OYUN BOZAN

Bölüm 70

(Bu bölüm final bölümümüz benim epeydir beklediğim bir bölümdü. Final olduğunu düşünerek okursanız sonunu kendiniz hayal edebilirsiniz keyifli okumalar.)

Her yerde özenle aradığım elbiseyi sonunda bulmuştum ve siparişini birkaç gün içinde vermiştim. Sabah kapıyı açtığımda kargomun tam balo günü gelmiş olması içimi ferahlattı. Elbiseden çok Çınarla girdiğim meydan okumayı kazanmayı planlıyordum. Çöpe atılan elbisemin aynı rengi bulamamıştım ama kırmızı olanı diğer renk seçeneklerine göre daha göz alıcıydı. Böyle bir gecede dikkatleri üstüme çekmek istemesem de elbise ben buradayım diye bağıracaktı orası kesin.

Üzerimden dünün yorgunluğunu çok çabuk atmıştım ama sıkıldığım bir nokta vardı o da babamın geldiği gibi akşamı gitmiş olmasıydı. Onunda kendince sorumlukları olduğunu göz önüne alarak gitmesine mani olmadım. Bir telefonla gelip yanımda olması benim için her şeydi zaten.

Bugün öğleden sonra Buket te annemin teklifi üzerine bizim eve gelip hazırlanmayı kabul etti. Sevili ise pansiyon fikrinden vazgeçmiş benim odamda kalıyordu. Bir şekilde aradaki buzları eritmeye başlamıştık.

Elbisemi üzerime giydikten sonra ayna karşısında kendime baktım. Biraz kilomu almıştım ne? Bunu içeride beni dört gözle bekleyen kız grubuna sormak daha mantıklıydı. Kapıyı açıp odadan çıktım. Annem koltuğun köşesine kıvrılmıştı Buket hemen onun yanına Sevil ise kıyafeti bozulmasın diye ayakta beklemeyi tercih etmişti. Bir şey söylemeden karşılarına dikildim.

Buket ağzını açtı ama sonra geri kapattı.

"yok tükendim söyleyecek kelime bulamıyorum."dedi.

"bir an kendi gençliğime döndüm çok yakışmış." dedi annem gülen gözleriyle. Sevil ise yanıma gelip etrafımda bir tur attı ve gözlerini tekrar bana çevirdi.

"muhteşem olmuş herkesin gözlerini mıknatıs gibi kendine çekeceksin."

"öyle bir niyetim yoktu alırken ki amacım küçük bir meydan okumam var da."deyip göz kırptım Sevile. Anlamış gibi yapıp başını salladı.

"görüyor musun kazanmak için elinden geleni yapmış başka türlü ben Aleve bu kıyafeti giydiremem."diye yakındı Buket. En son bana doğum günü hediyesi alacağım diye şekilden şekile girmişti.

Ayakta beklemekten iflas edip koltuğun köşesine oturdum.

"herkes üstünü giydiğine göre saçları alalım sırayla."dedi annem yerinden kalktı.

Buket hemen ayağa kalkıp annem koluna yüklendi. "beni alın lütfen böyle annem olması için neleri vermezdim." adeta bir kedi gibi annemin omzuna başını yaslayıp sevimli görünmeye çalıştı.

"artık annemin bir değil üç kızı var değil mi?"dedim.

"tabi ki de öyle kim abla olmak ister?"diye sorduğunda annem herkes sustu.

Yerimde hareket edip ikisine de göz attım. Onların ablası olmak mı kesinlikle hayır...

Annem güldü. "cevap yok hadi senden başlayalım."dedikten sonra Buketle birlikte benim odama doğru yol aldılar.

Boşalan koltuğa geçip oturdum. Sevil ayakta dikilmekten memnun gibi salonun içinde yürümeye devam etti. Üzerindeki yaprak yeşili kadifemsi elbiseyi bozmamak için elinden geleni yapıyordu. Ben ise çok rahat bir şekilde koltuğa yayılmıştım ve elbisem yarım eteğe dönüştü.
Ardından Sevil'in gülme sesini duydum.

"Bütün partiyi ayakta geçireceksin ya da belinde bir beyefendinin ceketi olacak."

Yüzümü ekşittim."sadece birkaç saat dayanabilirim."