The Bestfriend's Playlist (Book 1 Completed)

Special Chapter: Ford's POV 1

"I know sometimes it's gonna rain,
But baby can we make up now
'cause I can't sleep through the pain " - Mad (NeYo)

FORD VALENCIA Point of View

[A/N: OMG. May POV na si Ford. Hahaha. Syempre as a journalist (ganoin) dapat hindi tayo one sided lang. Dapat alamin din natin yung side ni Ford. Haha]

Its one of the sadistic choice in our life. To say goodbye to the person you love the most. A girl who stand with me through thick and thin. The girl who gives me strenght and motivation to continue in my journey. The girl who loves me unconditionally. Pero isang iglap, nawala lahat.

I miss my girlfriend. Ces. Big time. Isang oras pa lang nung nakauwe ako galing sa apartment nya yet shes still haunting me. Sya pa din ang pumapasok sa isip ko. Hanggang ngayon kasi hindi ko pa din matanggap na nakipaghiwalay na sya sakin. Oo, masakit. Pero ang hindi ko lang matanggap kasi may pagkakamali din ako.

Sana pala naging open ako sa kanya sa mga bagay na alam kong ikakasama ng loob nya kapag nalaman nya. Pinangunahan kasi ko ng takot. Oo, aaminin ko naging duwag ako. Naduwag akong maghihiwalay kami kapag nalaman nya na pinapapili ako ng management kung ano ang mas matimbang sakin.

Career o si Ces.

Alam kong parang ang unfair nun, sa part ko at sa side ni Ces. Pero wala naman akong magagawa ee. Thats part of the business. Showbiz to ee. Once I enter, theres no turning back. Eto yung pinasok ko ee.

Siguro ang mali ko lang eh nagpabulag ako sa career na nilatag sakin. Pumirma kasi ko sa isang management, or should I say sa isang talent manager na manalo or matalo man ako sa Pinoy Boyband, may sure spot na ako sa showbiz industry.

If we were on the same shoes. Siguro ganun din naman yung gagawin mo diba? Eto na yun ee. Alam naman natin kung gaano kahirap makapasok sa showbizness at maging sikat na singer. And that management offer me a easy way to reach that dream. Pinili kong pirmahan yung kontrata without even knowing the consequences of doing it.

Una, hindi ko sinabi yun kay Ces. Gusto ko kasing masurprise sya kapag dumating yung point na mananalo ko sa Pinoy Boyband or may sarili na kong album or what. Pero hindi ko ineexpect na mas magugulat pala ko sa mangyayare.

Napagusapan kasi namin na we must opt out a communication from the public for a while.  Habang nagru-run lang naman yung show. Para at least secured kami or what. Yun lang yung reason na binigay samin, kasi baka nga naman may mangyare samin kung sakali man na we engage ourselves sa public. Were public figures now, marami at dadami na ang mga lalapit samin. At first, naiintindihan ko naman.

Pero hindi ko naman ine-expect na pati si Ces, madadamay sa pinasok ko. We have an interview last time. Closed door interview yun. Tinanong nila ako about random stuffs. Parang tine-test nila ko kung paano sumagot sa mga press or sa media. Dun ko natutunan yung pa-showbiz na sagot. Yung papaikutin mo yung press with your flowery words na dapat maconvince mo sila sa mga sagot mo even though youre denying the issue. Showbiz yun ee. Ganun naman talaga. Youre playing and acting for the people.

Sadly, tinanong nila sakin kung may girlfriend na daw ba ko.

Gusto ko sanang isagot na meron, but naisip ko na baka magalit sila sakin or what. So I answered na "wala".

I have to admit, nung sinagot ko yun. May part na nasaktan ako. Oo, kung pwede ko lang na bawiin ko at sabihin ko na meron pero wala ee. Kailangan ko ng pashowbiz na sagot. I have to deny Ces even though it literally breaks me. Alam ko na kapag nalaman nya to, panigurado ikakagalit nya.

Though yes, sinasabi nya sakin noon pa na okay lang naman na i-deny ko sya kung kinakailangan. Perhaps, thats the one thing I love about Ces. Sinusuportahan nya ko sa lahat ng bagay na gusto ko, sa mga pangarap ko even though alam ko na minsan nasasaktan at nahihirapan na sya. Si Ces kasi, ngingiti at ngingiti lang yan. Pero deep inside, alam kong shes bleeding inside.