'Tek bir kelimeden binlerce anlam çıkardığım günler de oldu, yazılan uzun cümleleri görmezden geldiğim günler de. İnsanlara inanmaya çalışmaktan yoruldum.'
-Tezer Özlü;
■□■□■
"Kırk sekizinci bölüm-İtiraf"
"Sana emanet ediyorum," dediğindeyse herkes daha çok şaşırmış, bir o kadar rahatlamıştı.
"Yasmin bizim değerlimiz. Bunca zaman ne istediyse sahip oldu. El bebek gül bebek büyütüldü. Eğer ona isteyerek bir zarar verirsen, üzersen karşında beni bulursun, Toprak." dedi ciddi bir şekilde.
"Emanetin başım gözüm üstüne, Dağhan. Ona zarar vermem, vermek isteyene engel olmak için canımı veririm."
Bir kez daha anlamıştım. Ben bu hayata izlemeye gelmiştim!
Haca giden otobüsü mü taşlamıştım acaba ? Paralel evrende putlara mı tapmıştım ?
Az sonra herkes ayaklanmıştı. Yasminle Toprak teker teker aile büyükleriyle sarılıp ellerini öptüler. Yasmin karşıma gelince içten bir tebessümle sarıldım.
"Hayırlı olsun," dedim içtenlikle.
"Teşekkür ederim,"
Yasmin ağabeyine sarılırken, ben Toprakla sarılmıştım.
"O kadar mutluyum ki, Tilya o herifle ne konuştuğunu, hangi ortamda konuştuğunu bile düşünemiyorum." diye fısıldadı kulağıma.
"O herif dediğin adam sevdiğin kadının ağabeyi." dedim gülerek.
Fakat sesim kısıktı. Zira Dağhan, ona 'herif' dendiğini duysaydı pek hayırlı bir gece olmayacaktı.
Vildan teyzenin 'Nuray yüzükleri getir!' demesiyle çalışan kız yüzükleri getirmişti.
"Kızım sen tutar mısın tepsiyi ?" dedi bana bakarak.
"Ne gerek var hanımım ben tutayım," dedi isminin Nuray olduğunu öğrendiğim kadın.
Vildan teyze hâlâ bana baktığı için gülümseyerek konuştum.
"Memnuniyetle tutarım," diyerek bir kaç adımda Vildan teyzenin yanına gelmiştim.
Nuray bana ters ters bakarak tepsiyi uzattı. Umursamayarak tepsiyi aldım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kar Tanesi (Gerçek Aile)
General FictionTüm yaşanmışlıklarının 'yanlıştan' ibaret olduğunu öğrenen bir kadın, yıllarca bir başkasını seven, canları bilen bir aile.. kader onları yıllar sonra bir araya getirmişti. Klasik bir karıştırılmış bebek hikayesi miydi bu ? Hayır, çok daha fazlasıyd...