "beni ne hallere sokuyorsun"dediğini duyup bacağına vurmuştum hafifçe.

Aynı an kapı çalmadan açıldığında Barlas tüm sakinliğini korusa bile ben az kalsın kafamı masanın altına vuracaktım.Ta bı Barlas son anda elini kafamın hemen üzerine koymasaydı.