Chapter - 43

2.1K 319 25
                                    

『Unicode』



ငါးရက်ကျော်နေပြီဟု ချန်ယွိ သူ့ဘာသာ တွေးမိလိုက်သည်။ သူ လီယန့်ဖုန်းနံပါတ်ကို ကြိမ်ဖန်များစွာခေါ်မိ​၏။ များလွန်းလို့ သူပင် မရေနိုင်တော့ ၊ သို့တိုင် ဖုန်းက အမြဲတစေ ပိတ်ထားလေသည်။

ယနေ့မူ ၇ရက်မြောက်နေ့ ဖြစ်ကောင်းဖြစ်မည်။ လီယန့်​၏ သတင်းကို မကြားရသည်မှာ တစ်ပတ်တင်းတင်း။

သို့သော် လီယန်က အစောင့်ကို ငွေတွေအများကြီး ပေးခဲ့​၏။ ချန်ယွိသည် ဝီးချဲပေါ်တွင်ထိုင်နေပြီး အလွန်အားနည်းနေဆဲ။သို့သော် ယနေ့မှ အထူးတလယ် နေသာနေ၍လား ၊ သူအများကြီး ပိုကောင်းလာဟန်ပေါ်​၏။

ဆေးရုံဥယျာဉ်၏ စိမ်းစိုနေသည့်မြက်ခင်းပြင်၌ ချန်ယွိက မေးထောက်၍ အဝေးမှ ပြေးနေသော ကလေးကို စိုက်ကြည့်နေ​၏။ ကလေးက မိုးပျံပူဖောင်းကို ကိုင်ထားပြီး သူမအရှေ့ရှိ သူ့အမေက ပြုံးလျက် သူမထံ လက်လှမ်းထားကာဖြည်းဖြည်းပြေးရန် ပြောနေခဲ့သည်။

ထိုအချိန်၌ ရုတ်တရက် အရပ်ရှည်၍ သွယ်လျသော Alphaတစ်ယောက် အရှေ့မှ ဝင်ပေါက် ဘေးတွင် ပေါ်လာခဲ့သည်။သူက မျက်နှာတစ်ဝက်ဖုံးနေသော နေကာမျက်မှန်ကို တပ်ထား​၏။ တစ်ဝက်ပေါ်နေသော မျက်နှာ၌လည်း ပြီးပြည့်စုံသည့်မေးရိုးနှင့် လှပစွာ တွန့်ကွေးနေသော နှုတ်ခမ်းတို့က ပေါ်နေခဲ့သည်။

alpha​၏ အနောက်၌ အနက်ရောင်ဝတ်စုံပြည့် ဝတ်ထားသော သီးသန့်လုံခြုံရေး နှစ်ယောက်ရှိသည်။ ချန်ယွိမှာ ထိုသုံးယောက် သူ့ထံ တည့်တည့်လျှောက်လာသည့်တိုင် မည်သည်မှ မှားယွင်းနေသည်ဟု မခံစားခဲ့ရပေ။

အရင်ဆုံး သူနာပြုက သူ့ကို လက်လှမ်း၍ အနည်းငယ် ကိုင်းကာ ဆိုသည်။ " လူကြီးမင်းချန် ၊ ရှင် သူ့ကို သိလား ? ရှင့်ကိုလာရှာနေတယ် ? "

သူမ ချန်ယွိကို စောင့်ရှောက်ပေးကတည်းက မည်သူမှ သူထံ လာ မလည်ပတ်ဖူးမှန်း သိနေခဲ့​၏။

ချန်ယွိက အမူအရာကို ထိန်း၍ ပုံမှန်မေးထောက်ထားစည့်လက်ကို ဝီးချဲလ် လက်ရန်းပေါ်တင်လိုက်သည်။ခံ့ညားထည်ဝါလှသည့် Alphaက သူ့အရှေ့ လျှောက်လာပြီးဖြစ်ကာ ကျိန်းသေလှသည့်တိုင် မဖော်ပြနိုင်စွာ အလေးအနက်မထားသည့်လေသံမျိုးဖြင့် ဆိုသည်။ " ချန်ယွိ ? "

အမှောင်မြစ်ခွင်း အလင်းတည်ရာ || ဘာသာပြန် ||『Completed』Where stories live. Discover now