Assassinated (Voltooid✔)

De laatste voorbereidingen

Zavier laat me honderdvijftien rondjes om het veld lopen, vervolgens moet ik vijfhonderd keer opdrukken. En dat was alleen nog maar de warming-up! Wat wil die vent? Dat ik verlies omdat ik te veel spierpijn heb? Het lijkt erop dat dat hem wel gaat lukken. De finale is namelijk morgen al, en vanavond heb ik mijn geheime afspraak met Aiden. Ik weet niet waar ik zenuwachtiger voor ben. 

''Vandaag gaan we iets anders doen. Ik wil graag nog twee dingen met je oefenen. Je reactievermogen en je concentratievermogen, en dus heb ik een spel bedacht,'' zegt Zavier. Hij wenkt en ik volg hem naar een klein schuurtje dat aan het grote gebouw vast zit. Zavier opent de deur met een grote sleutel, en loopt naar binnen om iets te pakken, denk ik. Ik blijf staan wachten, en kijk verbaasd op als hij weer naar buiten komt. Hij loopt gebogen en sleept een grote bak met kleine ballen mee. Ik schat dat het er ongeveer vijfhonderd zijn. Ze lijken op ballenbakballen, en ik kijk Zavier vragend aan. Hij beantwoord mijn blik niet. ''Help me dan, jij bent sterker,'' roept hij dan. Ik buk me voorover en begin aan de bak te trekken.

 Meteen trek ik een conclusie: dit zijn géén ballenbakballen! Daar is de bak veel te zwaar voor. Maar met z'n tweeën lukt het om hem snel op de juiste plek te plaatsen. Ik pak er een uit en weeg hem in mijn hand. Sowieso wel een halve kilo, en als het er vijfhonderd zijn... Tweehonderdvijftig kilo, dat is behoorlijk zwaar! 

Zavier loopt nog even terug naar het schuurtje en komt terug met een soort zilveren paal, van ongeveer twee meter hoog. Waar gaan we die voor gebruiken? Aan de onderkant is de paal puntig, en Zavier duwt die puntige kant hardhandig de grond in. ''Hier ga jij opstaan,'' zegt hij als de paal stevig staat. Hij gaat klaar staan om me te helpen om op de paal te komen, maar ik neem een aanloop en spring en klim erop. Bij mijn landing wiebelt de paal even gevaarlijk, maar gelukkig blijft hij staan. Ik denk dat de breedte van de paal ongeveer tien centimeter is, en ik kan er nét op staan. Zavier heeft hem expres niet héél goed de grond in geduwd, hij wiebelt nog steeds. 

Plots schrik ik op. Een bal suist op me af. Nét op weet ik hem te ontwijken, maar door de onverwachte beweging wiebelt de paal weer en voor de tweede keer val ik er bijna af. ''Opletten, Zora! Voor jou zijn er twee regels, één is om op de paal te blijven staan, en twee is om mijn vragen te beantwoorden. Dat is verplicht. Ik ga je reactievermogen proberen te testen met deze ballen, en ik ga ook proberen om je af te leiden. Ben je er klaar voor?''