adını birlikte koyalım

3. bolum.

Ayşe:
Aşağıda abimi bekliyordum. Çok gec oldu. Nerede kaldı? Yanına gitmeye karar verdim. Kapısını açdığımda Zehrayla kavga ediyolardı. Nasıl olur bu yaa. Neden kavga etsinler? Tabii ya benim üzümden. Dün pat diye kızın karşısına çıkıp hemen tanıştım. O da utandı yani. Abime bu yüzden kızdı. Çok kötü oldu bu. Bir an başım döndü ve sonrasını hatırlamıyorum.
Ömer: Ayşe? Kardeşim!
Hemen Ayşenin yanına koşdum. Başını elime aldım. Ayşeciğim iyimisin? Aç gözlerini ne olur!
Zehra:
Ayşeyi öyle görünce bende şok oldum. Ömer çok korkmuşdu. Ne yapacağını bilmiyordu. Yanlarına gidip Ömeri geri çektim. Çantamdan su çıkartıp biraz yüzüne vurdum. Sonrada Ömere dönüp dedim: sen kucağına ala bilecek misin? Doktora götürmeliyiz. Kendine gel! Kolundan tuttum çekiştirtim.
Ömer: tamam tamam. Sen kapıyı aç.
Ayşeni kucağıma aldım aşağı indik. Arabada arka koltuk o oturdu. Ayşenin başını dizlerinin üzerine koydu ve yüzüne biraz daha su vurdu.
Ömerin iç sesi: nasıl bu kadar iki yüzlü ola biliyosun. Kocasıyla flört etdiyin kızla bu kadar ilgileniyorsun. Nesin sen? Neden bunu yapıyorsun. Hastaneye geldik. Ayşeyi kontrole aldılar. O ve ben kapının yanında bekliyorduk. Doktor beni çağırdı. İçeri girdim.
Zehra: ömer içeri girdi. İstemeden de olsa doktorla konuştuklarını duydum. Doktor 6 ay dedi. Sonra bir kaç bir şey daha, amma ben anlamadım. Birden telefonum çaldı. Annem arıyordu.
Alo anne.
Sevim: çabuk gel Zehra. Yasemin fenalaştı. Hastanedeyiz. Hemen gel.
Zehra: anne hangi hastanedesiniz?
Burdaymışlar. Allahım sen yardım et. Ne olur bir şey olmasın Yasemine. Arkamı döndüm ki gideyim o beni kolumdan tutup geri kendine doğru çekti. Yüz yüzeydik. Ağlamaya başladım ve kolumu çekip koşdum.
Omer:

Doktor ,Ayşeni asla üzmeyin dedi. Bu onun ömrünün kısalmasına sebep ola bilir. Eger Ayşe bizim kavga etdiyimizi  görüp fenalaşdıysa, acaba ayrıldığımızı duyunca nasıl olacak. Yok! boyle bir şey asla olmayacak. O kız benimle zorla da olsa evlenecek. Sadece 6 ay. Para teklif etsem, eminim ki kabul edecek. Doktorun yanından çıktığımda onu gördüm. Kolundan tutup çektim, ona teklifi soyleyecektim, amma o Ağlıyordu. Kolunu çekip koşdu. Bem beyazdı.
Ayşe: abi Zehra nerde?
Ömer: Ayşeciğim neden kalktın git sen biraz uzan. Merak etme Zehrayla konuştuk. Sadece dün aniden tanıştığınlz için biraz gerildi. Ben hall etdim. Hemde biz bu hafta evleniyoruz. (İç ses: son kelimeyi o kadar emin bir şekilde soyledim ki sanki o kabuı edicek. O para için kabul eder de ,ben onu nerden bulacam. Nihat... ona sorarım)
Ayşe: abi))) inanamıyorum, evleniyorsun. Bugun evdekilere açıklarız. Zehra da gelsin. Lutfen abi.
Ayşe bunları söylerken sanki mutluluktan uçacaktı. Çok mutluydu. Onu kıramazdım. Onun için, kardeşim için bu evliliyi yapıcaktım.
