KURTARMAK UĞRUNA

12.Bölüm

   Aras
    Yaptığım hayvanlığı düşünüyordum Pamir'e bakıp. Doktor durumunun iyiye gittiğini söylemişti. Ne olacaktı şimdi? Uyandığında ne olacaktı? Kayla yaşadığını öğrenirse beni asla affetmezdi. Günlerce onun yanındaydım. Kahvaltısını hazırlıyordum yardımcı oluyordum. Hatta iyi gelir belki acıları az da olsa hafifler diye otta içiyordum. Aslında elimde çok iyi mallar vardı, Uzay o konuda bize yardım ediyordu. Sonra farkettim ki onun asıl nefret ettiği Pamir'di. Artemis'in ölümünden o suçluydu en çok. Bizde suçluyduk evet ama en çok o. Ve Uzay aşıktı Artemis'e. Belki hala bile ona aşıktır. Tamay için sorun oluyordu Uzay'ı sürekli görmek. Hep dısarı cıkıp barlara gidiyordu. Hayal desen Pamir uyanmadıkça daha da sessizleşmeye başladı. Pamir öldü yalanımı bir tek Uzay biliyordu. Onun dışında Kayla bana sığınıyordu. Gerçekten sürekli koynumda yatıyordu. Saatlerce ağlıyordu. Sürekli yanında kalmamı istiyordu. Keşke alıp onu çok uzaklara gidebilsem...

    Birden Pamir kıpranmaya başladı ve gözleri hafiften açıldı. Şoka girmiş bir şekilde ona baktım. Ciddi ciddi uyanıyordu. Hayal görünce çığlığı bastı ve doktoru çağırdı.

"Hey hey Pamir, iyi misin?" hayal ellerini tutuyordu. Pamir'in ağzından çıkan tek şey

"Kayla." oldu.

"Tamam getiricez onu konusma sen yorma kendini." Hayal mutlu mutlu söylerken yumruğumu sıktım. Hayal bana baktı. Kafamı olumsuz anlamda salladım. Hayal eskisi gibi konusmuyordu benimle. Sanki hissediyordu Kayla ile olduğumu sürekli. Sanki biliyormuş gibi.

Pamir toparlamaya başlamıştı kendini. Konuşabiliyordu yavaşça artık. Hayal sürekli onunla ilgileniyordu. Gercekten tam bir abi kardeş gibilerdi.

Pamir
"Hayal, ben Kayla'yı görmek istiyorum. O geceden beri hiç haber alamadım çok merak ediyorum." Hayal'le odamdaydık. Ben yatakta uzanıyordum. Yaralarım hala iyileşmemişti.

"Tamam getireceğim ama önce sen soruma cevap ver, ona aşık mısın?" Öylece Hayal'e baktım. Ne diyecektim şimdi? Ona aşık mıydım?

"Hayal bilmiyorum."

"Sen kimseyi önemsemedin hayatın boyunca, ama bu kız için kendini bile ortaya atarsın, ama yapmamalısın Pamir. O kız hayatımızdan çıkmalı. Aras'la aranız bozulacak."

"Hayal Aras onu sevmiyor.

"Evet tek sevdiği temiz olması, masum olması madde kullanmaması, kahretsin" diyip yürüdü. Bunları söylerken gözleri dolmuştu.
Kıskanıyordu belliydi. Onada hak veriyordum. Aras'la Kayla görüşüyor muydu acaba?

"Oo Pamir uyanmışsın?"

"Seni adi şerefsiz herif sedat'ı bulmak için beni yem olarak kullandın dimi!"Uzay karsımda it gibi sırıtıyordu.

"Ben mal istesem getirmezdi ama sana sonsuz güveni var, sen olmasan oraya giremezdim. Hem mal bedavaya geldi hem Sedat'tan intikamımı aldım."

"Peşimize düşecekler allahın cezası." daha çok gülmeye başladı.

"Peşimize düşecek hiç kimse hayatta değil şuanda."

"İstediğin oldu. Git buradan artık Uzay."

"Hayatını kurtardım Pamir! Ve ciddiyim senin için üzüldüm. Yeniden dost olabilirdik?"

"Hayatımı tehlikeye atanda sendin! Ölebilirdim."

"Haklısın haklısın. Sana dostluğumu kanıtlamak için son kıyak ozaman senin şu ölüp bittiğin Kayla sen yoğun bakımda olduğundan beri sürekli Aras'la kalıyorlar. Kaç kere onları gördüm Aras'ın evinde. Şuanda mekandalar." o aptal sırıtışı gitmişti. Beynimden vurulmuşa döndüm. Sinirden ellerimi sıkıyordum. Aynı evde mi kalıyorlardı? Onu öpmüş müydü? Sarılmış mıydı? Ya aralarında bir şey olduysa? Tamam da yoğun bakımda olduğumu bilmiyor muydu? Bilse gelmez miydi? Ondan nefret etmeye başladığımı hissettim. Onunda diğer kızlardan bir farkı yoktu demekki. Eminim içiyorlardıda. Gidip bakmalıydım! Bir hışımla yataktan çıktım. Kimseyi dinlemeden yürüdüm. Her adımda yara yerlerim sızlıyordu.

