adını birlikte koyalım

30.bolum

İyi okumalar
Bölüm şarkısı
Gokhan Kırdağ- Yerine sevemem

Zehra
Odaya gekdiğimde hala şokdaydım. Nasıl olur bu? Nasıl yapar bunu?
Yatağa uzandığımda hala Alevin dediklerinin etkisindeydim.

Alev
Ömerin ameliyat gününde hastaneye geldim. Ömerin durumunun çok ağır olduğu söylendi. O günden sonra konağa gitmedim. Kendi evimde kalıyordum. Ömerin durumunu teyzemdem öğreniyordum. Her kese yurt dışında çok önemli bir işim olduğunu söyleyerek kaçmıştım. Bir süre görünmezsem iyi olur. 1 ay sonra konağa geri dönmüştüm. Ne tesadüf ki Ömerde bugün eve geri döndü.
Yemekte yaşadığımız olaydan sonra kendimi odaya kapattım. Bu ne demek oluyordu? Ömer hala onu nasıl koruya biliyordu? Acaba görmedi mi onları birlikte. Mete aradığında ben mutfaktaydım. Hiç kimse olmadığı için rahat konuşa bildim. Mete benden yardım istiyordu. Buradan kaçıp gitmek için parası yokmuş. Bende ona bir miktar para verdim,ama gözü doymuyordu. Bu sefer tehditler savuruyordu. Akşam aradığında odamdaydım. Telefonu mevbur açmıştım.
Al:ne var yine? Ben sana beni arama demedim mi?
M:Alev,bana yardım etmek zorundasın. Yarın içim 1 milyon tl hazırla.
Al:ne? Sen delirdin mi? Ben nereden bulacağım o kadar parayı?
M:orası beni ilgilendirmez. Bul bir yerden. Şirketin hesabından al,zaten Ömer birde işinin başına geçemeyecek.
Al:şirketten para mı çalıcam? Ya sen gerçekten delirdin. Yakalarlar beni.
M:ne yap ne et,bul o paraları. Yoksa her kese bu oyunun senin hazırladığını söylerim. Ailen  bir daha senin yüzüne bakmaz.
A:tamam,ben şirketin hesabından kendi hesabıma para aktarıcam. Sana daha sonra haber veririm.
M:ha,şöyle akıllı ol.

Ben ne işlere bulaşdım böyle,nasıl çıkacağım bu bataklıktan?

Zehra
Alev şirketin hesabından para çalacaktı. Bunu engellemeliydim. Ömere söyleyemem,en iyisi Demire anlatmak.

Sabah erkenden uyandım ve mutfağa geçtim. Kahvaltı hazırladım ve odaya geri döndüm. Daha uyanmamıştı. Tepsiyi sehpanın üstüne koydum ve telefonumu alıp odadan çıktım. Salona geldiğimde Ahmet babam şominenin önünde durmuş çay içiyordu. Beni görünce eliyle "gel" işareti yaptı. Karşısına geçip tebessüm ettim.
Ahm:seni bak bunun için seviyorum kızım. Her şeye rağmen güle biliyorsun. Bizi ayakta tutan aslında senin gülümsemen. Senden güç alıyoruz biz. Eminim ki varlığın Ömere de güç verecek. O senin sayende hayata devam edecek. Bunu biliyorum ben.
Çayı şominenin üstüne koydu ve bana sarıldı. Saçımı okşayarak "iyi ki varsın kızım" dedi.

Ömer
Burnuma gelen enfes kokuyla gözümü açtım. Başımı hafif kaldırdım ve sehpanın üzerindeki tepsiyi gördüm. Kalkmak için yeltendiğimde hareket edememiştim. Aklıma birden durumum geldi. Tabii nasıl hareket edecektim ki? Sinirle yastığa yumruk vurdum. Hiç bir şey eskisi gibi olmayacak. Bir daha ayağa kalkamayacağım. İşime geri dönemeyeceğim,bu yatağa mahkum kalacağım.
Yastığı fırlattım. "Allah kahretsin" diye bağırdığım. Yastık sehpanın üstündeki tepsiye düştü.

Zehra
Ömerin sesini duyduğumda odaya koşarak geldim. Tepsiye koyduğum vazo yere düşmüştü. Ömer sinirden kıp kırmızı olmuştu. Yanına gelerek yüzünü ellerimin arasına aldım.
Z:ne oldu? İyi misin sen? Hastaneye gidelim mi?
Ö:git...
Z:seni böyle bırakıp nereye gide bilirim ki?
Ö:sana git dedim.
Z:hayır gitmeyeceğim.
Ö:evine dön. Bu sözleşme bitti artık. Bu oyunda bitti. Kurtuluyorum bu oyundan.

Gözümden akan yaşlar yanağımı yakarak süzüldü. Sanki yarama tuz basıyorlardı. Nefes alamıyordum. Elimi yüzünden çekerek geriledim.
Z:bu...bu ne demek oluyor? Ne demek istiyorsun sen?
Duyacağım sözlere hiç hazır değildim. Düşündüğüm değildir umarım.
Ö:boşanacağız. Bitecek her şey.

Z:sen...sen ciddi misin?
Ö:bugun evine geri dön.
Z:ne yani,her şey bitti mi?
Ömer başını kenara çevirdi ve gözlerini kapatarak "evet. Bitti." Dedi.