Ömer: tamam Ayşeciğim. Amma bugun olmasa? Yarın Zehra gelir.
A: tamam abi. Ben biraz uzanıyım.

Zehra: yukarı çıktım. Annem elinde telefon o yana bu yana adımlıyordu.
Anne! Yasemin nasıl? Nerde kardeşim?
Sevim: içerde. Amelitat olması lazım. Hemen Yeneri ara. O para getirir, kardeşin ameliyyat olur, sonrada sen para karşılığı Yenerle evlenirsin.
Zehra: anne ne diyosun sen? Ne evlenmesi? Yenerle? Ben hall edicem. Doktor nerede?
Sevim: 4 katta. Hall edecekmişşş. Hangi parayla?
Zehra: bekle beni gelicem şimdi.
Hemen 4 kata çıktım. Soldan dönerken Omerle çarpıştım. Bir süre bakıştık. Kalbim hızlı hızlı atıyordu. Beni kolumdan tutup pencerenin kenarına çekti.
Ömer: bak sana bir teklifte bulunucam. BEnimle EVLENİRMİSİN?
Zehra: duyduklarım karşısında şok oldum. Ne? Evlenmek mi?Biz?
Ömer: bak ,bu bildiyin gibi bir evlilik olmiycak. Sözleşmeli bir evlilik 6 aylığına. Karşılığında para alıcaksın.
Zehra: siz beni ne zan ediyorsunuz? Parayla alıcağınızı mı düşünüyorsun? Asla olmaz!
Ömer: sen biraz düşün. Hayatında bulamıyacağın kadar çok para diyorum. Ve kolyen tabii ki. Düşün iyice. Nerde olduğu biliyorsun. Cevabını holdinge gelib söylersin.
Zehra: asla asla.
Ve onu itip doktorun yanına gitdim.
Diktor ameliyyat için 187 bin istedi. Ben nerden bulucam bu parayı? Allahım yardıım et.
O adamın teklifi... Yenerden iyidir en azından. Ne yapacağım ben. An eme haber vermeye gitdim. Koridorda annem yokdu. Yaseminin yatdığı odaya girdim, canım kardeşim benim. Birden gözüme bir zarf deydi. Üzeinde Zehraya yazıyordu.
Açtım:
Zehra bunu sana daha önceden söylemek isterdim. Ben sizin anneniz deyilim. Sizi babanız yetimhaneden aldı. EVLATLIKSINIZ. Ben bunu yapmak istemezdim amma, evi satdım. Sizede 10 bin bıraktım. Şimdi ben gidiyorum. Siz bana anca dert bela getirdiniz. Beni aramayınız.
                    Sevim.
Şokdaydım. Bu ne demek oluyor. Bizi yalnız bıraktı gitdi. Ne soyleyecem Yasemine. Allahım çıldıracam. Tamam o zaman o teklifi kabul ediyorum. Etmek zorundayım. Çantamı alıp odadan çıktım. Holdinge gidecektim. Geldiyimde saat 14 00 du. Asistant Ömer beyin gelmediyini söyledi. Koridorda ki sandalyeye oturup onu bekliyordum.
Ömer:
Ayşeyi eve bıraktım. Çocuk gibi mutluydu. Evde bir işin yoktu. Holdinge geçicektim. Kapıdan çıkarken Ayşe seslendi: abi nereye? Aaa yoksa Zehraya mı?
Ömer : evet canlm görüşecektik bugun.
Ayşe: tamam tutmayayım seni. Yarın için bize davet et.
Ömer : tamam canım.
Holdinge geldiğimde saat 21 00 du. Her yer karanlıktı. Holdingde hiç kimse yoktu. Odaya geçecektim ki ağlamak sesi duydum. Biraz ileri de Zehra oturmuş ağlıyordu. Nesi vardı acaba? Yanına gitdim.
Ömer: iyimisin? Ne işin var bu saatde burda?
Zehra göz yaşlarımı silerek iyiyim dedim.
