အမှောင်မြစ်ခွင်း အလင်းတည်ရာ || ဘာသာပြန် ||『Completed』

Chapter - 12

『Unicode』

လွန်ခဲ့သည့် ၅နှစ် ၊ Hမြို့ရှိ ရပ်ကွက်တစ်ခု အတွင်းမှာဖြစ်​၏။

ရှပ်အင်္ကျီလက်တိုနှင့် လူငယ်လေးတစ်ယောက်က စင်္ကြံမှထွက်လာလျက်။ လက်ပေါ်တွင်လည်း စွပ်ပြုတ်စင်ထားသောကြောင့် အစွန်းရာတွေရှိနေသည်။

ပူလောင်သည့် နွေနေ့တစ်နေ့ဖြစ်သည့်အပြင် မွန်းလွဲပေမို့ ပတ်ဝန်းကျင်ရှိ အပူချိန်မှာ ၃၈ဒီဂရီမှ ၃၉ဒီဂရီအထိရှိရာ သူ့ရှပ်လက်တိုမှာ ချွေးတွေနစ်နေပြီပင်။

သူ့၌ ဆံပင်တိုတိုဖြစ်အောင် ရိတ်ထား၍ ညိုသော အသားအရေ ၊ လက်မောင်းတွင်လည်း ချောမွေ့သည့်ကြွက်သားလိုင်းတချို့ရှိ​၏။ ထိုအခိုက်ဝယ် သူဟာရပ်ကွက်အဝင်ဝတွင် ကြောင်စီစီနှင့်ရပ်နေခဲ့လေသည်။

သူ ခေါက်တုံ့ခေါက်ပြန် အကြိမ်ကြိမ်ကြည့်နေမိသော်လည်း သူ အစားအသောက်ပို့ရန် ယခုပင်စီးလာသော လျှပ်စစ်စက်ဘီးအား ရှာမတွေ့ခဲ့ချေ။

နာရီဝက်လောက်ကြာသည်အထိ သူ ရပ်ကွက်အဝင်ဝမှ ပင့်ကူမျှင်ကပ်နေသော ကင်မရာကိုကြည့်လိုက်သည်။ ဤသည်မှာအတော်လေး အိုဟောင်းနေသော ရပ်ကွက်ပါပေ။

သူ့ဖုန်းက မြည်လာပြီပင်။ သူဌေးခေါ်နေသည်ဟု သူ ခန့်မှန်းမိ​၏။ မည်သို့ဖြစ်စေ ဤရပ်ကွက်က သူအလုပ်လုပ်နေသောစားသောက်ဆိုင်နှင့် လျှပ်စစ်စက်ဘီးစီးလာလျှင် ဆယ်မိနစ်သာကြာသည်။ သူကမူ သည်မှာ မိနစ်၄၀ ကြာပြီဖြစ်သည့်တိုင်ပြန်မလာသေး။

နောက်ဆုံးတွင် သူ ဖုန်းဖြေလိုက်​၏။ သူ့အသံမှာ အာခြောက်နေ၍ထင် ၊ အနည်းငယ် အက်နေခဲ့သည် : " ဟယ်လို သူဌေး "

တစ်ဖက်မှ လူက ဆိုးရွားစွာ အော်ဟစ်လာတော့​၏။

သူ ခဏမျှ တုံ့ဆိုင်းနေသော်ငြား ပြောပြလိုက်ဆဲ : " သူဌေး လျှပ်စစ်စက်ဘီးက အခိုးခံလိုက်ရပြီထင်တယ် "

တစ်ဖက်မှ အော်ဟစ်သံမှာ ပို၍ပင်ကျယ်လာလျက်။

သူ ဖုန်းကို အနည်းငယ်ခွာ၍ကိုင်ထားလိုက်ရသည်။ မြင့်မားသော အပူချိန်တွင် ဆူညံလှသောအသံက သူ့နားစည်ကိုရိုက်ခတ်လာကာ ခေါင်းပင် တဝီဝီမြည်သွားရ​၏။