Assassinated (Voltooid✔)

Het doolhof

Het doolhof is in een grote kooi, met donkere wanden. Het is bijna helemaal donker in de ruimte, en aan het plafond hangen een soort van discolampen. Spotlights, die van links naar rechts over de grond heen gaan. Wit en helder licht dat je moet zien te ontwijken, want anders ben je gemakkelijk te zien voor je tegenstanders. Het doolhof zelf is gemaakt van grote groene heggen, een typische afrastering. Maar bovenop zitten grote ijzeren spaken, en stroomdraden. We zijn natuurlijk assassins, en slim genoeg om op een van de heggen te klimmen om te kijken waar we heen moeten. Maar dat is nu vrijwel onmogelijk. 

Oké, ik moet nu gaan denken als degene die dit doolhof ontworpen heeft. Zou hij er een regelmaat in stoppen? Ja, anders is het gewoon puur toeval wie er wint, en niet de beste assassin. Er is dus een sleutel, een oplossing. En die moet ik vinden. Ik bekijk de groene heggen nog eens goed, en ik zie dat er kruisjes en lijntjes staan. Wat zouden die betekenen? Zou het een aanwijzing zijn of haal ik maar gewoon dingen in mijn hoofd die er niet zijn? Ik kijk nog een keer. Lijntje, kruisje, lijntje, kruisje, lijntje, kruisje. Die regelmaat zes keer. Dan gaat het over op: kruisje, kruisje, lijntje, lijntje, kruisje, kruisje, lijntje , lijntje. Acht keer. Verder staat er niks. Zou dit het patroon zijn? En waarvoor staan lijntje en kruisje dan?

Plots hoor ik voetstappen voor me naderen. Iemand die terugkomt. Ik trek mijn kap nog verder over mijn hoofd, en druk me tegen de heggen aan. Ik beweeg rustig mee met de schaduwen, en weet dat ik op deze manier bijna onzichtbaar ben. Maar hier zijn natuurlijk alleen maar assassins, met getrainde ogen. Ze zien zelfs de kleinste details.

De voetstappen komen dichterbij, en ik zie Ethan verschijnen, met een rood gezicht van het rennen. Sufkop, is hij soms vergeten dat het onderdeel sluipen is? Hij wil er zeker gewoon als eerste zijn. Steeds dichterbij komt hij, hij ziet me niet.

Ineens komt er een idee in me op, een kwaadaardig idee. Ik ga de koning bewijzen dat ik niet dom ben. En daar heb ik Ethan bij nodig...