Tüm yaşanmışlıklarının 'yanlıştan' ibaret olduğunu öğrenen bir kadın, yıllarca bir başkasını seven, canları bilen bir aile.. kader onları yıllar sonra bir araya getirmişti.
Klasik bir karıştırılmış bebek hikayesi miydi bu ? Hayır, çok daha fazlasıyd...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
'Bilmem ki seni nasıl şiire döksem ? Sen öyle herkese anlatılmazsın'
-Ahmet Rami;
∆§∆
Bir elim karnımdayken dikkatli adımlarla merdiven basamaklarını iniyordum.
Ah, bu evde neden bu kadar merdiven vardı ? İnip kalkmak sinir bozucuydu. Merdivenin sonun göremeden belime dolanan elle irkildim.
"Tek başına inip kalkma demedim mi şu merdivenleri ?" dedi Dağhan kaşları çatıkken.
"Abartıyorsun," diye homurdandım. Ne ara gelmiş, ne ara eli belimi kavramıştı anlamamıştım.
"Yavrum sizin için korkuyorum. Anla beni." Endişeli sesi ve ifadesiyle olağan üstü tatlı gelmişti gözüme. Salona girdiğimiz esna da parmak uçlarımda havalanarak yanağından öptüm. Huysuz ifadesi anında silinmişti. Bir kez daha öpmemle dudakları kıvrıldı. Bu hâli beni de güldürdü. Yerdim ben bu adamı.
Hamileydim...
Ve bebeğimiz beş aylıktı. Evleneli daha bir ay olmamışken hamile olduğumu öğrenmiş, hayatımın şokunu yaşamış, biricik kocama da yaşatmıştım. Niyetim bir kaç yıl boyunca çocuk yapmayıp gezip eğlenmek, evliliğin tadını çıkarmaktı. Ama babası gibi sabırsız olan kızımhiç beklemediğim bir an da belirmişti. Ve evet, bir kızımız olacaktı.. Dağhan kız hissediyorum diye orta da dolana dolana gerçekleştirmişti isteğini.
Koltuğa oturduğumuzda Dağhan elini belimden çekmemiş, dibime kadar girmişti. Bu hâllerine bağışıklık kazanmıştım. Hem benimki istemem yan cebime koydu.
"Canın bir şey istiyor mu güzelim ?" dedi ilgiyle. Gülümsedim. Beş aydır günün her saati duyduğum bir soruydu bu. Dağhan beklediğimden çok, çok daha ilgili bir eş ve babaydı..
Hamileliğim boyunca sürekli bir şeyler aşermiştim. Beş aylıktı bebek. Şimdiye aşermem bitmeliydi. Ama benimkisi ters işliyor gibiydi. Son zamanlar daha da artmıştı. İlk ayların ardından kusmam durmuştu. Ve buna çok sevinmiştim. Kusmayı sevmiyor, hatta nefret ediyordum. Ama kızımız için bir kaç ay katlanmak durumunda kalmıştım. Tabii Dağhan da öyle. Hep yanımda olmuştu.
"İstemiyor sevgilim. Sadece seninle film izlemek istiyorum," dedim gülümseyerek.
Kaşları çatılır gibi olsa da ifadesini korudu. "Emin misin ?" diye sorunca yanaklarımı şişirdim. Birazcık duygusallaşmıştım ve Dağhan bunu abartıyordu.
"Eminim." dedim kafamı hevesle sallayarak.
Bu hâlime tabii ki dayanamamış ve komedi filmlerinden birini açmıştı. Ağlamam için aylardır aşk filmi izlemiyorduk. Ve buna Dağhan karar vermişti.
