Askerim bxb

28.Kim bu çocuk?

Selam nasılsınız bakalım umarım iyisinizdir 💕
Yeni bölüm geldi umarım beğenirsiniz 💕 🌈 💕

Gözlerimden akan yaşı silerken Barlas "Bebeğim böyle aptalca bir şey için ağlanırmı hiç?"dedi
Aynı an kaşlarım çatıldı"aptalca mı?"diye sordum sinirle"Öldü yaaaa"dedim uzatarak "Kavuşamadılar"dedigimde elini yanağıma atarak akan göz yaşımı sildi"Yapma şöyle üzülüyorum.Hem sadece film bebek,bu kadar ağlamaya gerek yok"

Onu umursamadan ağlamaya devam ettiğimde sinirle"Neden izledik ki şu saçma filmi"diye tısladı"Saçma falan değil..."
dedigimde burnumu çekerek hıçkırmaya devam ettim.

Barlas boynumdan tutarak kendine çektiğinde başımı göğsüne bastırarak"Şu aptal kız bir az kenara çekilip yer verseydi adam da sağ kalırdı."diye mırıldandığında sinirle"ikisi de binseydi batardı"diye mırıldandım.

Barlas"he he" dediğinde çatık kaşlarımla telefonumu elime aldım aynı ay şarjın bir olduğunu görerek başımı iyice Barlas'ın göğsüne yapıştırdım.
Bıkmışlıkla nefes verirken saçlarımdan öptü.

Biraz önce birlikte Titanik filmini izlemiştik yedinci kez izlememe rağmen ben ağlarken o hiç umursamamıştı.
Ve ikisinin kurtula bileceğini sadece toy aptallar olduğunu söylemişti.

Şimdiyse şarjım yoktu ve bu yüzden bıkmış bir halde Barlas'a yapışmıştım.
Bir az öyle durduktan sonra Barlas "Bebeğim ben gidip yatağı hazırlayayım olur mu?"dedi başımı sallayıp kucağından kalktım.

"Sonunda rahat bir uyku çekicem" dediğimde kaşları havalanmıştı.Bu gün askeriyede ikimiz de sıkı çalışıp yorulduğumuzdan buraya gelirken hiç bir şey yapmayacağımız hakkında söz vermesini istemiştim.Bu durum hiç hoşuna gitmese bile benimle her türlü zaman geçirmek istediğini söyleyerek kabul etmişti.

"Immm hatırladığım kadarıyla bir çok kez yorulduğunu düşünerek bitirmek istediğimde,devam etmem için yalvaran sendin"dudağının kenarı kendini beğenmişlikle yukarı kıvrılmıştı bunları söylerken.

Yanaklarım kızarırken"hiç utanma yok mu sende?"diye mırıldanmıştım.

Gülerek beni kucaklarken burunlarımızı bir birine sürterek"yatakta ayıp yoktur bebeğim"diye fısıldamıştı.

Hemen ardından saçlarımdan okşarayak odaya doğru ilerlemişti.

Arkasından "şarj aletin nerede?"diye sormuştum."dolapta olacaktı"dediğinde çoktan odaya girmişti.

Bende tüm dolapları açarak şarj aletini arıyordum,dolap diyordu da bu kadar dolaptan hangisinde ben nerden bilecektim ki?

Bir kaçını açıp aradığımı bulamadığında televizyonun hemen altındaki dolapı açtım şarj aleti buradaydı.

Onu alıp tam kapatacakken gözüm bir fotoğrafa takıldı elime aldığımda altında da bir kaç fotoğraf olduğunu fark ettim.

İlk dikkatimi çeken fotoğrafın arkasında 2001-yazılmıştı.Elinde dondurmayla kameraya bakan küçük bir çocuk vardı.
Ve kim olduğunu anlamak hiç zor değildi.
Muhtemelen Barlas burada 4 yaşlarında falandı.

Çok tatlı gözüküyordu.
Diğer fotografda üç kişi vardı.Ortada barlas ve iki yanında anne babası olduğunu düşündüğüm iki kişi.

Diğer fotoğraf geçmişe ait değildi taş çatlasa dört yıl önce,Barlas askeri ünüformasıyla kamerayla bakarken hazır olsa durmuştu.
Gülerek fotoğrafa bakarken bir sonrakini aldım elime.

Ama bu daha öncekilere benzemiyordu Barlas yine vardı bu fotoda arka plan lunapark gibi bir yerdi ve Barlas'ın yanında nerdeyse bana benzeyen bir çocuk vardı.
Barlas ve O kameraya değil bir birlerine bakıyorlardı.

Çocuğun yüzünde büyük bir gülümseme vardı elinde pamuk şekeriyle bir birlerine bakıyorlardı.

Barlas bir kolunu beline sarmış diğer elini çocuğun yanağına koymuştu.
Ellerim bir anda titremeye başlarken fotoğrafın arkasını çevirdim hemen.
Bu gün çok güzeldi,her şey için teşekkür ederim.

Sonuna küçük bir kalp bırakmıştı.
Kimdi bu çocuk diye düşünürken Barlas'ın nedense bana cevap vermeyecegini
düşündüğümden telefonumun kalan son sarjıyla fotoğrafın fotosunu çektim.

Bu fotoğraf garipti bu çocuk kimdi?

Zamanında bu kadar yakın oldukları halde neden şimdi görüşmüyorlardı.

Bu fotoğrafta fazla bir şey yoktu ama neden kalbim kırılmıştı ki?

Tam fotoğrafları kenara bırakacakken Barlas odaya girerek elimde tuttuğum fotoğrafları gördü.

İlk duraksadı ama hemen sonra yanıma yaklaşarak fotoğrafları elimden alıp dolaba geri attı.

Öyle büyük bir şey yapmamıştı ama garip bir gerginlik ve telaş içine girmişti.

Yeniden dolabın içinden Barlas'ın küçüklük fotofrafinı alarak gülümsedim hafifçe
"Çok tatlısın"dediğimde bir az önceki gergin halinden sıyrılarak yanıma oturdu.
"Evet çok tatlı bir çocuktum"dediğinde aklım hala diğer fotoğrafta olsa bile kendime gelmeye çalışarak güldüm.

"Sen kendini beğenmişin tekisin"dediğimde bir kolunu omzuma atarak"tabi ki öyleyim başka şansım mı var?"diye mırıldandı.
Hemen ardından kendi ayağa kalkarak beni de hemen kollarımın altından tutup ayağa kaldırdı.

Hemen sonra bir az eğilerek sırtımdan tutup omzuna attı.

Evet evet resmen bedenimi öylece omzuna aldı.Fazla küçük bir tip olmamama rağmen beni kolaylıkla taşıya bilmesi taktir ediciydi.

Sonunda odaya gelip beni yatağa bıraktığında ince yorganın altına girmemi sağlayarak yanıma yattı.

Gülümseyerek kafamı göğsüne yasladığında her zaman hissettiğim huzuru bu kez hissedememiştim.

Sebebi her ne kadar aklımdan atmaya çalışsamda başaramadığım o fotoğraftı.
Kimdi o çocuk,Barlas neden ona öyle güzel bakıyordu.Benden önce hiç bir erkek sevmediğini düşünmüştüm yoksa bu tamamen bir yanılgı mıydı?

Sanırım yarın Doğuşla konuşmam gerekiyordu,bir şeyler varsa bana söyleyecek tek kişi oydu.

Kaos seven tarafım yaptı yine yapacağını
hihihihi.
Sizce o çocuk kim ola bilir çocuk?
Bu arada finale az kaldı aklımda deli sorular
Umarım beğenmişsinizdir 🌈💕🌈