Assassinated (Voltooid✔)

Toch geen assassin?

De grijns van de nepkoning wordt steeds groter. ''Ik heb heel lang nagedacht over iets, weet je.'' Hij maakt vreemde bewegingen met zijn handen terwijl hij praat, ik word er zenuwachtig van. ''Namelijk, waarom maakte je het karweitje niet af? En het antwoord heb ik gevonden: Je kon het niet. Je bent geen echte assassin.'' 

Met mijn gedachten ga ik terug in de tijd, naar de langverwachte dag. De dag dat ik het paleis binnen kwam om de koning te vermoorden. In mijn eentje. Ongezien binnenkomen langs de bewakers was gemakkelijk. Ik sloop door de gangen, verstopte me achter harnassen en planten. Ik luisterde gesprekken af, en vond op die manier de weg naar de kamer van de koning. Toen ik binnenkwam was hij een boek aan het lezen. Er waren geen bewakers. Het was zo simpel als wat. Ik sloop dichterbij, en legde mijn mes tegen zijn keel. Zijn ogen werden groot van angst, en hij slaakte en gesmoorde kreet. Dat was het moment dat ik zijn keel door moest snijden, maar iets hield me tegen. Hij begon te praten. ''Zo, een meid die tegen de regering is, gok ik. Doe het dan! Maak het af!'' Hij begon te schreeuwen, en ik hoorde rennende voetstappen naderen. Ik moest het op dat  moment doen, anders was ik te laat.

Maar ik kon niet het, ik aarzelde te lang. De nepkoning heeft gelijk: Ik ben geen echte assassin. Een echte assassin heeft geen moeite met doden, ik wel. Ik vermeed het altijd zorgvuldig, ik wilde het schuldgevoel niet dragen. De wetenschap dat je het leven van iemand beëindigd hebt. Ik deed het alleen als het écht niet anders kon, en op dat moment was ik te zwak. Te laf. 

De nepkoning begint weer te praten. ''Dat is dus de reden dat je dit toernooi niet gaat winnen, ik heb de laatste ronde zo aangepast dat je moet doden. En dat durf jij niet, jij bent een meisje. En meisjes kunnen geen assassins zijn. En dan win ik met Ethan dit toernooi, en krijg ik al het geld én de laatste assassin in het land!'' Ik kijk hem kwaad aan. ''O, en trouwens: Je ziet er écht niet uit in een jurk!'' Hij begint te lachen, steeds harder en harder. Hij ligt dubbel van het lachen. Idioot.