Tüm yaşanmışlıklarının 'yanlıştan' ibaret olduğunu öğrenen bir kadın, yıllarca bir başkasını seven, canları bilen bir aile.. kader onları yıllar sonra bir araya getirmişti.
Klasik bir karıştırılmış bebek hikayesi miydi bu ? Hayır, çok daha fazlasıyd...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
'Tüm kalp kırıklarının nedeni beklentidir. Mesele hiç beklentiye girmemekte değil; kimden, ne beklediğini iyi bilmekte.'
-William Shakespeare;
"Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın lütfenn 🦋"
■□■□■
"On yedinci bölüm-Tehdit meselesi"
"Her kimse kafayı bizle boşmuş olmalı." dedim Behzat'a.
Konumuz son üç günde olduğu gibi yine o kişiydi.
Araştırmalar devam ediyordu. Sarp bir şeyler bulmuştu. Fakat hikaye tam oturmadığı için devam ediyordu.
Kendisinin eli kolu çok uzundur. Utanmasa koskoca ülkedeki herkesi tanîyacak.
"Sarp beyle sık irtibattayız. Bulduğumuz bilgileri bir birimizle paylaştık. En kısa sürede o kişinin kim olduğunu bulacağız."
"Aileme yeni kavuşmuşken hayatımda bir sorun istemiyorum. Ölmek için şuan hiç uygun zaman dilimi değil." dedim uzaklara dalan bir sesle.
Hayatımın farklı dönemlerinde defalarca kez ölmeyi dilemiştim. Fakat her defasında tutuklu kalmıştım yaşama. Şimdiyse yaşamak istiyordum. Mutluluğu tatmadan ölmek istemiyordum.
"Endişe etmeyin efendim." diyen Behzat'la hafif bir tebessüm ettim.
Çocukluğum onunla geçmişti.
O, korkunç hapishanemde konuşabildiğim tek dostum'du. İşe başladığında ben daha on iki yaşındaydım. O cehennemle tanışalı dört sene oluyordu.. Behzat bana arkadaş, yeri geldiğinde ağabey olmuştu..
O yüzden benim için yeri apayrıydı.
Az sonra Behzat müsade isteyerek odadan çıkmıştı. Sıkıntıdan nefesimi dışarıya üfledim. Üç gündür neredeyse şirketten çıkmamıştım. Sabah erkenden otelden çıkıyor, gece'nin bir yarısı geri dönüyordum.
Uykum vardı. Gözlerim kapanmak için direniyordu. Fakat uyuyamazdım. Yarım saat sonra toplantım vardı.
Esneyerek bir kaç gerinme hareketi yaptım. Ardından masanın üzerindeki dosyayı alarak incelemeye başladım.
...
"Anlaştığımıza çok sevindim, Tilya hanım."
"Bende öyle Amasya hanım." diyerek onayladım karşımdaki kadını.
"İyi günler," demiş ve vedalaşma faslından sonra toplantı odasından çıkmıştı.
Toplantı odasından çıkarak kendi odama ilerledim. Kapıyı açarak içeriye girdim. Girer girmez kapı çalmıştı.