Sizin teklifinizi düşündüm. Kabul ediyorum. Amma para bana acil lazım.
Ömer: demek kabul etdin. Yarın şirkete gel sözleşmeyi imzala sonra paranı alırsın.
Zehra: ne sözleşmesi?
Ömer: sen benimle 6 ay evli kaldığın sürede benim dediklerimi yapmak zorunda kalıcaksın. Ve ..
Zehra: o maddeleri sıralarken, ben şaşkınlık içerisinde onu izliyordum. Yapa bileceğim bir şey yoktu.
Tamam ben yarın gelir imzalarım. Ama para bana acil lazım. Şimdi. Ne olur.
Ömer: beni aptal mı sandın sen? Parayı alıp kaçacaksın sonra da..
Zehra: yok artık bunu yapacağımı düşünmüş olamazsınız. Kardeşim hasta, ameliyat olması gerekiyor, annem gitdi...
Ağlıyordum dayanmadan ağlıyordum. Nefesim kesiliyordu. Bir anda ayağım yerden kesildi... bayıldım.
Ömer : iyimisin? Aç gözlerini. Kucağıma alıb oda götürdüm. Koltuğa bıraktım. Kendine gelmemişti hala. Saat 23 00 du. Ayşe aradı: abi nerdesin eve gelmiycekmisin?
Ö: hayır Ayşe işim var. Sirketteyim.
A: tamam abi. Kendini fazla yorma.
Ö: iyi geceler.
Zehranın telefonu çalıyordu. Açtım, bir erkek sesi geldi.
Yener yazıyordu.
Yener: Zehra neredesin sen? Evde kimse yok. Sevim ablalar nerde? Zehra Sevim ablayla konuştum. Haftaya söz yapalım dedik. Zehra orda misın?
Telefonu kapattım. Şu kıza bak ya bir taraftan Nihat bir de bu. Niraz gecti yine biri aradı. Açmıycaktım. Bir kaç kes aradı. Sonunda açtım.:
Leyla: Zehra hemen hastaneye gel. Yasemini yoğun bakıma aldılar. Durumu kötüleşmiş. Bekliyorum.
Kapadı. Demek doğru söylüyor para kardeşe için. Kendine geldi. Gözlerini açtı ve galiba nerde olduğunu hatırlamıyordu. Su verdim.
Zehra: ben gitmeliyim kardeşim.
Ömer: parayı al sonra git.
Z: amma yarın vericektin. İnanmıyordun.
Ömer: istemiyosan vermeye bilirim yarın gelirsin.
Zehra,: yoo hayır verin. Emin olun yarın gelib imzalıycam sözleşmeyi.
Ömer: tamam. Çek yazıcam şimdi sana. Ne kadar?
Zehra çekinerek: şey 187 bin.
Ömer : al.
Zehra: çok teşekkür ederim.
O an kendim bile bilmeden ona sarıldım.
Ömer: bana sarılmıştı. Hiç beklemiyordum. Hemen kollarını çekip koştu. O gitti amma ben onu unutamıyordum. Keşke...
Zehra: saat kaç olmuş ki? Çok gec. Nerden bulucam taksiyi.
Ömer: pencerenin yanına gitdim aşağı baktım. Niye gitmedi ki? Tabii ya çok gec olmuş. Taksi bulamaz şimdi o. Aşagı indim. Ve o başqa bir adamlaydı. Sözlüsü herhalde. Nedense  öfkelendim. Sarıldılar. Bunu daha fazla seyr etmiycektim. Geri döndüm.
Zehra: mehtapı arayım gelsin beni götürsün Yenerle. Buna mecburdum. 15 dakika geçmedi ki Yener geldi. Mehtap yoktu.
Z: neden yalnız geldin? Mehtap nerde?
Yener: mehtapın işi var. Sözlümü alamazmıyım ben.
Zehra: ne diyosun sen ya? Ne sözlüsü?
