Marrying that Casanova (MTC)

Chapter 34: Trust? What's that?

Chapter 34: Trust? What’s that?

Christine’s POV

I know what I’ve heard, he’s talking about some deal or something, is he ditching on me again? Akala ko ba hindi na siya mambababae? Tch. I’m starting to get pissed off.

I shook my head.

“No, Dylan won’t betray me, I trust him. I do trust him.”

I rolled over my bed, all this time I was thinking about that stupid phone call. Who’s that? And what’s with the deal?

Ugh, my head hurts. Nakakainis! Kapag  naiinis ako, English ako ng English as if I am living in the U.S. right now. May kumatok naman sa pinto ‘ko.

 “Pasok.”  Malamyang sabi ko. Pumasok naman si Dylan ng nakangiti.

“Hindi ka ba kakain? Kanina ka pa hindi lumalabas ng kwartong ‘to ah? Is there any problem Christine?”

“Nah, wala ako sa mood kumian eh, ikaw ba? Kumain ka na?”

Umiling siya. Baliw, kung hindi pa ako kumakain hindi rin siya kakain. Gusto niya bang malipasan ng gutom.

“Kumain ka na kaya? Baka mamaya malipasan ka ng gutom diyan, ako pa sisihin mo.”

Tapos gumulong gulong ako ulit sa higaan. Hindi ko siya makuhang kausapin ng matino.  Bakit kaya? Alam ko naman na may tiwala ako kay Dylan  na hindi na siya ulit nakikipag-flirt sa ibang babae but why do I  get this feeling na parang ang dami ko pang hindi alam sa kanya?

Or worse baka wala talaga akong alam tungkol sa kanya. Hindi kaya si Monique yung kausap niya? Nagkabalikan na ba sila? Are they ditching me behind my back? Baka hindi talaga ako mahal ni Dylan? Baka panakip butas lang ako----HEP! Ayan nanaman si wild imagination.

“Ang taray mo, meron ka ba ngayon? I mean, monthly period?”

Bigla akong napahinto sa pag-gulong sa higaan.

“Hey!”

Tumawa siya saglit tapos pinat yung ulo niya.

“Wag ka naman masyadong maging sensitive, dapat nga masanay ka na eh.”

Bam, Tama nga naman siya. Hindi dapat ako mag-react sa ganun ka-simpleng bagay. Why? Ikakasal rin naman kami anyway.

“About the 6 tickets…”

Napalingon ako sa kanya. Oo nga pala yung trip to Palawan na napanalunan namin hindi pa namin pinaplano kung anong gagawin. Teka, isang lugar lang naman yung gustong gusto kong puntahan doon, yung underground river? Waaah! Siguradong sigurado akong maganda dun!

“Bakit? Ayaw mo bang pumunta ng Palawan?” Napa-pout ako, yun na yun eh, moment na yun.

Bigla niyang tinulak ng hintuturo niya sa noo ko.

“That’s not what I mean retard. What I mean is what are we going to do about the other tickets?”

“Oo nga ano? Sayang naman kung hindi magagamit. Teka, gusto mo bang isama sina Baek at Lenxi? Parang double date? Okay lang naman siguro sa’yo yun diba Dylan?”

“Of course.” Nakangiti niyang sagot.

Okay, now 2 tickets left.

*Spongeybooob~~Squarepaaaaaants!~~*

“Hello?”

[Yeoboseo? Yah! How ya doin’?]

“Lenxi? Anong nakain mo?”

[ I just missed speaking Korean! Yah, you don’t understand me ‘aight?]

“Obvious naman.” I said frankly.