Meeting Him Again (TOPS Series #1)

Untitled Part 33

Pagmulat ko, nasilaw ako sa isang sobrang maliwanag na liwanag. Sobrang nakakasilaw.

I looked to my left... Vj is walking the same ways. Parang kabado siya. Ano bang nangyare?

" Good morning." I said weakly but smiling to Vj.

Agad siyang lumingon sa direksyon ko. Para bang gulat na gulat siya. Ano bang nangyare dito? Agad niya kong nilapitan at niyakap niya ko... nang sobrang higpit. Wow, hindi na siya torpe ngayon ah. Haha.

" Andie... thank God." Naramdaman ko naman na may tumulong tubig sa balikat ko kung saan nakapatong ang ulo niya... humihikbi ba siya?!

" Ray..." I laugh mildly. "... Are you crying?"

Bumitaw siya sa pagkakayakap sakin. Pinunasan niya yung mukha niya. Umiiyak nga siya. Best actor ang ganap niya ngayon ah?

" Andie.. promise me. You will never do that again. Diba sabi ko sayo, mag-iingat ka? Look, I am very sorry kung hindi ako palaging nasa tabi mo. Pero diba Andie, sinabi ko naman sayo nang paulit-ulit na mag-iingat ka. Andie you scared me to death."

Habang nag-nonobela siya. Pumasok na yung huling pangyayare na naalala ko. Akala ko, patay na ko. Sana... no, don't you ever ask that 'thing' again Amber. Maling-mali yun. Hindi mo dapat i-wish kahit na gusto mo. Malulungkot si Granie... si Ray. Pati sina Jill, All, El, Josh, Tristan at Kyle. Malulungkot yung mga yon.

So, ibig-sabihin ... Ray saved me. Huh. I see... may bago na talaga akong savior.

" Thanks for saving me." He look away from me... nung sinabi ko yun.

" ah.. Andie, I'm not the one who saved you. I dive.. pero mas mabilis talaga siya eh."

I laugh again. " What are you talking about?" I ask him.

" He is the one who saved you." He pointed at my right... at... Vince?

He is still blank. Parehas lang sa mga huling mukha niyang naaalala ko nung dumating si Sophie. Hindi ba siya masaya na buhay ako? At saka teka, himala! Nandito siya... Nandito siya para sakin. Knowing na naglunod-lunuran din yung Sophie na yun eh.. nandito siya. WOW talaga. WOW.

I smile mildly at him. I stare him for a while. ' Thanks for saving me AGAIN' that's what I want to say. But I can't. I can't even say a word on him. Besides, kitang-kita ko kung paano niya unahin... kung paano niya piliin si Sophie kaysa sakin. Ganun lang ba talaga ako sa kanya? Hay Amber, di ka na nadala! Umaasa ka parin ba? Mukhang wala naman siyang sasabihin sakin. I look at Ray's direction again.

" Where's Granie?" I ask Ray.

" Kauuwi niya lang. I say na kailangan niya ring magpahinga. Mag-dadalawang araw na rin siyang pabalik-balik dito eh.."

" How did you know?" Does it means na hindi rin siya umuuwi? Magdamag niya talaga akong binabantayan?

" Ah.. I've been watching you for almost three days." He replied. I am correct. He really cared about me. ".. Ah.. Actually... we." What does he mean by 'we'?

I look again at Vince. Hindi parin nagababago ang emosyon niya. Ah, teka.. tulog na yata. Pero nakita ko siyang mulat kanina lang ah. Mukhang pagod talaga sya.

" Yay... kaya pala ang baho mo." Asar ko kay Ray. Kumunot ang noo niya at natawa lang talaga ako sa ginawa niyang inamoy-amoy ang magkabilang armpit niya.

" DI NAMAN EH. NAGPAPADALA NAMAN AKO NG GAMIT KO DITO ANDIE!!" Pang-depensa niya sa sarili. Ang cute niya talaga. Ang sarap lang asarin.

" Pero umiyak ka kanina..." lalong nag-dikit ang dalawa niyang kilay sa sinabi ko.