35.Tasma♠Dönüş

129K 7.2K 1.2K
                                    

Sayın yolcularımız, Türkiye istikametine giden özel jetimiz kalktı

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


Sayın yolcularımız, Türkiye istikametine giden özel jetimiz kalktı. İyi yolculuklar. İçimden kendi kendime konuştum. Her şey fazlasıyla ani oldu. Yani ben daha George ile Cassie'nin mürvetini görecektim. Olmadı. Şimdilik.

Dün öğle saatlerinde öğrenci sistemine giriş yaptım. Gaye mesaj atıp notların belli olduğunu söyledi. Hepsinin iyi geçtiğini düşünüyordum ta ki... "Olamaz!" dedim şok olarak. Charles endişe ile bana baktı. "Sorun ne Daisy?" dediğinde, ben yeniden "Gerçek olamaz!" dedim. Prens iyice meraklanarak yanıma kadar geldi. Bende ekranı ona göstererek "Bütünlemeye kalmışım." dedim gözlerimi kırpıştırarak. Charles da bana umutsuzca baktı.

"Hangi dersten?" dediğinde, "Matematik." demek biraz koydu. Kafam almıyor ne yapayım ya? Olmuyor arkadaş! "Girmezsem seneye almam gerekir Charles. Bu çok zor olur." dedim üzüntü ile. Charles başıyla ufak ufak onay verdi. "Biliyorum. Bu yüzden yarın gidiyoruz." dediğinde ağzım küçük dilim görünecek kadar açık kaldı.

"Gerçekten mi?" dedim kısık gözlerim ile. Charles kollarını birbirine bağladı. "Sen çalışmaya bak. Şimdi hallediyorum." dedi ve halletti de. Tüm işler George ve William'a kalsa da ben buna değerim. Şu an jet mi uçak mı bilmiyorum, o şeydeyiz. Videolar ile matematik dinlemekten bunalarak kocama baktım.

Başını pencereye doğru yaslamış müzik dinliyordu. Her zamanki tarzının aksine giydiği lacivert kazak boynuna kadar geliyordu ve yumuşacık duruyordu. Yavaşça koluna dayandım. O da bana döndü ve gözleri anında neşelendi. "Gülümse!" dedim ve bir selfie daha. Hızla instagramı açarken Charles göz deviriyordu. Fotoğrafı atarak altına not düştüm.

'Bütünlemeye kalan prensesin dramı.'

On saniye içinde gelen yorumlara baktım.

'Yanındaki Prens Charles olmasa, Prenses olduğuna inanmayacağım.'

Bu yoruma somurttum. Allah Allah.
'Ne kadar da bizden biri.'

Sağ ol canım. Bu instagramda yorum beğenme kısmı olsa like'ı kapmıştın.

"Yine neden yüzün düştü?" dedi Charles. Ona bakıp dudak büzdüm. Bu hareketi seviyorum. "Prenses olduğuma inanmıyorlar. Bütünlemeye kalmamı beklemiyorlarmış." dedim. Charles sağ yanağımı iki parmağının arasına aldı ve çekti. Kısaca yanağımı kopardı. "Boşver. Herkes akıllı olacak diye bir şey yok!" dediğinde sinirlendim.

"Bana akılsız mı diyorsun? Matematik akıl değil bir kere... beceri işi. Sevmezsen olmuyor." dedim ve kendimi ondan çekip sırtımı döndüm.

Charles ne yaptığını ve yapacağını bilemeyip öylece durdu. Nerede bu jetin yemek servisi? Acıktım.

"Daisy?" sesini duymamış gibi yaptım. Ama Charles direndi ve ellerini belime doladı. Beni kendine doğru çekerken bile hissetmiyor gibi yapmak zor oldu. "Aşkım, sevgili karıcığım."

21.Yüzyıl PrensiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin