adını birlikte koyalım

5. bolum

Konak.
Ayşe.
Hala inanamıyorum. Abimin sevdiği biri var. Zehra amma çok güzel. Her şey hazır mı diye mutfaka geçicektim ki telefon çaldı. Aaa Koray.( koray benim hikayemde muzeyyenin oğlu.)
" Koraycığım abiciğim. Nasılsın? Dönüyormusun Almanyadan? İnanamıyorum. Çok mutlu etdin beni canım. Tabii gel. Bekliyoruz. Amma gel sürpriz yapalım. Hiç kimseye bir şey söyleme. Benim de sana bir sürpriziç var. Gelince görürsün."

Zehra
Arabadan indik. Onun koluna girdim ve gülümsündüm. Çok şaşırdı. Beklemiyordu. İçeri girdiğimizde bizi genç bir kız karşıladı, her kesin bizi salonda beklediğini söyledi.
Omer
Kol kola içeri girdik. Ayşe geldi ikimizede sarıldı. Onu bu kadar mutlu görmek beni de mutlu ediyordu.
Ayşe" anne bak bu Zehra, abimin sevgilisi"
Müzeyyen" memnun oldum kızım. Ma saa Allah çok güzelsin. Gel geç otur ayakta kaldın."
Zehra" bende memnun oldum efendim. Çok sağolun."
Ömer: Zehracığım gel biz burda oturalım.
Koltuğa oturduk. Elini elime aldım. Bana o kadar güzel bakıyordu ki.
Ayşe: abiciğim eee nasıl tanışdınız? Nerede tanışdınız?
Ömer: Ayşeciğim ben anlatmıyım. Zehra anlatsın, zira sesi o kadar güzel ki sanki bir melodi. Zehracığım anlatırmısın.
Ayşe: ooooo abiciğim sen bu kadar romantik miydin?
Ömer: Zehra beni tamamen değiştirdi.
Zehra: tamam o zaman ben anlatıyım.
Bir çok şirketlerin katılacağı bir akşam yemeyine katılacaktım. Ben de bir şirkette çalışıyorum da. Neyse akşam yemeyi olacak yere geldim. İçeri girdiğimde ortada beyaz bir piyano vardı. Ben de piyano hastasıyım, nerede görsem,geçer bir şeyler çalırım. Piyano çok güzeldi dayanamadım, geçtim karşısına başladım çalmaya.
İçeri birden Alev girdi: Zehra sen fazla anlattın, birazda Ömerden dinleyelim. Di mi Ömer.
Ömer
Çok güzel anlatıyordu. Alevin dedikler ile kendimi kaybetmedim" tabii Alevciğim severek anlatırım.
Ben içeri girdiğimde kulağıma çok güzel melodi geldi. Sesin nerden geldiği anlayınca piyanonun yanına geldim. Çok güzel bir melodiydi, çalan ise ondan da güzeldi" derken Zehraya bakıyordum. Kızardı. " zehra çalmayı kesip kalktı. Hemen yanına gidip tanıştım. Ne kadar güzel çaldığını söyledim. Sonra bir kaç adamdan nerede çalıştığını öyrendim. Çalıştığı yere çiçek gönderdim. Sonrasıda işte görüstük, yemek yedik.
Alev" kaç aydır birliktesiz"
Zehra: 3
Ömer: 2
İkiside bir birlerine şaşırarak baktı.
Ömer
Aha da pot kırdık. Napıcaz?
Zehra: şey biz aslında 3 aydır tanışız 2 aydır ki birlikteyiz. Ben hiç kimseye soylemeyelum dedim.
Ömer: evet alev oyle.
Ayşe: zehracığım seni merak eden bir kişi daha var. Asya bizi bekliyor yukarıda. Ömer sana anlatmıştır. Asya benim kızım. Hadi gel. Abiciğim sen de mi geliyosun? Haa ayrı kalamıyosunda ondan))
Ömer: evet Ayşeciğim bende geliyim.
Zehra
Yukarı çıktık. Bu konak ne kadar buyuk. Bir odaya girdik. Tamamen pembeydi. Aynı yaseminin odası gibi. Canım benim. Şimdi ne yapıyordur orda. İyiki yanında Leyla var.
Yatağın üstünde küçük uzun sarı saçlı mavi gözlü bir kız çocuğu otirmuşdu. Yanına gidip hemen öptüm. O kadar tatlışdı ki.
Ayşe: Zehracığım abiciğim siz burda bekleyin ,ben geliyorum şimdi.
Zehra: merhaba Asya. Ben zehra.
Asya: sen dayımın sevdiği kızmısın? Siz evleneceksiniz, sonra çocuğuz olacak ve benim arkadaşım olcak.
İkimizde aynı anda öksürdük. Ona baktığımda sıkılmış gibi yapıb arkasını döndü.
Zehra: Asyacığım bunları sen mi çizdin?
