Assassinated (Voltooid✔)

The end, or the beginning?

Ik loop achter een withete prins aan naar buiten. Als we alleen zijn draait hij zich naar me toe. ''Wat was dat? Ik zag wel dat je helemaal niks deed! Je was bijna afgevallen! Je doet dit expres hè? Je houdt me voor de gek! Je wilt helemaal niet meedoen! Je gaat me helemaal niet helpen!'' Ik wacht tot hij afkoelt, maar dat gebeurd niet. Ik ben blij als er bewakers aankomen die vertellen dat we in de koets moeten, naar het paleis toe. Ik krijg mijn blinddoek weer om en de rit verloopt in stilte. 

Wat een idioot is de prins. Begrijpt hij dan echt niet waar ik mee bezig was? Ik ga het hem mooi niet uitleggen, hij zal het toch niet begrijpen. 

Drie dagen verlopen met telkens hetzelfde ritme. Bewakers brengen me eten en een trainingsschema. Ik train, maar negeer het trainingsschema. Ik voel dat ik sterker wordt. De prins heb ik geen enkele keer meer gezien. Volgens mij is hij écht kwaad. Dan moet hij het maar begrijpen. Ik doe het niet voor niks. Ik ben wél van plan hem te helpen. Voorlopig dan. 

En nu zit ik weer geblinddoekt in de koets van de prins, alwéér op weg naar de geheime locatie van de speciale raad van de koning. Maar deze keer weet ik wel wat ik moet verwachten. Deze keer weet ik wel wat ik ga doen. 

Voor ik de ruimte betreedt houdt de prins me tegen. ''Deze keer ga je écht je best doen, oké? Ik weet dat je het kan. Verpest je het weer, dan breng ik je terug naar je gevangenis. Begrepen?'' ''Duidelijk,'' zeg ik. ''Ik zal mijn best doen.'' 

Gelukkig maar dat de prins niet weet dat ik lieg...