The Bestfriend's Playlist (Book 1 Completed)

Chapter 53 | Tony's Goodbye

"At some point, you have to realize that some people can stay in your heart. But not in your life"- Anxiety (Facebook Page)

•_•_•

After ng paguusap namin na yun ni Tony. Parang bigla akong nanlumo na hindi ko malaman. I have to admit, nagi-guilty ko dahil dun sa nangyare. Pero masisisi nyo ba ko? I have to do it. Kesa naman sa paasahin ko sya sa wala diba?

Pumunta na ko sa next class ko kahit hindi ako ganung makapag-focus sa pagtuturo. Bigla kasing nagfla-flashback sakin yung sinabi ni Tony kanina.

"Okay. I give up. Thank you for proving me how worthless am I"

No, Tony. Youre not. Youre not worthless. Nagkataon lang talaga na mali ka ng taong pinili mo. And at the same time, Im not the antagonist here. Hindi ko naman din kasi kasalanan kung masaktan ko sya dahil dun sa nangyare. Pero kahit anong sabihin ko, or kahit anong gawin ko may part pa din sakin na nagi-guilty at nako-konsensya ko.

Ang tanga no?

Pero wala ee, baligtarin man natin ang mundo. Nasaktan ko pa din yung feelings ni Tony. Yes, siguro sa iba parang ang babaw nun or what. Pero lalaki si Tony, siguro naman aware kayo na mataas ang ego or pride nun diba? As he mentioned, "worthless" diba? Hindi naman sya totally worthless ee. Hindi din sya nagkulang or such. Sobrang effort ni Tony, to be fair. But the sad thing is, some feelings are not worth fighting for.

Tulad nga ng sabi ni Chester, love doesnt need to be fair. Siguro, applicable lang sya sa mga taong nagmamahal kahit na alam naman nila na they are on the verge of losing. Kasalanan mo pa ba kung nabusted or nasaktan mo sya? Sana tinatanong mo yan sa sarile mo Ces. Sana lang. Hindi yung pinapalaki mo lang yung sitwasyon or yung dilemma mo. C'mon Ces, wag mo na isipin yun.

Grabe. Paano kaya nakakatulog yung mga taong manloloko, or babaero or such knowing na may nasaktan silang feelings ng iba? Okay great, pati problema ng mga manloloko inusisa ko pa.

"Class, okay. Thats all for today. Thank you and see you again tomorrow" sabi ko saka dumerecho sa faculty para makapag-pahinga kahit papano. I need to rest, and breath for a while.

"Mam. Ces, kanina may gwapong lalaki sa may room mo aa? Sino yun?" Tanong ni Mam. Ireneo.

"Ah, wala po yun" sagot ko na lang. Si Tony yung tinutukoy nya and ayoko muna syang pagusapan.

"Labas lang po ako sandali, bibili lang po ako" paalam ko na lang to escape the conversation. Masyado kong nai-stress. Hindi ko alam kung ano gagawin ko.

Bumili ko ng pagkain ko sa isang kainan sa tapat ng school. Dun na din ako kumain para kahit papano medyo malayo ko ang sarile ko sa stressors na nadudulot sakin nung nangyare kanina sa school. Okay, I have a meaningful time with myself, alone.

Error.

Hindi ko alam kung bakit pero pagkatapos kong kumain, sakto naman na papasok din si Tony dun sa kainan. Nagkatinginan kami kaya nilihis ko yung mga mata ko pero lumapit sya sakin para kausapin ako ulet.

"Ces. Please. Im begging you. I love you" sabi nya

"Stop being so pathetic Tony. Look, Im happy now, with Ford. So please. You deserved to be happy din. Makakahanap ka din ng taong para sayo" sagot ko.

"And Tony, youre not worthless. Okay? Youre not. Youre a good man. Im sure, marami ka pang makikita dyan, yung babaeng kayang ibalik lahat ng efforts mo" dagdag ko at nakahawak sa balikat nya.

"For the last time, I love you. Yea. I understand" sagot nya. "Maybe, love is really not for me. Its my karma, I guess"

"Dont believe in Karma, Tony" sabi ko to boost him up. This time medyo nagkaron ako ng lakas ng loob to talk to him. Siguro para na din masabi ko na din lahat, and at least a definite closure for the both of us.