Trisha
Hindi patas na makadama siya ng simpatya kay Kevin. Hindi tama.
Bakit kailangang madurog unti-unti ang itinayo niya at ipinalibot na pader nang pagkapoot dito?
Na kay Kevin na ang lahat, hindi ba? Maayos na bahay, magandang school, madaming kaibigan, kamag-anak at mapagmahal na ina.
Samantalang siya, bukod sa inagaw na ni Kevin ang lahat sa kanya ay iniwan pa nitong nag-iisa lang siya sa mundo.
Asan ang hustisya? Asan...
Hindi sapat ang pagluha lang nito para pagbayaran ang lahat ng nawala sa kanya.
Ubod-lakas na kumawala siya kay Kevin. Buhay na buhay ang poot niya sa mga oras na ito.
Lumakad siya patungo sa pinakadulong silid na siyang ibinigay sa kanya ni Vanna.
Naupo siya sa mababang kutson at niyakap ang magkabila niyang tuhod habang nakasandal sa malamig na pader ang likod niya. Isinubsob niya ang mukha sa tuhod niya.
Masakit. Nasasaktan siya.
Nag-iisa lang siya sa napakalawak na kawalan.
Hindi siya kumilos ng makarinig ng kaluskos at yabag na papalapit sa kanya.
Tumabi sa kanya si Kevin at idinantay sa balikat niya ang braso nito.
Warmth..
Kusang pumikit ang mga mata niya. Hindi siya nagreklamo ng kabigin siya ni Kevin at isiksik sa dibdib nito.
Warmth...
