Bo w życiu trzeba mierzyć jak najwyżej...

Prolog

- Zuza, masz gościa- oznajmiła moja mama, otwierając drzwi do mojego pokoju.
- Nikogo się nie spodziewam- odparłam.
- Ojca nie chcesz widzieć?- usłyszałam zza drzwi.
- Cześć, tato- powiedziałam z uśmiechem i przytuliłam się do niego.
- Witaj, córeczko- odparł mężczyzna.
- Co Cię sprowadza do Katowic?- zapytałam z ciekawości.
- Mam następny lot do Włoch za 2 godziny, więc postanowiłem, że odwiedzę moje dziecko- oznajmił z uśmiechem.
- A tak na poważnie- odparła moja mama.
- A tak na poważnie to mam interes do Zuzy.
- To w takim razie zamieniam się w słuch- oznajmiła moja mama.
- W zeszłym tygodniu dostałem sygnał, że w Austrii szukają fizjoterapeuty do kadry.
- Siatkarskiej?- zapytałam zdziwiona.
- Nie, chodzi o kadrę skoczków narciarskich na najbliższy sezon. Praca można powiedzieć, że od zaraz, bo z tego co się orientuję to przygotowania już się powoli zaczynają- wyjaśnił.
- Ale tato, ja nie mam żadnego doświadczenia. Dopiero co studia skończyłam- broniłam się.
- Kochanie, to, że jesteś po studiach to nawet lepiej. A doświadczenia nabyłas na praktykach na całym kontynencie. To jak?- odparł.
- Biorę to. Jakie papiery muszę podpisać?- oznajmiłam z uśmiechem.
- Zaraz do nich dzwonię i potwierdze- oznajmił- a teraz wybaczcie, ale mam samolot za chwilę- dodał i wyszedł z pokoju.
- Tak się cieszę, kochanie. Damian napewno też się ucieszy- odpowiedziała mama i wyszła z pokoju.
   Mój ojciec to Andrea Anastasi, włoski trener siatkarski. Moja mama to Ewa Poniszewska, właścicielka sieci hoteli w całej Polsce. Ja jestem owocem wakacyjnego romansu moich rodziców, bo w międzyczasie oboje mieli już małżonków. Ojciec osiadł we Włoszech i ożenił się z Erica z którą ma 2 synów. Moja mama natomiast wyszła za Damiana, ale do dzisiaj nie mają własnych dzieci.
   No to kim ja jestem? Nazywam się Zuzanna Anastasi, ich córka. Od niedawna jestem absolwentką wydziału fizjoterapii i trenerstwa AWF- u w Warszawie. I oto od dzisiaj stałam się fizjoterapeutka kadry skoczków narciarskich z Austrii, a tak właśnie zaczęła się moja przygoda...:-)

Liczę na was. Jeśli się podobało to poproszę like'i i komentarze. Do następnego. Bye :-)