Marrying that Casanova (MTC)

Chapter 17 : Her Plans

Chapter 17: Her Plans.

Luxielle’s POV

[Luxielle.. You only have one day left.. kumusta na?]

“Ginagawa ko na Lee, wag ka mag-alala, bukas na bukas din nandiyan na siya sa’yo, isasabay ko habang may okasyon sa school namin.”

[Tumutupad ako sa usapan kung tumutupad Karin *chuckle* sige aasahan ko bukas yan]

“Sandali Lee.”

[Bakit?]

“Ano bang kasalan ng babaeng yun sa’yo?”

Tumawa siya saglit saka nag-salita.

[Siya wala, pero ang fiancée niya, malaki.]

“Teka sino---“

Pinatayan niya ako ng Cellphone. Walang hiya kang Lee ka. (=_=) may araw ka rin akala mo.

“Tsk! Ang malas naman nung Christine..”

“Unnie?” Bigla kong narinig ang mahinang boses ni Nathan sa may pinto.

“Hello, Nathan! How was your sleep?”

Lumapit sakin ang bunso kong kapatid. Kinusot-kusot niya ang mata niya saka nag-hikab.

“I’m still sleepy Unnie”

“Then why don’t you go back to your room and sleep again?”

“I’m scared..” naka-pout na reklamo ng baby brother ko. “Can I sleep here Unnie?” nag-puppy eyes naman ‘to. Ano ba yan 2 years old palang marunong ng magpa-cute, ano bang itinuturo ni kuya rito?

“Okay, Come here.” Tinap ko yung kama ko. Nung lumapit siya binuhat ko siya para maka-akyat sa kama ko.

“Unnie, can I just call you mommy?”

“Huh? Why?”

“Because I miss mommy. I want to have a mommy.” Naiiyak na sabi ni Nathan habang nakatingin sakin. Ngumiti naman ako at um-oo sa gusto niya. Tatawagin lang naman niya akong mommy eh. Ano bang masama?

“Goodnight mommy!” niyakap niya ako at saka humiga sa tabi ko. Leche! Papano kung pumalpak ako bukas?! Anong gagawin ko, madadamay pati si Nathan na walang kamalay-malay!

Leche ka talaga Lee! Kapag may nangyari sa pamilya ko ako mismo ang papatay sa’yo.

“Mommy…” napatingin ako kay Nathan na kasalukuyang nakayakap sakin. Ang bata pa niya.. Pasensiyahan nalang doon sa Christine. Ayokong mawala ang pamilya ko sakin.

Bukas na bukas hindi ako mag-aatubiling gawin lahat ng mga plano ko at hindi ko hahayaang pumalpak iyon.

Christine’s POV

Hindi ako makatulog. Kahapon kasi kinausap ako ng student council president.

*Flashback

“Pres? Bakit niyo po ako pinatawag?”

“Sit for a while miss Christine.”

Umupo ako sa may upuan sa tabi ng mesa niya.

“It was nice meeting you by the way.”

“Thanks, same as to you too.”

“Pinatawag kita dahil ikaw ang gusto kong maging PA ko sa school’s fest sa Friday.”

“Po?”

“Nabasa ko kasi ang mga records mo and you’re the most outstanding student in your department. I want your abilities para maging perfect ang gagawing mini concert ng St. Gremory.”