Geldiğimde mekana doğru yürüdüm. İçeri girmeyecektim uzaktan bakacaktım. Pencereden içeri baktığımda esrar içtiklerini gördüm. Gereğinden fazla yakınlardı. Aras dudaklarını Kayla'nın omzuna götürdü. Kayla'nın yüzünü göremiyordum ama eminim bundan zevk alıyordu. Kollarını Aras'a doladı. Bir süre sonra kalktı mutfağa doğru yürüdü. Aras'ta arkasından gitti. Onu kendine cekti ne yapacaktı??? Oha dudaklarına eğildi. Öpecekti! Ne zamandan beridir öpüşüyorlardı! Nasıl öptüğünü görürsem içeri girer o Aras'ı öldürürdüm! İzlemek istemedim ve arkamı döndüğüm gibi uzaklaştım oradan. Uzay haklıydı. Başta ihtimal vermemiştim. Ama kahretsin haklıydı işte! Kayla'ya tüm ruhum bedenim her şeyim sarılmak isterken ayaklarım çekip gitti oradan. Bundan sonra hayatımda Kayla diye biri olmayacaktı! Asla! Asla! Asla!

Kayla
Aras bugün de beni yalnız bırakmamıştı. Biraz kafayı çekmeyi düşünmüştük. İçimdeki bu acı başka türlü dinmiyordu. Başka türlü rahatlayamıyordum. Saatlerce Aras'la konuşmuştuk. Gerçekten her saniye yanımdaydı. Benim Pamir'i sevdiğimi anlamıştı. Buna rağmen kendi askına rağmen benim yanımda olmuştu. Hiç kızmadan hiç gücenmeden. Bana destek oluyordu. Ona karşı daha iyi şeyler hissetmeye başladım. O olmasa ayağa bile kalkamazdım.
Hala geceleri Romeo Juliet olduğumuz anı, beni öptüğü anı görüyordum rüyamda.

"Daldın." düşüncelerimden sıyrılıp Aras'a baktım. Bir kapak daha attım.

"Evet düşünüyordum." Gözlerimin dolmasını engelleyememiştim.

"Şşş biliyorum." omuzuma eğildi ve öptü. Daha fazla dayanamadım hüngür hüngür ağlamaya başladım ve Aras'a sımsıkı sarıldım. Ne kadar öyle ağladım bilmiyorum. Bildiğim tek şey canım acıyordu. Keşke Hayal'de burada olsaydı diye düşündüm. Keşke burada bizimle olsaydı. Sonra Aras'a karşı hisleri aklıma gelince Aras'tan uzaklaştım. Mutfağa gitmek için ayağa kalktım. Gittiğimde iki el beni kendine çekti.

"Kayla seni seviyorum." ne yapıyordu bu? Dudaklarıma eğilmeye başladı. Öpecek miydi beni? Hızla ittim.

"Hey ne yapıyorsun sen Aras?" o kadar sinirlenmiştim ki.

"Sana aşığım kızım ben artık benim ol ne olur." beni tekrar tutmaya çalıştı.

"Aras seni sadece arkadaş olarak görüyorum bunu sende biliyorsun bırak kolumu." sonra kendine çekip sarıldı.

"Özür dilerim Kayla, çok özür dilerim bir daha asla olmayacak." ondan çekilip kafamı sallamakla yetindim sadece.

    Uzay
"İşlem tamamdır Aras, sizi gördüğünde surat ifadesini görmen gerekirdi."
"Lan Uzay ya Kayla ile gelip
konuşsaydı? Ya Kayla onu görseydi!" Aras telefonun bir ucunda bağırıyordu. Adama bak anasını satayım iyilik yaptık laflara bak.

"Lan bundan sonra Pamir asla Kayla'nın karşısına çıkmaz! Bunu yapmak zorundaydık. sanki sana yardım etmek için ölüyordum ben burda gerizekalı. Tek istediğim Pamir'in canını acıtmak. Ve bu daha hiç bir şeydi. Artemis'i i elimden aldığı yetmiyormuş gibi onu öldürmüştü. Artemis'i ilk gördüğümde ilk aşık olan bendim. Ama kimsenin habari yoktu. Sonra Pamir'le birlikte oldular. Pamir'in ona çektirdikleri yaşattıkları kıza çok fazla gelmişti. Bir gün çok içmiştik ve ona açılmıştım. O günden beri hep birlikte oluyorduk. Onu koruyacağıma söz vermiştim. Ama koruyamamıştım. Son yattığımız zaman çok fazla içmiştik. Bana hep bunun son olduğunu Pamir'i sevdiğini ona gideceğini söylemişti. O gece benm için de sondu. Tabi Pamir görene kadar. Sonra kızın önüne şırınga bırakmıştı ve altın vuruş yapmasını istemişti. Artemis zaten hastaydı. Zaten ölüyordu. Bıraksaydı da yaşasaydı. Onun o güzel yüzü aklıma gelince gözlerimin dolmasını engelleyememiştim. Bunun intikamını fazla fazla alacaktım.

Bölüm biraz kısa oldu arkadaşlar ama yeni bölümü fazla fazla uzun uzun yazacağım, lütfen okuduktan sonra oy verir misiniz? Bu şekilde okunmuyormuş gibi hissediyorum ve hevesim kırılıyor hepinizi öpüyorumm 💋💋💋