Askerim bxb

36.Yabancı

Merhaba nasılsınız bakalım umarım iyisinizdir 💕
Yeni bölüm geldi 🎉 🎉 🎉
Umarım beğenirsiniz 🌈 💕 🌈

Sabah saatlerinde Cüneytle İzmir'e gelmiş ve tuttuğu eve yerleşmiştik.
Cüneyt iskeleyi ne kadar sevdiğimi bildiğinden hemen deniz kenarından bir ev ayarlanmıştı.
Şu an öyle garip hissediyordum ki, içimde garip bir huzur ve dinmesi zor bir kırgınlık vardı.
Burayı Emirle birlikte gezen Barlas'ı düşünmeden edemiyordum.Saatlerdir öylece oturduğum yerden sahili izliyordum.
Cüneyt askeriyeye gitmiş ve beni yanına almamıştı.
Zaten gitmezdim Barlas'ı görmek istediğim son şey bile değildi.

Ama denizi izlemeye daldığım her an istemeden bile olsa Barlas'la geçirdiğimiz anlar gözümün önünden film şeridi gibi geçip gidiyordu.
Onunla yaşadığım zamanlar aklımda ve kalbimde silinmesi zor izler bırakmıştı.

Bunları düşünmekten bıkmış bir halde ayağa kalktığımda sahilde gezinti yapmanın iyi olabileceği hakkında küçük bir fikir doldurdu aklımı.
Cüneyt evde kalmam hakkında beni bir çok kez uyarmıştı.
Ama kısa bir yürüyüş aklımı başıma getireceğinden bunları boş vererek üzerime bir çeket alıp dışarıya çıktım.

Denizden gelen serin rüzgar yüzüme çarptıkça,içimdeki karışık duygular biraz olsun hafifliyordu.

Etrafta az sayıda insan vardı, herkes kendi dünyasına dalmış gibiydi.

Yürüdükçe, geçmişten gelen hatıralar ağırlığını biraz daha hafifletmeye basladı. Denizin dalga sesleri, sanki içimdeki firtınayı yatıştırmaya çalışıyordu.

Bir bank bulup oturdum ve denizi
izlemeye devam ettim.

Bir süre izledikten sonra önünden geçen pamuk şekerciyi gördüğümde içimde garip bir heyecan belirdi.
Elimi cebime atıp cüzdanımı çıkarmak istediğimde boş cebimle yüzüm düştü.
Evden çıkarken cüzdanımı almayı unutmuştum.

Derin bir nefes verirken önümde durup çocuklara pamuk şeker satan adama baktım.

Cüneyte söylersem gelirken alır mıydı bana?diye düşünürken zaten onu fazla yorduğumdan vaz geçmiştim bu fikirden.

Öylece izlemeye devam ederken bana doğru yaklaşan bir adam çekti dikkatimi.

Tam önümde durup"otura bilir miyim?"
diye sorduğunda etraftaki dolu banklara göz gezdirerek bankta yana doğru kaydım.

Gülümseyerek"Teşekkürler"diyip yanıma oturduğunda uzaklaşan pamuk şekerciye bir bakış atıp önüme döndüm.

Bir süre sonra görüş alanıma giren paket pamuk şekerle yanıma döndüğümde öylece denizi izleyen adama baktım.

Geri önüme döndüğümde elinde tuttuğu pamuk şekeri kucağıma bırakıp oturduğu yerde gözlerini kapadı.

Aynı an adamı süzdüğümde kahve dağınık saçları dikkatimi çekerken"Yiyin şunu"
demesiyle çatılan kaşlarım kucağımdaki pamuk şeker paketine kaydı.

"Neden bunu bana veriyorsunuz?"diye sormamla gozlerini açtı, dudaklarının kenarı kıvrılırken "Çok soru soruyorsunuz"
diye mırıldandı.

"Tanımadığım bir adam gelip bana pamuk şeker veriyor ve yememi söylüyor,siz olsanız sorgulamaz mısınız?"bana yandan bir bakış attı.

"Burada öylesine gezerken dikkatimi çektiniz,garip bir hüzün vardı üzerinizde.
Sonra bir anda pamuk şekerciyi görmenizle öyle heveslenip almadığınızda size ben almaya karar verdim,oldu mu."

"Cüzdanım evde kalmış"dediğimde başını salladı anladığını belli edercesine.
"Isminiz ne?"diye sorduğumda bu kez
"Bir daha karşılaşmayacağız nasıl olsa o yüzden boş verin ismimi de pamuk şekerinizi yeyin."dediğinde açtığım paketin içine ona belli etmemeye çalışsam bile hevesle bir bakış atıp yemeye başladım.

Adamın bakışlarını arada üzerimde hissetsem bile hiç bir şey söylemediğinden rahatlıkla şekerimi yiyordum.

Sonunda şeker bittiğinde ayağa kalkarak adamın karşısına geçtim"Borçlu kalmak istemem efendim,benden istediğiniz her hangi bir şey var mı?"gözleri harelerime dokunduğunda "Afiyet olsun"diyerek o da ayaklandı.
Ben bir şey söylemesini beklerken o sadece arkasını dönerek"memnun oldum"diye mırıldandı.
Karşılığında hiç bir şey söylemediğimde sadece peşinden baktım.

Ve Cüneyt eve gelmeden önce eve geçmek için aceleyle eve gittim.

Ayyy yeni beyefendi der susarım yalnız.
Umarım beğenmişsinizdir 🌈💕🌈