Tüm yaşanmışlıklarının 'yanlıştan' ibaret olduğunu öğrenen bir kadın, yıllarca bir başkasını seven, canları bilen bir aile.. kader onları yıllar sonra bir araya getirmişti.
Klasik bir karıştırılmış bebek hikayesi miydi bu ? Hayır, çok daha fazlasıyd...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
'Boş yere canı yanmaz insanın; ya bir eksiklik vardır geleceğe dair ya da bir fazlalık geçmişten gelen.'
-Necip Fazıl Kısakürek;
"Oy verip bol bol satır arası yorum yaparsanız çok sevinirimm. İyi okumalar 🦋"
■□■□■
"On ikinci bölüm-Konuşma"
"Anlattım.." dedi kısık bir sesle.
Gözünden akan yaşa engel olmadı. Kimse yoktu yanında. Yalnızdı. Ağlayabilirdi..
Akan burnunu çekti. Yorgun bakışları olduğu yerde dolandı.
Odadaydı. Otel odasında.
Kendine ait bir evi bile yoktu. Sayamadığından fazla malikane, villa, konaklama mekanları, tonlarca mülkü vardı. Ama bir evi yoktu..
Ev dört duvar bir çatı demek değildi. Ev; yuva demekti. Aile demekti..
"Anlattım da ne oldu sanki ? Neden öğrendiysem her şeyi." dedi kendi kendine.
Sessizliğine ses olmaya çalışıyordu.
Dili konuşursa beyni susar zannediyordu. Lakin bu gerçekleşmiyordu.
Acıyordu.
Kalbi çok acıyordu.
Elini boğazına sardı. Beklediği güç gelmedi. Aksine yine ve yine gömüldü geçmişe.
'Bir daha bana anne dersen seni gebertirim! Anladın mı beni!'
'Ama anne-'
'Sana bana 'anne' deme, demedim mi ?!' diyerek boğazına sarılmıştı kızın. Elleri ile sıkıyor nefes almasını engelliyordu.
Annesi tarafından boğulan Tilya ise haline akıtıyordu gözyaşlarını. Gittikçe nefes alışı zorlanıyordu. Kararan gözleri ve sıklaşan öksürükleriyle ölüme her saniye daha da yaklaştığının bilincindeydi.
Annesinin gözlerindeki nefretle başbaşa kaldı saniyelerce.
Onu öldürmek istiyordu...
Aklına doluşan an ile dudakları titredi. Boğazını saran eli sıklaştı.
İyi değildi. Ve iyi olacağına inamı yoktu. Bu bir isyan değildi. Kader adı altından omuzlarına yüklenen gerçeklerdi.
Ne çok isterdi normal bir yaşamınîn olmasını.
Pamuk şeker yemek, çamurla saatlerce oynamak, salıncaktan kaymak, ailesiyle doyasîya vakit geçirmek.. bir çok kişi için olağan bir hâl olan etkinlikler onun için bir hayal'den ibaretti.
