adını birlikte koyalım

34.bolum

İyi okumalar😍😍😍
Bölüm şarkısı
Kolpa-beni aşka inandır

Zehra

Kanepede oturmuş gözlerimi bir yere sabitlemiş Çetinin gelmesini bekliyordum. Hala ormanda kaybolmanın korkusu vardı üzerimde. Hele o an...

Flashback
İçeri girdiğimde Ömeri,başına silah dayamış halde gördüm.
"Ömeeer,sakın bunu yapma..."
Yavaş adımlarla Ömere yaklaşırken Ömer bağırdı "yaklaşma. Sakın yaklaşma."
Gözümden akan yaşları silerek bir adım öne attım. Ömer o sırada tetiği çekti. Olduğum yerde kaldım.
Z:sen bunu yapamazsın. Arkandan seni seven bu kadar insanı atıp gidemezsin.
Ö:ben bu hale senin yüzünden geldim. Keşke seninle hiç tanışmasaydım. Hayatına girdin ve her şeyi alt üst ettin. Şimdi de karşımda duruyorsun. Neden çıkmıyorsun hayatımdan. Neden?

Gerçekten bunları söylediğine inanamıyordum. Benden bu kadar nefret ettiğini bilmiyordum.
Bende sesimi yükselttim. Artık her şeyi oğrenmeli.
Z:Allah kahretsin beni,tabii her şeyin sorumlusu da suçlusu da benim. Her şey benim yüzümden oldu. Sen hiç olaya başka yönden bakmayı düşündün mü? Hı? Bir kere bile bana o gün oraya neden gittiğimi sordun mu? Orada neler olduğunu hiç sordun mu?
Ö:sen o herifle kaçacaktın,bana yalan söyledin. Eğer ben oraya gelmeseydim bu hale düşmeyecektim. Ben böyle yaşayamam.
Artık korkmadan ona doğru yürüdüm. "Sana yaklaşma dedim"
Tam karşısında diz çöktüm ve elini tutup silahı kalbime doğru yönelttim.
Z:öleceksin di mi? Tamam o zaman ilk iş dünyada en nefret ettiğim insanı öldür. Bende öleyim canım kurtulsun. Hadi sıksana. Ne bekliyorsun?
Gözümün içine bakarak tetiği çekti. O korkutucu sesle gözümü kapadım. Bedenimde bir acı vardı. Ama bu başka bir şeydi. Sevdiğin insanın sana güvenmediğini,senden nefret ettiğini ve sana inanmadığını anladığın anda yaşanan bir acıydı. Gözümü açtığımda Ömer de ağlıyordu. Elimi kalbime götürdüm ama kan yoktu.
"Bu bu nasıl olur?"dedim.
Ömer silahın şarjorunu çıkardı. İçi boşdu. Kurşun falan yoktu. O silahla bakışmaya devam ederken ben ayağa kalktım ve masayı aşırttım.
"Ya o gün ben kaçmayacaktım. Hepsi bir tuzaktı. Meteyle Alevin kurduğu bir tuzak. Mete beni tehdit etti. Sözleşmeyi her kese söyleyeceğini dedi,hatta o gece konağa gelmiş. Beni o lanet olasıca otele çağırdı. Tabii bende kabul ettim. Sana da Alev evde mektup yazmış,benim seni aldatdığımı yazmış. Sen oraya gelince ne gördün bilmiyorum ama inan ki ben kaçmayacaktım. Sadece bende onu tehdit edecektim. Hatırlıyor musun bana anlatmışdın ya kaza yaptığınızı,onun kaçıp gittiğini. Onunla onu tehdit etmeseydim beni kaçıracaktı."
Ömer hiç bir şey söylemeden beni dinliyordu. Konuşmamı bitirdiğimde derin bir nefes aldım. Hızlı hızlı konuştuğum için nefes nefese kalmıştım.
"Ben geldiğimde siz öpüşüyordunuz"
"Hayır. Olmadı öyle bir şey. Eğer gitmeseydin bekleseydin benim onu tam zamanında ittiğimi görürdün. Ya ben o otelden koşarak çıktım ki seni arayıp yardım isteyeyim. Tek güvendiğim insan sendin. Sen yanıma gelmeliydin. Korumalıydın beni. Sen ne yaptın? Gittin...Bende gidiyorum şimdi..."
Evden kapıyı var gücümle çırparak dışarı çıktım. Ormana doğru ağlayarak koştum.

Ömer
Her şey yalanmış...Tuzak...
Silah elimden yere düştü. Ağlayarak dizlerime vurmaya başladım. "Allah beni kahretsin. Neden gitmedim yanına? Aptalsın Ömer aptal. Hiç kimseye güvenmeyen Zorbanın tekisin işte. Zehra...Zehra o suçsuz. Az daha öldürüyordum ben onu. Ya silahın içinde kurşun olsaydı? Ben nasıl böyle biri oldum? Zehradan özür dilemeliyim,beni affetmeli" Tekerlekli sandalyeyi yöneterek evden çıktım. Etrafa bakındım ama Zehra yoktu. Araba da burdaydı. Nereye gitti ki? Ormana gitmiş ola bilir mi ki?Ormana taraf yöneldim. İrelilemek zor olsa da ormandaydım ve deli gibi bağırıyordum. "Zehraaaa.Zehraaa ses ver. Neredesin?" Yok hiç bir yerde yok.

Zehra
Ormanda kaybolmuşdum. Nereden geldiğimi unutmuştum. Birden adımı duyunca yerimde sıçradım. Arkama döndüğümde Çetini gördüm.
Ç:Şukur Allaha bulduk seni. Bacım çok korkuttun bizi,hadi gel gidelim. Birazdan akşam olacak.
Korkudan sesim bile çıkmıyordu,başımı onaylar şekilde sallayarak kolundan tutundum.
Evin önüne geldiğimde Ömeri gördüm. Beni görünce öne geldi biraz. Yanıma gelince elimi tuttu. Yanımızda Çetin olduğu için elimi çekmedim.
"Çok korkuttun beni...bizi"
Ömerin gözıerime bakmamaya çalışıyordum.
"Soğuk oldu içeri geçelim" dedim ve elimi çekip eve doğru yürüdüm.