အမှောင်မြစ်ခွင်း အလင်းတည်ရာ || ဘာသာပြန် ||『Completed』

Chapter - 21

『Unicode』

ယနေ့ည၌ နောက်ကျနေပြီဖြစ်ပြီး လုလျန်နင်လဲ ဗိုက်ဆာနေသည်မို့ ကားထဲမှာသာ ထိုင်ကာ ချန်မြောင်လုပ်ပေးထားသောအစားအသောက်များကို စားလိုက်သည်။

ချန်မြောင် ကားထဲမှာ ထိုင်နေခဲ့သည်။ သူတို့​၏ကားမီးရောင်တစ်ခုတည်းကသာ အရှေ့ရှိ ကျယ်ပြောလှသော နှင်းထုကိုအလင်းရောင်ကျနေသည်မှ အပ ပတ်ပတ်လည်တစ်ခွင် မှောင်မည်းလို့နေ​၏။ ကောင်းကင်မှ နှင်းပွင့်များဟာ ယခင်ကထက် ပိုကြီးလာဟန် တူသည်။

အလွန်တိတ်ဆိတ်နေခဲ့ပြီး ကားထဲတွင် အစားအသောက်နံ့များသာ ပျံ့လွင့်နေခဲ့သည်။ အပူပေးစက်ကို မြှင့်ထားသည်မို့ လုလျန်နင်မှာ မွန်းကျပ်သလို ခံစားလာရကာ ကားပြတင်းပေါက်ကို နှိမ့်ဖွင့်လိုက်သည်။

ချန်မြောင်မှာ ယာဉ်မောင်းထိုင်ခုံတွင်ထိုင်နေပြီး ကားရှေ့ပြတင်းဆီမှ ​လေကာမှန် ပွတ်နေသည့်အသံတွေကိုကြားနေရ​၏။နှင်းအလွှာပါးတစ်ထပ်ကို သုတ်ပြီးလျှင် အလွှာအသစ်က မြန်မြန်ပင် ဖုံးလွှမ်းလာသည်။

လုလျန်နင် စားသောက်ပြီးကာနီးအချိန်၌ ချန်မြောင်ဟာ အပူခံဘူးကို ထုပ်ပိုးလိုက်ပြီး လုလျန်နင်ကို အိမ်သို့ မောင်းပို့ပေးခဲ့သည်။

ချန်မြောင်သည် ကားကို အရှိန်အဟုန်ဖြင့် မောင်းနှင်နေသည်။လမ်းပေါ်ရှိ နှင်းများက ထူသည်ထက်ထူလာခဲ့​ရာ နောက်ဆုံးလုလျန်နင် ကားပြတင်းကို ပိတ်လိုက်သည်။

သူ အိမ်ပြန်ရောက်သောအခါ မနက်ခင်း၁ နာရီ ထိုးတော့မည်ပင်။ လုလျန်နင်က အိမ်ရောက်လျှင် ဖိနပ်လဲ၍ အတွင်းဝင်သွားပြီး ရေနွေးတစ်ခွက် သွားထည့်လိုက်သည်။ သူ ပြန်လာသောအခါ ချန်မြောင်က ဧည့်ခန်းထဲ၌ ရပ်နေလျက်ရှိသည်ကိုတွေ့လိုက်​၏။

သူ မျက်ခုံးပင့်လိုက်ပြီး : " တစ်ခုခုရှိလို့လား ? "

ချန်မြောင်သည် ခဏမျှ တွန့်ဆုတ်နေပြီးမှ ဆိုခဲ့သည် : " အစ်ကိုလု ငါ တစ်ညလောက်တော့ ဒီမှာ ဆိုဖာပေါ် အိပ်လို့ရမလား ? အပြင်မှာ နှင်းအရမ်းသည်းနေလို့ပါ။ ငါ မင်းကို မနက်စာလုပ်ပေးရဦးမှာဆိုတော့ အရမ်းနောက်ကျနေပြီမို့... "