Tüm yaşanmışlıklarının 'yanlıştan' ibaret olduğunu öğrenen bir kadın, yıllarca bir başkasını seven, canları bilen bir aile.. kader onları yıllar sonra bir araya getirmişti.
Klasik bir karıştırılmış bebek hikayesi miydi bu ? Hayır, çok daha fazlasıyd...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
'İnsanlar sevilmek için yaratıldılar. Eşyalar ise kullanılmak için. Dünyadaki kaosun nedeni; eşyaların sevilmeleri, insanların da kullanılmasıdır'
-Cemil Meriç;
■□■□■
"Otuz beşinci bölüm-Tanışma yemeği"
Konağın bahçesinde duran passatlarla yutkunma hissimi geri yolladım.
Allah'ım kaç kişiydiler bunlar ?
Altı araç..
Teker teker arabalardan inen insanlarla bu kez yutkunma hissime engel olamamıştım.
Bir türlü bitmiyordular. Ondan sonra saymayı bırakmıştım..
Benim hayretler içerisinde olduğumu gören ailem ise gülmemek için direniş gösteriyordu.
Tabii daha çok ağlayacak gibiydiler. Allah'ım bizde çok kalabalık bir aileyiz. İleride böyle mi olacaktık ?
...
"Annem, seninde babaannen Zerda,"
Babamın tanıtması üzere gözlerimi yaşlı kadına diktim.
Siyah bileklerine dek uzanan bir elbise giyinmişti. Kafasında yine siyah bir eşarp vardı. Sağ gözünün hemen altında garip, dövmeye benzer bir şey vardı.
Yüzü asıktı. Kaşları ise çatılı. Kahverengine çalan gözleriyle beni süzüyordu.
Ondan çok fazla negatif enerji almıştım. İfademi düz ve sert tutuyordum. Göz kontağı kurmuştuk ve asla gözlerimi ilk çeken olmayı düşünmüyordum.
Gözleri üzerimdeki etekte fazlasıyla oyalanmıştı. Yüzündeki memnuniyetsiz ifade fazlasıyla belli olur cinstendi.
Hanımağa(!) babaannem kombinimi beğenmedi galiba.
Elini öpmem için uzattığında yüz ifadesine dikkat kesildim. Küçümser bir ifade vardı meymenetsiz yüzünde.
İçten içe bu tavırlarına sinirlensemde asla bunu belli etmedim ve uzattığı eli çevirerek sıktım. Elini öpmemiş, tokalaşmıştım.
El öpmek bir saygı göstergesiydi. Ve ben, sadece saygı duyduğum insanın elini öperdim. Kibirli, kendini bir şey sanan ve bakışlarıyla kendince beni aşşağılayan birinin değil.
"Tilya Asilzade," dedim kendimi tanıtarak.
Sözlerim tanıtmadan çok tehlike sirenleri içeriyordu. Gözlerimi tek tek herkesin üstünde gezdirdim.
