The Bestfriend's Playlist (Book 1 Completed)

Chapter 37 | Sadistic Decision

"Braced myself for the goodbye,
'Cause that's all I've ever known
Then, you took me by surprise
You said, "I'll never leave you alone""- Mine (Taylor Swift)

•_•_•

As days goes by. Ramdam na ramdam ko na yung panlalamig namin ni Ford sa isat isa. Kung yung dati na nakakapag video call pa kami or what, ngayon natatapos na ang isang araw, o linggo na hindi ko sya nakakausap.

It hurts me, big time. Its like a torture to me. Perhaps, its the worst torture in the world. Waiting when you know theres nothing to wait for. Sabi lang yan ni President Coin kay Katniss sa isang scene sa Mockingjay part 1.

Masasabi ko na nawalan na kami ng tamis ni Ford sa isat-isa. Naumay, I guess. Pero alam ko naman kasi na busy sya sa mga boyband stuffs nya, idagdag mo pa yung bilin ng management sa kanila na hindi sila dapat ganun magpakita publicly. Ewan ko ba, parang ang over-reacting naman kasi nun. Ganun ba talaga kahirap kapag papasok ka ng showbizness? Ang daming bawal, andaming secrets?

[A/N: Just a fiction though. Thats part of my thought and this story. It doesnt reflect to ABS or any TV networks. This is purely imagination and fictional only]

During those times na hindi kami naguusap ni Ford. I just focus on my profession. Ang maging isang committed teacher. Its my job ee. The thing is binabayaran ako sa trabaho ko kaya hindi ako pwedeng magpa apekto sa personal agony ko with Ford. Thats part of a relationship. Challenge lang naman siguro to. Kaya pa namang i-handle kahit papano.

October 20

This was the exact date. Start na ng semestral break ng mga estudyante dahil magu-undas. Wala na din kaming pasok though may mga ginagawa pa kaming paper works and such sa school.

Pag-uwe ko sa apartment ko, one afternoon. Nagulat ako kasi may naghihintay na lalaki sa tapat ng gate.

Formal yung lalaki. Naka suit and tie at naka shades at halata mo na nakaka-angat talaga. May hindi magandang pumapasok sa isip ko nung kinausap nya ko

"Magandang hapon po, kayo po ba si Cecille Dominguez" tanong nung lalaki.

"Ako nga po" sagot ko

"Hindi na po ako magpapaligoy-ligoy pa. Gusto ko lang po sana kayong makausap" sabi nung lalaki. Pinaupo ko sya sa may tea table sa harap ng apartment ko.

"Bakit po? Tungkol po saan? Abogado po ba kayo?" Sunod-sunod na tanong ko. Nagbabayad naman ako ng upa sa bahay, kaya wala naman akong nakikitang rason para kasuhan ako,  or whatsoever.

"No. Im here to negotiate with you" sagot naman nya. Negotiate?

What the hell. Networking ata to.

"Ay naku, sorry po. Hindi po kasi ko nagne-networking. Sapat na po ang kinikita ko sa trabaho ko"

"No. This is not networking, dear"

Ayun, napahiya ako. Pero kanina pa talaga ko kinakabahan sa agenda ng lalaking to.

"Ill make it straight. You are the girlfriend of Ford Valencia, right?" Tanong nung lalaki.

Bakit nadamay si Ford sa usapan na to? May ginawa bang kalokohan si Ford? Na-aksidente ba sya? Jusko. Kinakabahan ako.

"Ako nga po" sagot ko.

"Look, Ms. Siguro naman aware ka sa karerang tinatahak ng boyfriend mo" sabi nung lalaki. Parang eto na nga ata yung kinatatakutan kong mangyare.

"Opo. Alam ko po. At sinusuportahan ko po sya dun" sagot ko. This time medyo umiiba yung tone ng boses ko. Im just keeping it cool. Pero alam kong ikakagalit ko kung ano man yung sasabihin nya.