Bana sarıldı. Onu hemen ittim. Ben seninle asla evlenmem. Anladın mı. Annem ile ne konuştuysan benim için hiç bir hükmü yok. Çekil yolumdan yoksa polisi çağırrım.
Yener: bu iş burda bitmedi. Benim olacaksın.
Zehra: biraz yürüdüm önde iyiki bir taksi vardı. Hemen hastaneye gitmeliydim. Doktorun yanlna gidip parayı odedim. Yasemini ameliyata aldılar. İyiki Leyla ordaydı. Beni yalnız bırakmadı.amma o da yorgundu. Leylayı eve yolladım. Saat 03 00 dı. Ameliyyat bitdi. Doktor ameliyatın çok iyi geçtiğini söyledi. Biraz daha geç kalsaymışız onu kaybedebilirdik. Bunun düşüncesi bile çok kötü. Sabaha kadar Yaseminin yanında bekledim. Uyandığımda saat 9 du. Hemen şirkete gittim. İçeri girdiğimde. Koltukta uyuya kalmıştı. Onu biraz izledim. Geldim o teki koltukta oturdum ve uyanmasını bekledim. Yarım saatten sonra uyandı. Beni görünce şaşırdı.
Ömer: ne işin var burda?
Zehra: sözleşmeyi imzalamaya geldim.
Ö: tamam bekle. Avukatım şimdi getirecek. Haa unutmadan bugun saat 5 de bize yemeye geliceksin. Ondan öncede gidip düyün için fotoğraf çektirecez.
Zehra: amma benim işim vardı.
Ömer: dün paramı aldın. Şimdi benim dediklerimi yapacaksın.
Avukat sözleşmeyi getirdi.
Zehra: ne kadar doğru yalnış olduğunu bilmiyorum amma bu oyuna başladık artık. Hemde ne ola bilirki 6 ayda. 6 aydan sonra Yasemini de alıp başqa bir hayata başlarız. İmzaladım.
Ömer:her şey kardeşim için. Onun mutluluğu için.
Şirketten çıktık. Fotoğraf çektirmeye gittik. Arabaya binerken, kötü olduğunu fark etdim. Arabaya yaslandı ve başını tutdu.
Zehra: dün sabahtan bir şey yememişdim. Başım döndü. O kolumdan tutdu açmısın doye sordu. Deyilim dedim. Amma karşıda simitçi gördüm ve yolu geçip simit alıcaktım ki kırmızı bir araba az saha beni vuracaktı. O olmasaydı şimdi belkide ölücektim.
Ömer: aç deyilim dedi. Yolu geçmek istiyordu. Galiba simit alıcaktı. Yoldan hızla bir araba geçiyordu ve az daha onu vuracaktı. Kolundan tutup çektim. Çok korkmuşdu. Arabadan Alev çıktı.
Alev: Ömer? Bu kız kim?
Ömer: Alev bu ne araba kullanmak. Az daha sevgilimi vuracaktın.
Alevin gözlerini yerinden çıkacak gibiydi.
Alev: ne sevgilin mi? Bu olamaz!
Ömer: zehra iyimusin canım? Hastaneye gidelim.
Zehra galiba oyun başladı. Ona uyum sağlamak zorundaydım. Zehra: yok hayatım, iyiyim merak etme. Bizi tanıştırmayacakmısın.?
Ömer: ha bu benim kuzenim Alev. Alev, bu da  benim sevgilim. Zehra. Bugun bize gelicek orada tanışırsınız. Müsaden ile biz gidiyoruz . Görüşürüz. Zehra da Ömer de sahte gülümseyerek arabaya bindiler.
Alev: nasıl olur bu ya? Nasıl? Ömer benim. Seninle asla olmaz. Dur bakalım şimdi sana neler yapıcağım.

BÖLÜM SONU.
ARKADAŞLAR OKUDUĞUNUZ VE DESTEKLEDİĞİNİZ İÇİN ÇOK SAĞOLUN. EGER BİR HATAM VARSA AFFEDİN. GELECEK BÖOLUM YARIN PAYLAŞICAM