Marrying that Casanova (MTC)

Chapter 48: Hindrances

Chapter 48: Hindrances

Christine’s POV

It wasn’t a dream. Nangyari talaga lahat ng iyon samin kagabi. Ewan ko kung bakit ganito ang nararamdaman ko. Kind of weird. Kung dati, naiimagine ko lang, ngayon nangyari na talaga.

When I woke up nasa tabi ko parin siya. Tulog na tulog pa siya. Humihilik pa nga e. Pero mahina lang.

Tatayo sana ako pero naramdaman ko ang pagyakap niya sakin. SRSLY, pareho kaming naked ngayon pero kung makayakap siya akala mo wala lang!

Tinandayan niya ang binti ko kaya naramdaman ko ang junior niya. Sh1t Dylaaaaan!

Nagpa-palpitate ang puso ko. Sobrang lakas ng tibok na halos marinig ko na. gusto ko na siyang gisingin pero pano kung magising na nga siya? Anong sasabihin ko? Idagdag mo pa ang katotohanang ako ang nag-initiate ng lahat.

Naramdaman kong nag-init ang mga pisngi ko. Naalala ko kasi kagabi, yung mga ungol na ginawa ko parang hindi ako.Nakakahiya talaga!

Hindi ako makagalaw. Nakatanday at nakayakap parin sakin si Dylan. Gusto ko ng tumayo dahil naiihi na ako pero dahil nga nakayakap siya sakin, hindi ko magawa. Gigisingin ko nalang kaya siya? Para kasing puputok na ang pantog ko eh.

Maya maya pa naalis na rin niya ang pagkakayakap niya sakin. Nakakagalaw na ako kaya sinubukan kong umupo at nagtapis ng kumot. Napangiwi ako dahil nakaramdam ako ng hapdi down there. Grabe lang. Hanggang ngayon mahapdi pa rin.

Tinignan ko ang natutulog na si Dylan. Napaka-amo ng mukha niya, hindi ko tuloy naiwasang ngumiti. Pinisil ko ang ilong niya kaya nagising siya. Pinagsisihan kong ginawa ko iyon dahil nang magising siya, biglang bumalik ang kaba ko.

Papungay pungay pa siya dahil kakagising lang niya pero nang nakita niya ako napa-ayos siya at umupo na rin.

“G-Good morning,” bati ko.

“How was your sleep?” Tanong niya sakin ng nakangiti.

“O-Okay lang.” napayuko ako. Shemay! Nahihiya talaga ako!

“Masakit pa ba?” Bigla niyang tanong.

Aling masakit? Yung a-ano…medyo.

“Medyo.” Sabi ko.

“Sorry, dapat pala dinahan dahan ko.” Nakangiti niyang sabi.

Mas lalo akong namula dahil sa sinabi niya. Tahimik lang kami. Hindi ko kasi alam kung ano pang dapat sabihin. Kung kanina naiihi ako, ngayon hindi na. Umurong na ang ihi ko dahil sa kaba.

Naramdaman ko ang paghaplos niya sa buhok ko kaya nagulat ako.

“Sorry, hindi ako nakapag-pigil kagabi. Ang hirap kasi eh, tapos inaakit mo pa ako. Yan tuloy. Hindi na natin nahintay pa ang kasal.”

“Wala naman akong pinagsisihan Dylan eh, ginusto ko rin naman yung nangyari kaya ayos lang. Nahihiya ako kasi ako pa yung nag-umpisa.” Nakayuko kong sabi.

Narinig kong tumawa siya saka niyakap ako.

“Ngayon ka ba mahihiya? Isa pa quits na rin naman tayo ngayon, nakita ko yung sa’yo nakita mo rin ang akin.”

May panunuyong sabi niya. Inilapit niya ang labi niya sa mga tenga ko.

“Care for another round? Promise, this time it won’t hurt.”

Bago pa ako magsalita hinalikan na niya ang leeg ko kaya wala na akong magawa. Nalalasing ako sa bawat halik niya. All I did was to kiss him back too. God, ang aga aga eto agad ang ginagawa namin?