Tüm yaşanmışlıklarının 'yanlıştan' ibaret olduğunu öğrenen bir kadın, yıllarca bir başkasını seven, canları bilen bir aile.. kader onları yıllar sonra bir araya getirmişti.
Klasik bir karıştırılmış bebek hikayesi miydi bu ? Hayır, çok daha fazlasıyd...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
'Ne kadar silersen sil. Ya yırtılır defterin ya da izi kalır cümlelerin'
-Cemal Süreya;
■□■□■
"Altmış üçüncü bölüm-Sidre"
"Dağhan yapma ya!" diye sitem ettim. Fakat paşam asla oralı olmamış, işine kaldığı yerden devam etmişti.
Şuan mutfaktaydık. El ele vermiş, yemek hazırlamaya çalışıyorduk. Konuşmamızın üzerinden üç dört saat geçmişti. Tatile geldiğimizi hatırlayarak o anları ikimiz de düşünmemeye karar vermiştik. Lâkin Dağhan bu kararımıza pekte uyuyor gibi değildi. Yanımdayken neşeli davranıyordu. Fakat her yalnız kaldığında yüzü adeta sirke satıyordu. Duvara bakarken dalıp gitiyordu..
Bunu farketsem de belli etmemeye çalışıyordum.
"Güzelim," dedi burnunu boğazıma sürterken.
Arkamdan sarılmıştı. Ve deminden beri rahat bırakmıyordu. Ya öpüp kokluyordu ya da gıdıklıyordu. Bense bu sırada zorluklarla başa çıkıp yemek yapmaya çalışıyordum.
