Assassinated (Voltooid✔)

Te laat?

Ik spring over lichamen heen en ontwijk mensen die in wilde paniek naar de uitgang rennen. Op de grond liggen doden, maar de meeste zijn bewusteloos. Plotseling zie ik hem, Will houdt hem tegen de muur gedrukt en sist met een kwaad gezicht iets in zijn oor. Het gezicht van Aiden zit onder het bloed, en ik zie hoe Will het mes tegen zijn nek aangedrukt houdt, net zoals ik net bij Zavier deed. Alleen drukt Will steeds harder, en het bloed begint sneller en sneller omlaag te stromen. De snee in zijn nek wordt alleen maar groter, nog even en hij bloedt dood! 

Dan vinden zijn ogen de mijne. Hij slaakt een zacht kreetje en er verschijnt een glimpje hoop op zijn gezicht. Ik storm naar voren en beuk Will aan de kant. Hij kijkt me vreemd aan als hij overeind krabbelt. ''Zora? Waar slaat dit op?'' Ik schud mijn hoofd naar hem. ''Dit is niet de vijand,'' zeg ik zachtjes. Hij lijkt te aarzelen, maar knikt dan. ''Als jij het zegt,'' en met die woorden rent hij bij me weg.

Meteen draai ik me om naar Aiden, en ik hap naar adem. Het gaat absoluut niet goed met hem! Hij ligt op de grond, en de plas donkerrood bloed is echt enorm. Zijn gezicht is lijkbleek en hij heeft geen energie meer om op te staan. Maar zijn ogen staan nog helder, en kijken me doordringend aan. Ik buk me voorover en grijp naar de kleine verbanddoos die ik meegenomen heb uit het luik. ''Zora,'' fluistert Aiden. Zijn stem klinkt schor en heel erg zwak. Ik schud mijn hoofd naar hem als teken dat hij stil moet zijn. Hij moet de weinige energie die hij nog heeft niet verspillen. Ik gris de spullen die ik nodig heb uit de verbanddoos en begin de wond in zijn nek schoon te maken.

''Zora,'' fluistert hij weer. Zijn stem klinkt dan wel zwak, maar zijn ogen staan dringend. ''Zora, mijn vader...'' Het lukt niet om zijn zin af te maken, maar dat is helemaal niet nodig. Ik weet precies wat hij bedoelt. Zijn vader, de échte koning, is in het paleis. Wat gebeurt er als Ethan hem vindt? Hij weet niks van de dubbelganger, en zal hem dan ook met een pijnlijke dood laten sterven. 

''Ik ga zo naar je vader toe, eerst jou helpen,'' zeg ik terwijl voorzichtig zijn hoofd optil om het verband om zijn nek te wikkelen. Hij schudt zachtjes zijn hoofd maar zegt niks. Hij is ernstig gewond, maar redt het waarschijnlijk wel. Al is dat niet helemaal zeker, zijn situatie is nog onduidelijk. Met trillende handen leg ik de laatste knoop in het verband en help hem dan heel voorzichtig overeind. ''Ga nu,'' zegt Aiden terwijl zijn ogen maar blijven smeken. ''En jij dan? Eerst jou in veiligheid brengen.'' Hij schudt nog harder zijn hoofd, wat niet goed is voor zijn wond. Ik leg mijn hand tegen zijn warme voorhoofd om hem stil te houden. ''Niet doen, dat is niet goed voor je wond,'' geef ik als uitleg. Hij stopt met bewegen en kijkt me alleen maar aan. Er verschijnen tranen in zijn ogen. ''Alsjeblieft?''

Dat is me teveel, en ik draai me om. ''Will!'' Roep ik luid. Met een paar seconde staat Will weer bij ons. ''Breng Aiden in veiligheid! Snel, want anders bloed hij dood! Ik heb iets heel belangrijks te doen in het paleis. Kom als je hier klaar bent achter me aan, oké?'' Will knikt, en buigt zich voorover om Aiden te helpen om op te staan. Ik knijp nog even zachtjes in zijn hand maar laat hem dan los. Ik spring overeind en ren richting de uitgang. Ik ga de vader van Aiden redden, voor het te laat is!