មានក្មេងប្រុសតូចមួយ អង្គុយក្នុងព្រៃដ៏សែនជ្រៅតែម្នាក់ឯង មើលទៅព្រៃនេះមិនគួរអោយខ្លាចនោះទេ ពីព្រោះមានភ្លើងពណ៍ជាច្រើនហោះពាស់ពេញ នឹងមានការលំអរយ៉ាងប្រណិត ។ ចំណែកក្មេងប្រុសមានមុខមាត់ស្អាតគួរអោយស្រលាញ់ កំពុងតែកូទឹកអ្វីម្យ៉ាងនៅក្នុងឆ្នាំងក្អមមួយនោះ ។ នៅពេលដែលគេកំពុងតែមម៊ាញឹកជាមួយនឹងទឹកថ្នាំស្រាប់តែមានមេអំបៅ ស្លាបពណ៍ស្វាយលាយនឹងខៀវហោះមកទុំលើស្មាក្មេងប្រុសនោះ មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណោះវាអាចនិយាយបានថែមទៀត ដោយសួរទៅកាន់ក្មេងនោះថា ៖
« ព្រះអង្គម្ចាស់តូចរបស់ទួលបង្គំអើយ តើទ្រង់កំពុងធ្វើអ្វីនឹង? »
ស្លាបមេអំបៅបក់វិចៗក្បែរថ្ពាល់ក្មេងតូច កាលលឺដូច្នេះហើយក្មេងតូចនោះក៏បានតប ៖
« យើងកំពុងតែដាំទឹកវេទនមន្ត »
« ទឹកវេទមន្ត?តើវាមានសំរៈសំខាន់អ្វីដែរទៅ ទើបបានជាព្រះអង្គម្ចាស់របស់ទួលបង្គំចំណាយពេលចំពោះរឿងនេះ? »
មេអំបៅមានចម្ងល់ ចង់ដឹងចង់លឺពីព្រះអង្គម្ចាស់តូច ទ្រង់មិនដែលគិតទៅលើរឿងកំប៉ុិកំប៉ុកអស់ទាំងនេះ ។ ទ្រង់ជាមនុស្សរីករាយ មិនចេះកើតទុក្ខឬក៏ខ្វល់ខ្វាយជាមួយរឿងដែលគ្មានបានការ ប៉ុន្តែតាមសង្កេតឃើញជាថ្ងៃទី7ហើយ ដែលទ្រង់អង្គុយនៅទីនេះ ។
« ទឹកនេះគឺសំខាន់ខ្លាំងសម្រាប់យើង វាអាចនាំយើងទៅកាន់កន្លែងដែលយើងមិនធ្លាប់ទៅ »
« អូ..! ហើយទ្រង់ទៅបានវាមកពីណា? »
« បងដង្កូវនាងជាអ្នកអោយមកយើង »
ក្មេងតូចបានប្រាប់តាមត្រង់ គេមិនដឹងថាបងដង្កូវនាងទៅបានមកពីណានោះឡើយ ប៉ុន្តែដង្គុវនាងនោះបាននិយាយថា ទឹកមួយនេះអាចនាំយកគេទៅកាន់ពិភពផ្សេងមួយដែលស្រស់ស្អាតជាងកន្លែងពួកគេ កាលបើលឺដូច្នេះ ទើបព្រះអង្គម្ចាស់តូចម្នីម្នាចង់បាន ។ មេអំបៅក៏មិនបានសួរនាំបន្ត ខ្លួននៅទុំលើស្មាអង្គម្ចាស់មើលសកម្មភាពទ្រង់ធ្វើពិធីបន្តទៀត ។
ទីក្រុងសេអ៊ូល!!
នៅក្នុងបន្ទប់ប្រជុំមានមនុស្សប្រុសស្រីអង្គុយ ទឹកមុខពួកគេម្នាក់ៗពិបាកមើលជាខ្លាំង ហាក់ដូចតានតឹងនៅរឿងអ្វីមួយ ។ ទោះបីមុខម្នាក់ៗពិបាកមើលក៏ពិតមែន បើងាកទៅមើលមុខបុរស់អង្គុយចំកណ្ដាលតុវែងខាងចុង គឺរាបស្មើរដូចទឹកអម្រឹត ។ ខណៈម្នាក់ៗស្ងៀមស្ងាត់ក្រោយពីស្ដាប់ការនិយាយអស់រយៈពេលមួយម៉ោងនោះ ហើយសំលេងមាំក៏បញ្ចេញយ៉ាងរឹងកំព្រីស ៖
YOU ARE READING
ឧទ្យានអាថ៍កំបាំង ចប់!
General Fictionទ្រង់ជាព្រះអង្គម្ចាស់ទី6ន័យឧទ្យានទេព ប៉ុន្តែដោយសារភាពចង់ដឹងចង់លឺរបស់ព្រះអង្គទី6នៅឋានមនុស្សលោក ទើបទ្រង់ ហ៊ានលួចចាកចេញពីឧទ្យានពេទ ។
