|15|

21.3K 1.3K 191
                                    

'Ayrıca insanı iyileştiren sadece insandır; tıpkı insana acı verenin sadece insan olması gibi

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

'Ayrıca insanı iyileştiren sadece insandır; tıpkı insana acı verenin sadece insan olması gibi.'

-Franz Kafka;

"Oy vermeyi ve satır arası yorum yapmayı unutmayın lütfen 💗"

■□■□■

"On beşinci bölüm-Beklenmedik misafirler"

Emindim. Belge de sadece üç ağabeyim olduğu yazıyordu.

Aziz, Barın ve Cihangir.

"Ağabeylerim ve kardeşlerim derken ?" dedim şaşkınlığımı gizletme gereği duymadan.

Kaç kişiydik lan biz ?

Bu kadın kuluçkaya mı yatmıştı ?

"Sara! Böyle mi söylenir yavrum ?" diyen Devran bey'le bu kez bakışlarım ikiliye döndü.

"Ama hayatım ne yapayım ? Kısa ve net olması gerekiyordu. Kızımızın akıl sağlığı için."

"Haklısın güzelim." diyerek Sara hanım'ın alnından öpmüştü.

Gözlerim parlarken onlara bakıyordum. Aşkları kilometrelerce uzaktan okunuyordu..

Onlarla bu aşk yuvasında büyümek için veremeyeceğim hiç bir şey yoktu...

"Geldiler mi ?" diyen Barın'la irkildim.

Nereden çıkmıştı bu ? Ben geldiğimde avlu'da değildi. Yeni gelmiş olmalıydı.

Ona bakınca gözlerinde bariz bir duygu gördüm. Bana adeta nefretle bakıyordu.

"Neden bu kadar heveslisin Barın ?" dedi Cihangir.

Neden hevesli olmasın ki ? Ne de olsa ağabeyleri ve kardeşleri gelecekti..

"Siz hepiniz bunun ağına takıldınız. Ama onlar bunun gerçek yüzünü görecek."

"Bu değil, Tilya. Benden bahsederken kelimelerine dikkat et." dedim sert bir şekilde.

Sert yüz ifademle duvara toslamış gibiydi. Deminki şaşkın ve gülerüz halimden eser yoktu.

Ben buydum. Hakedene hakettiği değeri verirdim. İnsanlar, haketmediği değerle karşılaşınca hatlerini aşıyor,kendilerini bir şey zannediyordular.

Kar Tanesi (Gerçek Aile)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin