အမှောင်မြစ်ခွင်း အလင်းတည်ရာ || ဘာသာပြန် ||『Completed』

Chapter - 38

『Unicode』

လုလျန်နင်နှင့် ကုချန်တို့ ကားပေါ်၌ ထိုင်နေခဲ့ကြသည်။ကားက လမ်း ပိတ်နေသော အပိုင်းတွင်ဖြစ်၍ အလွန့်အလွန်နှေးကွေးစွာ ရွေ့နေသည်။

သူတို့ရှေ့၌ လူတစ်စုက တကြိတ်ကြိတ်တိုးနေပြီး လူနာတင်ယာဉ်တစ်စီးကလည်း မြည်ဟည်းနေခဲ့​၏။

ချန်မြောင်တစ်ယောက် လူအုပ်ထဲမှ ထွက်လာခဲ့လျက်။ ဝင်သွားစဉ်က ဝတ်ထားခဲ့သော အပေါ်အင်္ကျီမှာ မရှိတော့ပဲအောက်ထပ်ရှပ်အင်္ကျီတစ်ထည်သာ ကျန်တော့လေသည်။

လက်စသတ်တော့ Omegaတစ်ယောက် လမ်းထဲမှာပင် ရုတ်တရက် Heatဝင်သွားသည့်ပုံ။ ကျန့်သောက်လမ်းမကြီးကယခု ဖရိုဖရဲဖြစ်နေကာ သက်ဆိုင်ရာ ဝန်ထမ်းတွေက ရှင်းပေးနေရ​၏။

ကုချန်က ရုတ်တရက် မပွင့်တပွင့် ဆိုလိုက်သည် : " သူက အတော်လေး ဂရုစိုက်တတ်တာပဲ "

လုလျန်နင် သူ့အကြည့်ဆီသို့ လိုက်ကြည့်လိုက်ရာ ထိန်းချုပ်ဆေးထိုးထားရပြီး လူနာတင်ကားပေါ် ကူပို့ခံနေရသည့်Omegaမှာ အနက်ရောင် အပေါ်အင်္ကျီနှင့် ဖုံးအုပ်ထားခဲ့​၏။ ချန်မြောင့်​၏ အင်္ကျီပေ။

ထိုအချိန်တွင် ချန်မြောင်ဟာ လမ်းထောင့်၌ အသံတိတ် ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့ပြီပင်။

လုလျန်နင်က ထီမထင်စွာ နှာတစ်ချက်မှုတ်လိုက်ပြီး မည်သည့် မှတ်ချက်မှမပေးလာ။

Omegaအား လူနာတင်ကားပေါ် ပို့ပြီးသည်နှင့် လမ်းက အမြန်ရှင်းသွားတော့​၏။ ကုချန်က စီတီယာရင်ဘီးကို လှည့်၍ဖြည်းဖြည်းချင်း မေးလာသည် : " တီဗွီရုပ်သံတစ်ခုက မင်းကို နှစ်သစ်ကူးမတိုင်ခင်ညပါတီမှာ နောက်ဆုံးအဖြစ်ပါဝင်ပေးဖို့ ဖိတ်ထားတယ် "

လုလျန်နင်က နှစ်ခါပင်မတွေးပဲ ငြင်းကာ ကုချန်ကို မကျေမနပ်နှင့် မေးလေ​၏ : " ခင်ဗျားဘာဖြစ်နေတာလဲ ? ကျွန်တော်ဒါမျိူးတွေ လက်မခံဘူးဆိုတာ မသိဘူးလား ? "

ကုချန်က ခဏတိတ်သွားပြီးမှ " မင်း ပိုက်ဆံလိုနေတယ် မဟုတ်ဘူးလား ? "

" ဘယ်အချိန်ကများ ကျွန်တော်က......."

လုလျန်နင် ရုတ်တရက်ဆိုသလို သုံးသန်း လွှဲမပေးရသေးမှန်း သတိရလိုက်​၏။ ထိုနေ့ကတည်းကစ၍ ချန်မြောင်သည်တစ်စုံတစ်ရာနှင့် အလုပ်ရှုပ်နေသည်ထင်။ ရက်အနည်းငယ်မျှခွင့်ယူပြီးနောက် သူ ပျောက်သွား​၏။ ယနေ့တွင်တော့ မမျှော်လင့်စွာ လမ်းမထက်မှာ Omegaတစ်ယောက် Heatဝင်သည်ကို ကူညီနေသည်အား တွေ့လိုက်ရသည်။