ჰეროინი [ ტომი I ]

159 თავი

შაბათი დღე...

იან მენმა გადაწყვიტა მაღაზია-სალონში წასულიყო და მაკიაჭი გაეკეთებინა. შიგნით შესულმა ორი გამყიდველ-სტილისტი, ახალგაზრდა გოგონა და ბიჭი, შენიძნა. არც ისე თავაზიანად, თუმცა თავისი ნაზი ხმით მიმართა მათ:

- „უკავრავად, მაკიაჟს ვერ გამიკეთებდით?"

ბიჭმა სტილისმა თავიდან ბოლომდე ყურადღებით აათვალიერა იან მენი ისე, რომ არცერთი დეტალი არ გამოუტოვებია. როდესაც მისმა მზერამ ფეხებსშუა ადგილს მიაღწია, სტილისტმა ცოტა უხერხულად იგრძნო თავი, დიდხანს უყურა, უყურა და შემდეგ ჰკითხა:

- „თქვენ მაკიაჟი გნებავთ?" - სტილისტი ბიჭი აგრძელებდა იან მენის „რენგენში გატარებას", ამჯერად მის სახეს უმზერდა და თითოეულ ნაკვთს აკვირდებოდა, განსაკუთრებით კი თვალებმა მიიპყრო მისი ყურადღება - „მე შემიძლია საკმაოდ მარალი ხარისხის მაკიაჟი შემოგთავაზოთ, თუმცა ამისთვის უმჯობესი იქნება ცალკე ოთახი გამოვყოთ და იქ ვიმუშაოთ, ამაზე რას ფიქრობთ?"

- „ჩემთვის ეს ძალიან მნიშვნელოვანი და აუცილებელია, განსაკუთრებით დღევანდელი დღისთვის" - თქვა იან მენმა.

სტილისტმა შეხედა და მშვიდად თქვა: - „მაშინ გამომყევით."

სულ მცირე დროში სტილისტმა იან მენი ქალად გარდაქმნა.

- „მითხარით, ამაზე რას ფიქრობთ?" - იან მენს იმ ტანსაცმლისკენ მიუთითებს სტილისტი, რომლის ჩაცმასაც სთავაზობს.

იან მენი უხერხულად უყურებდა ამ ტანსაცმელს, სტილისმაც მაშინვე შეამჩნია მისი მზედა: - „ამ ტანსაცმელში საოცრად გავხართ ქალს."

იან მენი სტილისტის დაჟინებული მზერით გამოწვეული უხერხულობისაგან კანკალებდა, არ იცოდა რა ექნა, როცა, მოულოდნელად, ხელი სტაცეს მას:

- „ ამ ტანსაცმელში ისე გამოიყურებით, როგორც ლედი ან მშვენიერი უმცროსი და, თუმცა გიყურებთ და არ მშორდება ფიქრი ველურ, ვნებიან გოგონაზე. ცოტა არ იყოს დავიბენი." - ინტერესით დააშტერდა სტილისტი იან მენს.