adını birlikte koyalım

29.bolum

Iyi okumalar
Bolum şarkısı
Gokhan-Buyuk İNSAN

Zehra
Odaya koşarak gittiğimizde Çetin Ömerin kolunu sıkıyordu. Yanlarına gelerek Çetinin elinden tuttum ve ittim.
Z:sen ne yaptığını sanıyorsun? Böyle mi yardım edeceksin ona?
Çetin gülerek cevap verdi.
Ç:ya Zehra bacım,ben sadece tişortunu giydirecektim de,senin bu kocan delirdi. Bende zorla giydirmeye çalıştım.
Z:istemiyoruz doktor falan biz,git buradan.
Ömer bu hale düşecek adam mıydı ya? Daha fazla onun gururu incilmesin diye Çetinin gitmesini istiyordum.
Z:lutfen gidin. Bizim doktora ihtiyacımız yok.
Ç:kendiniz bilirsiniz bacım,ama onunla dikkatli olun.
Ö:defol git.

Ömerin ateş püsküren gözlerini en son ne zaman gördüğümü hatırlamıyorum. O kadar korkutucuydu ki. Çetin Ömerin omzuna vurarak "kardeş seninle anlaşacağımızı düşünuyorun. Hadi hoşça kal. Görüşmek üzere" dedi ve çıktı. Odaya Nihatla Demir de girmiştiler o sırada. Ben ikisine de "çıkın ben hall ederim" dedikten sonra çıktılar ve kapıyı kapattılar.
Elime Ömerin yere attığı tişortu aldım ve yatağın üstüne bıraktım. Ömer hala sinirliydi. Nefes alıp verişi çok hızlıydı. Dikkatlice elimi üzerindeki tişorte götürdüm ve çıkartdım üzerinden. Gözlerindeki öfkenin sebebini bilmiyordum. Bana neden böyle bakıyorsun demek istiyordum ama konuşamıyordum. Dağ gibi Ömeri böyle görmeye dayanamıyordum. Ağlamamak için kendimi zor tuttum. Tişortunu giydirdikten sonra odadan çıktım ve Demiri çağırdım. İşte en zor an. Demir önden içeri girdi,arkasından Nihat tekerlekli sandalyeyi odaya sürdü. Ömer sol yumruğunu o kadar çok sıkmıştı ki eli bem beyaz olmuştu. Elini tuttuğumda elini sertçe çekti. Demirle Nihat bir birlerine baktılar. Daha sonra Ömere yaklaşdılar ve Demir sağdan Nihat da soldan kolunun altına girdiler. Buna dayanamazdım,odadan çıktım ve duvara yaslanarak ağladım. Son zamanlar yaptığım tek şey zaten ağlamak ve dua etmekti. 5 dakika sonra odadan çıktıkar. Tekerlekli sandalyeyi Demir sürüyordu. Onlar aşağı indiler,bende çıkış işlemlerini hall etmek için yukarı çıktım. Daha sonra Selçuk beyin yanına geldim.
Z:merhaba Selçuk bey. Gire bilir miyim?
S:buyurun Zehra hanım.
İçeri geçtim ve koltuğa oturdum.
Z:bugun Ömeri eve götürüyoruz.
S:biliyorum,az önce Çetin söyledi.
Z:Çetin mi?
S:evet. Fizik tedavi hekimi. Siz neden anlaşamadınız ki,halbuki o her kesle anlaşır. O işinde çok iyi. Çoğu hasta onun yardımıyla ayağa kalktı. Bence Ömer beye yardım ede bilirdi.
Z:Ömer bu konuda şok hassas. Hiç kimseye muhtac olmak istemez. Hem Çetinle sorun yaşadı.
S:Çetinin kendi yöntemleri hastaları ilk günlerde sinir eder çoğu zaman.
Z:evet,baya sinir eder. ben gideyim artık. Beni bekliyorlar. Her hafta hastaneye kontrole getirmeliyiz di mi?
S:evet. Evde de bakımına dikkat edin. Günde en az 1 kez bedenini ılık suyla silin. Yatakta fazla uzanmasın,belinde yaralar çıka bilir. Yemeği de az yağlı ve sağlıklı yiyecekler olsun. Ve en önemlisi üzerine fazla gitmeyin,psikologisi şu an çökmüş vaziyette. Ne zaman toparlar bilmem. İsterseniz size bir psikolog önere bilirim.
Z:gerek yok Selçuk bey.
S:tamam,siz bilirsiniz.

Arabaya binmiştim. Önde Nihatla Demir,arkada da biz oturmuştuk. Hiç kimse bir söz bile etmemişti. Konağa geldiğimizde ilk önce ben indim,daha sonra Nihatla Demir. Nihat tekerlekli sandalyeyi bagajdan çıkardı ve arabanın kapısının önüne getirdi. Ömeri yine ikisi yardımlaşarak arabadan çıkardılar ve tekerlekli sandalyeye bıraktılar. Konağa kadar tekerlekli sandalyeyi Nihat sürdü. Kapıda bizi Hediye abla karşıladı.
H:hoş geldiniz Ömer bey oğlum.
Ömer cevap vermemişdi.
H:size birinci katta oda hazırladık.
Z:tesekkur ederiz Hediye abla.
H:her kes salonda. Sizi bekliyorlar.
Ö:odama gitmek istiyorum.
Ömer tekerlekli sandalyeyi kendisi idare ederek sola çevirdi. Odanın yerini biliyordu mu ki? Hediye abla üzülmüşdü.
Z:Hediye abla sen onun kusuruna bakma. Biraz gergin. Oda ne tarafta?
H:sola dön,en son oda.
Z:tamam ben bir gidip bakayım.
D:Zehra biz salona geçiyoruz.
Z:tamam. Siz gidin ben sonra gelirim.
N:yardıma ihtiyacın var mı?
Z:yok. Ben kendim hall ederim.