Onaylarcasına başını salladı" bak zehra abla bu dayım.
Zehra" Asyacığım çok güzel çizmişsin. Onun dayın olduğunu tahmin etmek çok da zor deyil. Her zaman ki gibi lacivert takım elbisesi." Bunları söylerken ona döndüm. Gülümsüyordu. Galiba söylediklerim hoşuna gitdi.
Ömer
Gülümsüyordum bunun farkındaydım. Ciddiyetimi koruyarak ona seslendim" gel biz çıkalım"
Tamam geliyorum.
Ayşe" aniciğim aşağı mı?
Ömer: evet ayşeciğim.sen gelmiyormusun?
Ayşe: siz inin ben de Asyayı alıp gelicem.
Ömer: tamam canım. Koluma girdi gülümseyerek. Ayşe bize bakarak güldü.
Salon indiğimizde Nihat da oradaydı. Zehrayı görünce şaşırdı. Ona yakınlaşıp" çalışma odasına gel" dedim. Zehranıda yanıma aldım. Çalışma odasına girdik üçümüzde.
" bakın ben bu oyuna sizin yüzünüzden başladım. Bu anlaşma bizim aramızda. Hiç kimse bilmeyecek. Biz hafta sonu evlenicez. Siz, eger sizi bir yerde görürsem benden korkun. Şimdi Nihat çık.
Nihat çıktı.
Nihat" yazık kıza benim yüzümden bu işe bulaşdı. Ona yardım etmeliyim. Neden bilmiyorum amma kendimi o kıza yakın hiss ediyordum. Bu düşüncelerle salona girdim.
Ömer: şimdi salona geçip evleneceğimizi söyleyeceğiz. Bu hafta sonu. İtiraz istemiyorum. Evli olduğumuz sürede burada kalıcaz, yani daha dikkatli olmalısın. Eger kimse bizden şüphelenirse...
Şaşkınlık içerisinde kalmışdım. Ellerini boynumda birleşdirip gözlerime bakıyordu. Napıyor bu. Arkadan birisi öskürdü. Ellerini boynumdan çekip, koluma girdi.
" Ayşeciğim? Sen misin? Gel canım. Benim işim vardı da, Zehra da gelmek istedi.
Ayşe" Zehracığım gel sana konağı gezdiriyim. " Zehra" tamam Ayşe, geliyorum. Ömerciğim salonda görüşürüz."
Ömer. Çalışma odasında kendime gelmeye çalışıyordum. Çom iyi oynuyordu. Amma ben... eykilendim mi yoksa. Yok canım ne etkilenmesi. Aniden oldu. Salona geçtiğimde, Ayşeyle oturmuş sohbet ediyordu. Geldim yanlarına oturdum.Kapı çaldı.
Ayşe" ben açarım diyerem kapıya taraf yürüdü. İçeri Koray girdi. " Abi)))
Ömer" Koray? Ne zaman geldin? Gel bi sarılayım sana." Kocamancasına ona sarıldım. Çok özlemiştim. O bizimle aynı kandan olmasa da biz onu, o da bizi çok seviyordu.
Koray: abiciğim bu güzel hanımefendi kim? Elini öptü Zehranın.
Ömer: bak Koraycığım burda çapkınlığın geçmez. Bu kız Zehra. Benim gelecek karım. Bu hafta sonu evleniyoruz. Koray: yok abiciğim ne çapkınlığı. Hoş geldiniz Zehra hanım aa yok yenge, Zehra yenge. Salona Alevle Müzeyyen girdi. " oğlum Koray"
" anneciğim. Bak geldim. Artik burada kalıcam. Hemde zamanında gelmişim,abim evleniyormuş"
Muzeyyen" ömer?"
" evet anne. Biz karar verdik. Bu hafta evlenicez. "
Muzeyyen" oğlum, dürünlerimizle bir tanışsaydık"
Zehra bu sözlere çok üzüldu. Elimi omzuna attım. " annecim Zehranln kimsesi yok. Bir kardeşi var. Zehranln bundan sonra ailesi buz olucaz." Bunları derken Zehranln ağladığını fark ettim. Alev" yetim sin oyle mi Zehra?"
Ömer" Alev" çok kızdım. Zehranın elinden tutup dışarı çıkardım. Artık sesli ağlamaya başlamışdı. O anda ne yapacağımı bilemedim. Ona sarıldım. Sakinleşti biraz. Gözlerini bana kaldırıp" Ayşe merak eder, içeri geçelim, çok teşekkür ederim. Yani beni koruduğun için."
Ömer" bu oyunda ikimiz de varız. Her kese karşı bir birini seven iki insan gibi olmalıyız." Belkide başqa şeyler söyleyecektim. Amma...
İçeri girecektik ki telefonu çaldı. Gözleri bir an doldu. Telefon elinden düştü. Ve bayıldı...

Acaba kimdi arıyan... yarın paylaşıcam yeni bölumu. ..